Δεν άργησε να φανεί ότι οι φόβοι που εκφράζονταν για τους μετανάστες, δεν ήταν απόρροια ξενοφοβίας ή λανθάνοντος ρατσισμού, ήταν φόβοι λογικοί, φόβοι που δεν αφορούσαν μόνο την ασφάλεια των ντόπιων, αλλά και την ασφάλεια αυτών τούτων των προσφύγων / μεταναστών.
Τα γεγονότα στην Ειδομένη και στον Πειραιά είναι αποτρόπαια. Δυστυχώς θα κλιμακωθούν επί τα χείρω.
Ο φόβος ότι μπορεί να χυθεί αίμα, είναι πια ορατός. Όταν έχεις τρία παιδιά με τραύματα στο κεφάλι και 200 άτομα στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα, η απώλεια ζωής είναι πιθανή έως βέβαιη.
Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα αυτή την ώρα κρατάει αιχμαλώτους 53.000 απεγνωσμένους ανθρώπους. Και είναι “θηρία στο κλουβί”. Διότι οι άνθρωποι αυτοί ΔΕΝ θέλουν την φιλοξενία μας. Την φιλοξενία για την οποία εμείς “σκοτωθήκαμε” μεταξύ μας, να μην το ξεχνάμε!
Θέλουν να περάσουν από δω, να φύγουν, να πάνε στη “γη που ρέει μέλι και γάλα”, ο παράδεισός τους έχει όνομα και λέγεται Γερμανία. Δε βολεύονται με λιγότερα. Τα θέλουν όλα.
Κι επειδή τα σύνορα έκλεισαν, κι επειδή τα σύνορα ΔΕΝ θ’ ανοίξουν, στρέφονται εναντίον της χώρας που τους διέσωσε, τους τάισε, μάτωσε για να τους περιθάλψει.
Και να πεις ότι η Ελλάδα είχε την άνεση να το κάνει, να πάει στα κομμάτια. Η χώρα που έκαμε αυτό το καλό στους πρόσφυγες, είναι στριμωγμένη στο καναβάτσο. Αιμορραγεί. Πεθαίνει. Χάνεται αράδα. Αύριο δεν ξέρει αν θα είναι όρθια, δεν ξέρει αν θα γυρίσει στην προβιομηχανική εποχή της δεκαετίας του ’50…
“Οι χθεσινοί δαρμένοι θα είναι οι αυριανοί τζιχαντιστές… Εμείς ως χώρα κάνουμε τις σωστές κινήσεις. Οι Σκοπιανοί άσκησαν υπέρμετρη βία». Αυτό δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη Ν. Τόσκας, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, για τα χθεσινά επεισόδια στην Ειδομένη.
Όταν το λέει αυτό ο κ. Τόσκας ξεχνάει ότι… το έλεγαν εγκαίρως άλλοι, κι εμείς το λέγαμε, πριν από καιρό, αλλά για τον κ. Τόσκα, για τους Συριζοτραφείς, ήμασταν ξενοφοβικοί τότε και ρατσιστές.
Το λέει; Το λέει! Να τό ‘ λεγε τουλάχιστον αντρίκια…
Διότι, πάλι, ρίχνει τα βάρη στους άλλους. Ο Σύριζα δεν είχε ποτέ καμία ευθύνη για τίποτε. Ούτε τότε που ήταν στην αντιπολίτευση, ούτε τώρα που είναι κυβέρνηση.
Πάντα φταίνε οι άλλοι. Ακόμα και για τους Σκοπιανούς αστυνομικούς που επιβάλλουν την τάξη σε… Ελληνικό έδαφος, η κυβέρνηση του Σύριζα δεν φταίει…
Πάντα θα υπάρχει κάποιος άλλος να φταίει εκτός από τον Σύριζα.
Το όλον απαιτεί πλέον κάποια ψυχοπαθολογική ερμηνεία.
Δεν έχουμε όμως την πολυτέλεια του χρόνου ν’ ασχοληθούμε μ’ όλους αυτούς τους ανεκδιήγητους τύπους που επωμίζονται τις τύχες της χώρας και του λαού της.
