Τρίτη, 10 Δεκεμβρίου, 2024

Πώς κατασκευάζονται οι προφητείες

Κοινοποίηση

eleutheri-ora

Το καλύτερο τεστ που έγινε ποτέ στα Ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης

Τρεις μέρες μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση του αεροπλάνου των malaisia airlines ένας φίλος (όνομα και μη χωριό) έστειλε στο e-mail μου ένα Δελτίο Τύπου πολιτικού κόμματος, όπου γινόταν αναφορά στην προφητεία ενός καλόγερου, ονόματι Δανιήλ.

Κι επειδή από το εν λόγω κόμμα δεν έλειψαν παρόμοιες αναφορές στο παρελθόν, «τσίμπησα» και του απαντώ: «Αν δεν είναι φάρσα, είναι να παίρνουμε τα βουνά»…

Η ανταπάντησή του στο e-mail ήταν ένα «χα, χα, χα, χα, χα»… Έστω και κατά τι, για λίγο, κατάφερε να με κάνει να σκεφτώ: Στ’ αλήθεια έκαμαν κάτι τέτοιο οι «ψεκασμένοι»;

Όμως εδώ σταματά η πλάκα κι αρχίζει κάτι άλλο…

Η συνέχεια ήταν εξωφρενική. Ο φίλος μου την έστειλε σε έναν φίλο του, ο οποίος έβαλε κάποιες ωραίες «πινελιές». Πλέον, δεν ήταν Δελτίο Τύπου του εν λόγω κόμματος, αλλά παρουσιαζόταν ως «είδηση». Ο φίλος του φίλου την έστειλε σε έναν δικό του φίλο, μετά από τον οποίο χάνονται τα ίχνη της διαδρομής της.

Τα υπόλοιπα ανήκουν στην μιντιακή ιστορία της χώρας!

Δύο μέρες αργότερα μου τηλεφωνεί ο πρώτος φίλος, ο «δημιουργός» της «προφητείας». «Είσαι στο διαδίκτυο;». Ναι, του απάντησα. «Χτύπα στη google: γέροντας Δανιήλ…». Το έκαμα. Και πέφτω ξερός. Αμέτρητα «αποτελέσματα» μιλούσαν για την «προφητεία» του γέροντα Δανιήλ.

Τι είχε συμβεί; Κάποιος που «τσίμπησε», την έστειλε σ’ ένα blog. Αυτό τη δημοσίευσε και μετά άρχισαν να την αναδημοσιεύουν ένα μετά το άλλο, μέχρι που έφτασε στα μεγάλα».

Η «προφητεία» έλεγε:

«Το πουλί θα χαθεί ξαφνικά πάνω από τους σχιστομάτηδες και θα ταξιδέψει πίσω στο χρόνο. Πολλοί θα ψάχνουν αλλά δεν θα βρίσκουν. Τότε ο πόλεμος θα πιαστεί από πάνω. Οι ορθόδοξοι θα ενωθούν και θα κατατροπώσουν τον Φράγκο και την Τιάρα. Ο κοντός Μόσκοβος μαζί με τους δικούς μας θα υψώσουν ξανά την βυζαντινή σημαία στην Βασιλεύουσα την ώρα που θα φεύγουν οι Τούρκοι να σώσουν τη φυλή τους στην Κριμαία».

Είχε και την σημείωση ότι: «Ο καλόγερος Δανιήλ έζησε στη μονή του Σινά στα τέλη τον 17ου αιώνα»…

Το ένα blog αναδημοσίευε το άλλο και η «προφητεία» κατέκλυσε το Διαδίκτυο. Μετέδωσαν και σχολίασαν την «προφητεία» αξιόπιστα ενημερωτικά site. Έγινε εξώφυλλο και σε εφημερίδα! Ο πλαγιότιτλος «αλήθεια ή πλάνη;» δεν διασώζει τίποτα, αφού ο τίτλος «ισοπεδώνει»…. Κάποιοι προσεκτικότεροι άρχισαν να υποψιάζονται ότι εδώ κάτι δεν πάει καλά και ανήρτησαν άρθρα που «αποδείκνυαν» με ατράνταχτα επιχειρήματα ότι η «προφητεία» είναι κατασκευασμένη. Φυσικά είχαν δίκιο, εντούτοις η σοβαρή και η εμπεριστατωμένη ενασχόλησή τους με αυτήν προσέδιδε κύρος από την ανάποδη, άρα έπειθε τους «μυημένους» για το αντίθετο!

Δεν έχετε παρά να το διαπιστώσετε κάνοντας μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο!

