Δεν έγινε, λέει, το τέλος του κόσμου που προφήτευε το ημερολόγιο των Μάγια. Η αλήθεια είναι ότι κανένα ημερολόγιο δεν προφήτευσε, ούτε μπορεί να προφητεύσει ποτέ το τέλος του κόσμου.
Ναι, στις 21 Δεκεμβρίου 2012 δεν έγινε το τέλος του κόσμου που πολλοί προφήτευαν και πολύ περισσότεροι πίστευαν. Είμαστε ακόμα εδώ. Ζωντανοί. Αλλά… τώρα τι θα κάνουμε χωρίς τους Μάγια; Διότι, ε, τα τελευταία χρόνια, το ημερολόγιο των Μάγια «ήταν μια κάποια λύσις».
Ούτε κατέβηκαν οι Ολύμπιοι θεοί στους Δελφούς κι ας μαζεύτηκαν εκείνη τη μέρα πολλοί να τους υποδεχτούν. Ούτε τα αστρόπλοια των Ανδρομέδιων φάνηκαν στον ουρανό για να διακτινίσουν τους εκλεκτούς στους αποβλακωτικούς θαλάμους για να τους επιστρέψουν σοφούς ηγέτες του πλανήτη.
Μ’ αυτά τα ωραία τελειώσαμε. Θρέψαμε την ελπίδα ότι θα καταστραφεί αυτός ο άδικος κόσμος, αλλά οι θεοί δε μας έκαμαν το χατίρι. Μας καταδίκασαν να ζούμε πολίτες αυτής της χώρας. Απογοητεύτηκαν πολλοί, διότι νόμισαν ότι θα γλιτώσουν από τις Τράπεζες ή ότι, επιτέλους, θα τιμωρηθούν οι προδότες που έφεραν και υπέγραψαν το πρώτο μνημόνιο.
Κάποιοι άλλοι πίστευαν ότι θα εμφανιστεί ενσαρκωμένος ο Μέγας Αλέξανδρος για να επαναφέρει τους μισθούς και τις συντάξεις στην προ μνημονίου εποχή. Κι άλλοι έλεγαν ότι ήρθε η ώρα ν’ αναστηθεί ο μαρμαρωμένος βασιλιάς, να πάρουμε την Πόλη και την Αγιασοφιά.
Εδώ που τα λέμε, ούτε ο λαός έλεγε τα σωστά. Φώναζε μεν «φέρτε πίσω τα κλεμμένα», όμως το απαίτησε μόνο από τους πολιτικούς. Από τις στρατιές που «έβαζαν χέρι» στον δημόσιο κορβανά, δεν ζήτησε κανείς τίποτα. Αυτοί που καρπώνονταν μαϊμού – συντάξεις, ακόμα τις καρπώνονται, τρία χρόνια μετά.
Λοιπόν… ήρθε ή δεν ήρθε το τέλος του κόσμου στις 21 Δεκεμβρίου 2012; Ε, δεν ήρθε, είπαν εκείνοι που περίμεναν τον νέο κατακλυσμό του Νώε ή το μεγάλο τσουνάμι που θα έφτανε το ύψος του μέχρι τα μοναστήρια του Θιβέτ.
Λάθος κάνουν.
Το τέλος το κόσμου έγινε! Το 2012 έγινε. Τον Δεκέμβριο του 2012. Στις 21 Δεκεμβρίου 2012 έγινε. Όχι, δεν έγινε με κατακλυσμό, ούτε με τσουνάμι, ούτε με σεισμό, ούτε με αντιστροφή των πόλων, ούτε με τη μετατόπιση του άξονα της γης, ούτε με αρπαγή των εκλεκτών από τα αστρόπλοια των Ανδρομέδιων, ούτε με επιστροφή των θεών στους Δελφούς.
Το τέλος του κόσμου είχε αρχίσει να γίνεται από χρόνια, κορυφώθηκε το 2012, ο κόσμος που ξέραμε, τελείωσε, πέθανε, πάει. Από τις 22 Δεκεμβρίου 2012 και μετά είμαστε ήδη σε άλλον κόσμο, αλλιώτικο, νέο, με άλλες ιδιότητες. Και άλλα χαρακτηριστικά.
Δε βλέπετε τίποτα, ε;
Φυσικά! Πώς να δείτε; Μήπως είδατε ότι ο παλιός κόσμος καταστράφηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2012; Όχι. Πώς να δείτε ότι γεννήθηκε ο νέος κόσμος στις 22;
Δε βλέπετε, το καταλαβαίνω. Μα… δε νοιώθετε;
Δε νοιώθετε ότι τίποτα δεν είναι πια ίδιο; Δε νοιώθετε ότι όλα άλλαξαν, γύρισαν τα πάνω κάτω; Τα όνειρα που είχατε σκόρπησαν, τα σχέδια που κάνατε χάλασαν, οι περιουσίες έχασαν την αξία τους, ολόκληρες ζωές πετάχτηκαν στα σκουπίδια. Τι είναι αυτά; Δεν είναι η καταστροφή του παλιού κόσμου και η γέννηση ενός νέου; Πώς νομίζατε ότι θα καταστρεφόταν ο κόσμος; Με κατακλυσμό, ε; Λοιπόν, διαψευστήκατε! Είναι καιρός να δείτε τον άλλον τρόπο. Αυτόν που σας έλεγαν οι λίγοι από τότε που σας κορόιδευαν οι πολλοί, αλλά δεν το πιστεύατε. Να τώρα! Ο νέος κόσμος είναι εδώ. Και περιμένει να τον γνωρίσετε. Καλός ή κακός, χειρότερος ή καλύτερος, θα το νοιώσετε. Μόλις περάσετε την Πύλη του Μεγάλου Ενιαυτού, θα το νοιώσετε.
Τύμπανο 1 / Φεβρουάριος 2013