Ας περιοριστούμε στο άλλο λοιπόν: Αντί ευγνωμοσύνης σ’ έναν καθημαγμένο λαό που τους φιλοξενεί, οι πρόσφυγες / μετανάστες κλείνουν τους δρόμους, παρεμποδίζουν τις μεταφορές, συμπεριφέρονται σα νά ‘ναι στον δικό τους τόπο, απαιτούν ν’ ανοίξουν τα σύνορα, αδιαφορώντας αν δημιουργούν εθνικά ζητήματα στην φιλόξενη χώρα που βρίσκονται.
Να το καταλάβουμε επιτέλους. Η παρουσία τους στο Ελληνικό έδαφος που θα κρατήσει αρκετά χρόνια, αποτελεί μία βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας.
Τι θα μπορούσε να γίνει;
Ν’ ανοίξουν τα σύνορα, λέει.
Ε. να που δεν ανοίγουν. Τι θα κάνουμε τώρα; Πώς μπορούν ν’ ανοίξουν τα σύνορα; Ποιος θα τ’ ανοίξει; Η Ελλάδα; Όχι. Τότε… γιατί συμπεριφέρονται έτσι στην Ελλάδα οι μετανάστες; Επειδή είναι σε απόγνωση; Ναι. Κι εμείς τι φταίμε; Και τι πρέπει να κάνουμε για να υπερασπίσουμε ό,τι μας απέμεινε από την προηγούμενη λαίλαπα, με την παράλληλη δηλαδή…
Τι κάνει κανείς όταν βρεθεί μπροστά σ’ έναν απεγνωσμένο συνάνθρωπο; Κάθεται “να τις φάει”, επειδή αυτός είναι απεγνωσμένος;
Αυτή η παλλαϊκή αφέλεια, δεν δίνει καμία απάντηση σε κανένα πρόβλημα. Και, πριν απ’ όλα, πρέπει να ξεδοντιαστεί η άσκεφτη προπαγάνδα των συνιστωσών του Σύριζα ότι οι Έλληνες είναι ξενοφοβικοί ή ρατσιστές. Ότι το ένα κι ότι το άλλο, να μην αριθμούμε τώρα τις κοτσιλιές που κάθε φαντασμένος αποδίδει στον καθένα λογικό άνθρωπο που προβληματίζεται κι ανησυχεί.
Όχι. Δεν είναι ρατσισμός ή ξενοφοβία να φοβάσαι ότι θα χυθεί αίμα στην Ειδομένη ή στον Πειραιά.
Όχι. Δεν είναι ρατσισμός ή ξενοφοβία να φοβάσαι ότι 53.000 αιχμάλωτοι στην Ελλάδα, που συνεχώς αυξάνονται, κάποια ώρα θα τελειώσουν τα λεφτά τους, θα πεινάσουν, θα διψάσουν, θα κρυώσουν, θ’ αρρωστήσουν, θα κουραστούν να κοιμούνται στις λάσπες, άρα, τρελαμένοι, θα ξεσηκωθούν.
Και θα ξεσηκωθούν εναντίον μας, όχι εναντίον του ανυπάρκτου αυτού κράτους.
Δεν είναι ρατσισμός να φοβάσαι αυτή την εξέγερση και τα επακόλουθά της.
Δεν είναι ρατσισμός να φοβάσαι ότι η χώρα μπορεί να καταρρεύσει οικονομικά και να επικρατήσει κοινωνικό χάος, δεν είναι ρατσισμός να φοβάσαι ότι με τόσες πολλές και τόσο αντιμαχόμενες κοινωνικές και φυλετικές ομάδες στο έδαφός της, όχι μόνο μεταξύ των αλλοδαπών, αλλά και μεταξύ των ντόπιων, το “να γίνουμε Συρία” φαντάζει αναπόφευκτο.
Το κακό που προξένησε ο Σύριζα στη χώρα, είναι απροσμέτρητο.
Και, πλην των εμμονών, μόνο η κόπωση απέναντι στην εξουσία ή και η παραίτηση απέναντι στο μοιραίο, μπορούν να το βλέπουν ακόμα ως μικρό ή ασήμαντο.
