Ποτέ δεν έμαθα την απάντηση στο κλασσικό ερώτημα: Η κότα γέννησε τ’ αυγό ή το αυγό την κότα; Και δεν είναι μόνο αυτό! Ποτέ δεν έμαθα με ποιον τρόπο άλλα μεν αυγά γίνονται κότες και άλλα κοκόρια. Ακόμα σήμερα, στον αιώνα της Επιστήμης και της τεχνολογίας, το μόνο που ξέρω, είναι αυτό που έμαθα από τη βάβα μου, πενήντα χρόνια πριν, όταν με καλούσε να «στρώσουμε» την κλώσα:
Έπρεπε «να τη στρώσει» αγόρι ή άνδρας. Η γυναίκα απαγορευόταν. Όσα αυγά θα έβαζε το αρσενικό με το δεξί χέρι, θα γίνονταν κότες και όσα αυγά θα έβαζε στη φωλιά με το αριστερό χέρι, θα γίνονταν κοκόρια. Κι εγώ έπαιρνα από το πανέρι κι έβαζα στη φωλιά ένα με τ’ αριστερό κι ένα με το δεξί. Ήταν ο πιο πρακτικός τρόπος να γίνει η διανομή φύλου μισά – μισά.
Τώρα τρώμε κοτόπουλα ενός κιλού ηλικίας σαράντα ημερών που δεν έχουν προλάβει να διαχωρίσουν το φύλο τους. Ναι, τα κοτόπουλα που τρώμε βγαίνουν χωρίς το χέρι του άνδρα, βγαίνουν από τη μηχανή επώασης και, στην πραγματικότητα δεν έχουν φύλο, επειδή το κορμί τους μεγαλώνει χωρίς να προλάβουν να ωριμάσουν τα γεννητικά όργανα. Η βιομηχανία κοτόπουλων κατασκεύασε ένα πτηνό που ανήκει εξ ορισμού στο τρίτο φύλο. Οι πληροφορίες ότι, εν μέρει τουλάχιστον, η εξάπλωση των gays οφείλεται στην κοτοφαγία, ελέγχονται ως αυθαίρετες και ανακριβείς. Θυμάστε πάντως ότι πριν πολλά χρόνια σε ορνιθοτροφείο της Αγγλίας οι εργαζόμενοι άνδρες απόχτησαν κανονικούς μαστούς! Είχε γίνει τότε διεθνής σάλος. Όχι για το έξοχο θηλυκό προσόν εκείνων των ανδρών, αλλά για το τι τρώμε και πόσο ο καθείς εξ ημών κινδυνεύει να συναγωνίζεται την θρυλική Πάμελα Άντερσον στα μπαλκόνια…
Τι να πω τώρα; Ότι φωνάζω τη μάνα μου που αγοράζει «κοτόπουλα της μηχανής» και τα μεγαλώνει; Ρε μάνα, της λέω, γιατί δεν στρώνεις κλώσα; Δεν έχω κανέναν «να τη στρώσει» μου λέει. Εννοεί ότι δεν έχει άντρα εκεί κοντά, όταν έρχεται η ώρα! Σκέφτομαι ότι, επειδή δεν έχει άντρα εκεί κοντά την κρίσιμη ώρα για «να στρώσει» την κλώσα, τον καταργεί ολοσχερώς αγοράζοντας από τον «κοτοπουλά» πουλάκια «της μηχανής». Ωραία αντικατάσταση, δε νομίζετε;
Αλλά το ερώτημα που με απασχολεί, γίνεται οξύτερο: Αν ήταν το αριστερό ή το δεξί χέρι του άνδρα που προσδιόριζε το φύλο της κότας ή του κόκορα, καθώς μ’ έμαθε η βάβα, πρώτον, και, δεύτερον, αν η μηχανή βγάζει κοτόπουλα αμφιβόλου έως καθόλου κοκοροσύνης, τι να υποθέσω πια;
Να υποθέσω ότι…
Άστο καλύτερα…
Θα βάλω ωστόσο ένα νέο υποερώτημα: Γιατί το δεξί χέρι γεννάει κότα και τ’ αριστερό γεννάει κόκορα; Σύμφωνα με τον πατρογονικό κώδικα της βάβας μου το αριστερό χέρι (το ζερβί, όπως το έλεγε εκείνη) είναι το κακό χέρι. Το δεξί είναι το καλό. Δε μπορώ να βάλω άλλο με το νου, εκτός του ότι για την ύπαρξη της ζωής που βγαίνει απ’ το αυγό, χρειάζεται το καλό από τη μια και το κακό από την άλλη, εκπορευόμενα όμως από την κυρίαρχη δύναμη του αρσενικού που τα εμπεριέχει και με την ισχύ του εξασφαλίζει την αιώνια συνύπαρξή τους…
Αχ, να μην το ξέρω από τότε που ήμουν παιδί! Να μην ξέρω ότι, τότε που, ακολουθώντας τη θεία βούληση της βάβας, «έστρωνα» την κλώσα, ήμουν στην ουσία ένας θεός που μοίραζα τη ζωή, στα δεξιά μου τα θηλυκά, στ’ αριστερά μου τ’ αρσενικά… Η βάβα. Που εκπροσωπούσε στα γήινα την αιώνια Θηλυκή Δύναμη στην οποία ο ίδιος ο Θεός για χάρη της ζωής, απόλυτα, υπακούει…