Ανθολογούμε μόνο δύο σχόλια:

“Τις τελευταίες ώρες κυκλοφορεί στο διαδίκτυο μια “προφητεία” ενός μοναχού ονόματι Δανιήλ Σιναΐτη, μέρος της οποίας υποτίθεται πως επιβεβαιώθηκε. Το άρθρο συνοδεύεται με… μια φωτογραφία, που όμως απεικονίζει ένα άλλο πατέρα Δανιήλ, τον γνωστό Δανιήλ Κατουνακιώτη από το Άγιο Όρος. Το άρθρο δεν αναφέρει πηγή βιβλιογραφίας και με λίγη προσοχή είναι πολύ εύκολο να εντοπίσει ο καθένας μερικά “περίεργα” σημεία, όπως αυτό για την “Βυζαντινή σημαία” σε μία εποχή που η Ρωμιοσύνη δεν χρησιμοποιούσε τον όρο “Βυζάντιο”. Επίσης η αναφορά για το “ταξίδι πίσω στο χρόνο” αφήνει πολλά ερωτηματικά για την θεολογική υπόσταση της υποτιθέμενης “προφητείας”….”

Ένα ακόμη άρθρο, από το οποίο παραθέτουμε ένα απόσπασμα:

“… οι δημιουργοί της «προφητείας» δεν είχαν την ανάλογη ιστορική παιδεία για να αποφύγουν τις παγίδες, τις οποίες οι ίδιοι έστησαν τελικά στον εαυτό τους.

Πρώτο και σοβαρό ατόπημα, είναι η ταύτιση του Δανιήλ Σιναΐτη με τον γέροντα Δανιήλ τον Κατουνακιώτη, έναν σύγχρονο όσιο του κοιμήθηκε το 1929 και ουδέποτε προφήτευε κάτι τέτοιο. Οι «προφητολόγοι» μάλιστα, δημοσιεύουν την φωτογραφία του γέροντος Δανιήλ Κατουνακιώτη, παρουσιάζοντάς τον ως τον «προφήτη» Δανιήλ τον Σιναΐτη.

Δεύτερο ατόπημά τους, είναι η αναφορά τους στη βυζαντινή σημαία. Βυζάντιο όμως δεν υπήρξε ποτέ. Ο όρος Βυζαντινή Αυτοκρατορία είναι ένα εφεύρημα των ιστορικών που υιοθετήθηκε τον 19ο αιώνα. Οι Έλληνες της εποχής ονόμαζαν το κράτος του Ρωμαϊκό, αρχικά και κατόπιν το ονόμαζαν Ρωμανία. Δεν τους είχαν καν περάσει από το μυαλό ότι αυτό θα ονομαστεί κάποτε Βυζαντινό.

Κατ’ επέκταση, φυσικά, δεν υπήρχε και βυζαντινή σημαία, για να υψωθεί οπουδήποτε. Υπήρχε αυτοκρατορική σημαία – από τον καιρό των Κομνηνών με τον δικέφαλο, η χρήση της οποία όμως εντάθηκε από τη δυναστεία των Λασκαριδών και των Παλαιολόγων. Επίσης αμφιβάλουμε, μετ’ επιτάσεως για το γεγονός ένας απλός καλόγερος στο Σινά, του 17ου αιώνα να γνώριζε, καν, την ύπαρξη των «σχιστομάτηδων» (Ασιατών), ή την έννοια των χωροχρονικών ταξιδιών.

Επίσης, πρέπει να αναφερθεί ότι την εποχή που υποτίθεται έζησε ο «προφήτης», η Κριμαία ήταν Ταταρική. Οι Ρώσοι κατέκτησαν την Κριμαία μόλις το 1783. Το χειρότερο όμως είναι, ότι ο «προφήτης» μοναχός Δανιήλ δεν κατέστη καν δυνατό να εντοπιστεί ως υπαρκτό ιστορικό πρόσωπο, παρά την πολυήμερη έρευνα, επί του προκειμένου…”.

Αυτά τα ολίγα, εν μέσω πολλών! Υπογράφοντας αυτό το κείμενο μπορώ να διαβεβαιώσω… το πανελλήνιο, μετά όρκου, ότι ο φίλος μου ήθελε απλώς να κάνει πλάκα στον υπογράφοντα. Πλάκα, την οποία και περιέγραψα στην αρχή. Μόνο που, μετά, κάποιος μπήκε στον πειρασμό να στείλει την κατασκευασμένη φυσικά «προφητεία» σε κάποιο blog… Ήθελε μόνο να εξακριβώσει πώς λειτουργεί η σύγχρονη ενημέρωση, αλλά και πώς ακριβώς στοιχειοθετούνται οι ΧΙΛΙΑΔΕΣ προφητείες που διακινούνται όχι μόνο στο διαδίκτυο, αλλά και στις εφημερίδες και στα ειδικά περιοδικά, ου μην αλλά και από στόμα σε στόμα, κι από γενιά σε γενιά!

