* Ο Μιχάλης είναι ο «τρελός του χωριού», ενός χωριού κοντά στο Αγρίνιο. Ο τρελός για τους περισσότερους κατοίκους του, όπως συμβαίνει σε πολλά χωριά που οι κάτοικοι χαρακτηρίζουν κάποιον ως τρελό για να νιώθουν αυτοί γνωστικοί. Έχουμε επιλέξει (και θα παρουσιάσουμε σε συνέχειες) ορισμένα από τα πολλά «τρελά» που έχει πει ο Μιχάλης κατά καιρούς και μένει στους αναγνώστες να τον κατατάξουν στους τρελούς ή στους σκεπτόμενους πολίτες αυτής της χώρας.
Καταγράφει ο Λουκάς Σκιαδάς
Η άλλη οπτική
Δυο φίλοι από το Αγρίνιο ανέβηκαν στο χωριό του Μιχάλη ένα Σάββατο καλοκαιριού για λίγη δροσιά. Είχαν ακούσει για τον Μιχάλη από εμένα και θέλησαν να τον γνωρίσουν. Ανεβήκαμε το μονοπάτι μέχρι το σπίτι του, όπου αντικρίσαμε την εξής εικόνα:
Ο Μιχάλης καθόταν στην αυλή του σπιτιού του με μια κότα στην αγκαλιά, η οποία είχε τραυματιστεί από κάποιο μεγάλο αγκάθι στο μάτι της και δεν έβλεπε, και, έχοντας στη χούφτα του βρασμένο ρύζι προσπαθούσε να την ταΐσει! Το θέαμα ήταν πράγματι συγκινητικό. Μείναμε αρκετή ώρα αμίλητοι παρακολουθώντας τη σκηνή. Ξαφνικά ο Κώστας, ο ένας από τους φίλους λέει στον Μιχάλη:
– Καλά βρε Μιχάλη… και γιατί δεν την σφάζεις;
Γυρίζει ο Μιχάλης, τον κοιτάζει επιτιμητικά και του λέει:
– Γιατί; Αν τη σφάξω, θα… βλέπει;
Δεν αρκούν οι λύσεις
Σε ένα από τα καφενεία του χωριού πίνουν το καφεδάκι τους και συζητούν, ένας καθηγητής Μαθηματικών σε Πανεπιστήμιο του Παρισιού, ένας καθηγητής Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας και ένας Χημικός, ιδιοκτήτης μεγάλου φροντιστηρίου στην Αθήνα. Ο Μιχάλης, όπως το συνήθιζε, έκοβε βόλτες στο δρόμο μπροστά τους και προσπαθούσε ν’ ακούσει τι λένε. Σε μια στιγμή κοντοστέκεται και τους λέει:
– Εσείς οι φυσικομαθηματικοί… σωστές λύσεις δίνετε στα προβλήματα… μόνο που τα προβλήματα είναι λάθος από μόνα τους!
Τύμπανο 4 / Ιούνιος 2013