Φαντάσου να ήταν μελετημένη και ιστορικά η «προφητεία» του φίλου μου, έργο πανεύκολο βεβαίως! Ε, τότε, δεν θα μπορούσε ν’ αντιμετωπιστεί από κανέναν πονηρεμένο αρθρογράφο, ούτε από τον ευφυέστερο όλων…

Η διάγνωση είναι απόλυτη: Η πολυθρύλητη πλέον «δημοσιογραφία των πολιτών» δεν μπορεί να είναι αξιόπιστη. Όχι μόνο. Οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο μεσαίωνα, σ’ έναν νέο μεσαίωνα!

Αυτή η αληθινή ιστορία αποδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η κοινωνία μας έχει ανάγκη την παλιά καλή δημοσιογραφία. Ναι, αυτήν που τόσο πολύ απαξίωσαν άπαντες, με πρώτους και καλύτερους βέβαια τους πολιτικούς που κατήγγειλαν στο αποχαυνωμένο κοινό τους όποιο έντυπο έγραφε κάτι ενάντιο στο ατσαλάκωτο προφίλ τους. Όποιον δημοσιογράφο δε μπορούσαν να τον πλήξουν, τον εξαγόραζαν και, τότε, έπαιρνε τη σκυτάλη της απαξίωσης το ίδιο το κοινό. Αλλά το κοινό λειτουργεί πάντα με «σπασμένα τα φρένα». Ήταν λοιπόν αναπόφευκτο, μαζί με τους πουλημένους, να βάλει στο ίδιο σακί και τους έντιμους. Αυτούς που σήμερα τόσο πολύ χρειαζόμαστε, αλλά δεν τους γνωρίζουμε…

Η «δημοσιογραφία των πολιτών» είναι απλά η «δημοσιογραφία του όχλου». Το διαδίκτυο μπορεί να δώσει δυνατότητα έκφρασης σε όλους τους πολίτες κι αυτό αποτελεί ευεργεσία, επουδενί όμως δεν έχει δικαίωμα να αυτοχαρακτηρίζεται ή να παριστάνει τον δημοσιογράφο ο «πάσα ένας» που δημοσιογραφεί ΑΝΩΝΥΜΩΣ από την κρεβατοκάμαρά του. Εδώ χρειάζεται ένα όριο, μία νομοθετημένη διάκριση. Άλλο πράμα η έκφραση του ατόμου, η ελεύθερη έκφραση του πολίτη, και άλλο πράμα η ενημέρωση του κοινού.

Το αποτρόπαιο είναι ότι η «προφητεία» του Δανιήλ θα γίνει τώρα πεποίθηση χιλιάδων, αν όχι εκατομμυρίων ευκολόπιστων μέσα στη μάζα… Ποιος ξέρει και πόσα κηρύγματα έγιναν ή θα γίνουν από άμβωνος…

Όχι, δεν συμμαζεύεται! Διότι, ακόμα και με τούτο το αποκαλυπτικό άρθρο, ελάχιστοι θα πεισθούν! Η «προφητεία», ιδίως εκείνη που μιλάει για το τέλος του κόσμου, είναι ακατανίκητη… Η παραπληροφόρηση, είτε αφορά «θαύματα», είτε αφορά την πολιτική, είτε – εν προκειμένω – αφορά μια «προφητεία», διαθέτει ένα ακατανίκητο όπλο: Τη γνώση ότι, η διάψευση της αναπαραγόμενης «προφητείας» δεν αναπαράγεται ποτέ…

Παντελής Φλωρόπουλος
«Αναγγελία» Αγρινίου

Παντολέων Φλωρόπουλος
Παντολέων Φλωρόπουλοςhttps://pantoleon.gr
... γεννήθηκε στη Μυρτιά της Αιτωλίας το 1955. Ζει στο Αγρίνιο από το 1984. Εργάστηκε στο τοπικό ραδιόφωνο (1990 – 1992) και ξανά την περίοδο 1994 - 1996. Ιδρυτής και συντάκτης του σατιρικού “αραμπά” του Αγρινίου (1991 – 1997). Εκδότης και δημοσιογράφος της εβδομαδιαίας τοπικής εφημερίδας “Αναγγελία” (2000) μέχρι τον Ιούλιο του 2017, έκτοτε δε, τακτικός συνεργάτης της. Έχει γράψει ποίηση, 168 παραμύθια και 1.111 χρονογραφήματα, κατέγραψε εκατοντάδες λαϊκούς μύθους και θρύλους, ενώ δημοσίευσε πολλές χιλιάδες πολιτικά και πολιτιστικά άρθρα. Το πρώτο του βιβλίο, “η πολιτεία των λουλουδιών” (παραμύθι) κυκλοφόρησε το 1980. Τα βιβλία του κυκλοφορούν σε συλλεκτικές εκδόσεις λίγων αντιτύπων.
spot_img

Διαβάστε επίσης: