*** Έκθεση ζωγραφικής του Βαγγέλη Κρικοχωρίτη και, παράλληλα, έκθεση φωτογραφίας του Κώστα Πατρώνη έγινε (23 Απριλίου – 11 Μαΐου) στο βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου. Η έκθεση τελούσε υπό την αιγίδα του Δήμου Αγρινίου.
*** Μία ομάδα 100 γνωστών συγγραφέων υποστηρίζει την καμπάνια για να σωθούν τα βιβλιοπωλεία της Βενετίας (μεταξύ των οποίων και ιστορικά βιβλιοπωλεία όπως το Goldoni, το Capitello, το Blu Laboratorio, το Marco Polo κλπ) που κλείνουν το ένα μετά το άλλο λόγω αύξησης των τιμών στα ενοίκια. Η Βενετία, λένε οι συγγραφείς, δε μπορεί να είναι μόνο μία πόλη για τουρίστες. Δεν είναι δυνατόν, λένε, ένα μικρό βιβλιοπωλείο να πληρώνει 9.000 ευρώ ενοίκιο. Και ζητούν να θεωρηθούν πολιτιστικά και όχι εμπορικά καταστήματα.
*** Την Κυριακή 31 Μαρτίου 2013 έγινε η γενική συνέλευση της Εταιρείας Ελλήνων συγγραφέων. Ανάμεσα στα υποψήφια μέλη της Εταιρείας ήταν δύο βραβευμένοι συγγραφείς παιδικών / νεανικών βιβλίων που όμως δεν συγκέντρωσαν τις απαραίτητες ψήφους για να εκλεγούν. Με δεδομένο ότι τα μέλη της Εταιρείας που απευθύνονται στο νεανικό κοινό είναι ελάχιστα, τίθεται το ερώτημα: Λογίζονται ή όχι ως συγγραφείς όσοι γράφουν βιβλία για παιδιά; Τι είδους ομαδική ψύχωση είναι και τούτο;
*** Επί 27 χρόνια ζούσε ολομόναχος σε ένα δάσος στο Μέιν των ΗΠΑ ο Κρίστοφερ Νάιτ. Περνούσε τον καιρό του διαβάζοντας τα βιβλία που έκλεβε, έκανε διαλογισμό κοιτώντας έναν κουβά και παρατηρούσε τον ουρανό και τα πουλιά. Στο δάσος οι θερμοκρασίες του χειμώνα πέφτει πολλούς βαθμούς υπό το μηδέν, αλλά ο Νάιτ δεν άναβε φωτιά να ζεσταθεί για να μην τον εντοπίσουν οι δασοφύλακες…
*** Η Τέχνη και οι συγγραφείς δεν μπορούν να δώσουν λύσεις για την κρίση που βιώνουμε, μπορούν όμως να μας δείξουν πώς έχουν τα πράγματα, να βοηθήσουν ν’ αντιληφθούμε τις αντιφάσεις μέσα στις οποίες ζούμε, πώς να μιλάμε πιο ελεύθερα και να διεκδικούμε καλύτερη ζωή. Σ’ αυτή την κοινή πεποίθηση συναντήθηκαν 4 συγγραφείς του Ευρωπαϊκού Νότου σε εκδήλωση στις Βρυξέλλες. Μεταξύ των συγγραφέων και ο Έλληνας συγγραφέας Αλέξης Σταμάτης, ο οποίος πρότεινε να δημιουργήσουν οι χώρες του Νότου έναν πολιτισμικό θύλακα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
*** Ο Τομ Λόνεργκαν το 1996 συμμετείχε ως αθλητής στο μαραθώνιο της Βοστώνης. «Καθώς έτρεχα, σκεφτόμουν συνέχεια ότι σε λίγο θα εκραγεί κάποια βόμβα» λέει στην Huffington Post. Το 2002 ο Λόνεργκαν εκδίδει ένα μυθιστόρημα με τίτλο Heartbreak Hill όπου με αφετηρία την αίσθηση εκείνη του 1996 μιλάει για τρομοκρατική ομάδα που τοποθετεί και πυροδοτεί εκρηκτικούς μηχανισμούς στη διάρκεια του Μαραθωνίου της Βοστώνης, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν και να τραυματιστούν πολλοί αθλητές και θεατές. Ε, αυτό ακριβώς έγινε στις15 Απριλίου 2013…
*** «Μαίρη, είσαι πραγματικά ένας θαυμάσιος άνθρωπος, Ελπίζω να μπορέσουμε να διατηρήσουμε αλληλογραφία. Είπα ότι θα σου γράφω. Παντοτινά φίλος σου. Τζόναθαν, Νέα Σκωτία, 1985». Αυτό ήταν το μήνυμα μέσα σε ένα μπουκάλι που βρέθηκε στις εκβολές του ποταμού Νερέτβα της Κροατίας. Ο Τζόναθαν το είχε ρίξει στη θάλασσα στην ανατολική ακτή του Καναδά. Το μπουκάλι πέρασε τον Ατλαντικό, μπήκε στη Μεσόγειο, ανέβηκε στην Αδριατική, για να το βρει μετά από 28 χρόνια η 23χρονη Μάτεα που έκανε σέρφινγκ.
*** Το «δημιουργικό» και το «επιχειρηματικό» δαιμόνιο δεν είναι ασύμβατες ιδιότητες. Η άποψη αυτή των μελετητών της λογοτεχνίας ελέγχεται ως μικρόνοια, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον Σαίξπηρ. Ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Aberystwyth στην Ουαλία αποδεικνύει ότι ο μεγάλος δραματουργός, εκτός από τα λογοτεχνικά του αριστουργήματα, αγόραζε σπόρους, βύνη και κριθάρι που εν συνεχεία μεταπωλούσε σε γείτονες και εμπόρους σε «φουσκωμένες» τιμές. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο Σαίξπηρ είχε διωχθεί από τις Αρχές για φοροδιαφυγή, αλλά και παράνομη συσσώρευση σπόρων σε περίοδο έλλειψης.
*** Έκθεση «Ολυμπιακοί αγώνες: Παρελθόν – Παρόν» έγινε στη Ντόχα του Κατάρ. Εγκαινιάστηκε στις 28 Μαρτίου 2013 και περιελάμβανε δύο μαρμάρινα αγάλματα: Τον κούρο του Πτώου και τον νεαρό αθλητή από την Ελευσίνα. Όμως… η ακάλυπτη ηβική χώρα των αγαλμάτων θεωρήθηκε προσβολή για τα ήθη της χώρας, κυρίως επειδή την έκθεση θα την έβλεπαν και γυναίκες, όπως είπαν. Πρότειναν λοιπόν να μπει… τσαντόρ. Απορρίφθηκε, με το αιτιολογικό ότι θα ήταν γελοίο. Εναλλακτική λύση: Να κρυφτούν τα αγάλματα πίσω από ένα παραβάν. Την κατάσταση διέσωσε ο προσκεκλημένος στην έκθεση υπουργός Πολιτισμού Κώστας Τζαβάρας που μόλις είδε τι έγινε, ζήτησε ν’ αποσυρθούν τα αγάλματα από την έκθεση και να επιστραφούν στην Ελλάδα.
*** Η 23 Απριλίου συμπίπτει με την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου που έχει καθιερώσει η UNESCO. Αυτή την ημέρα έγινε σε Λίβερπουλ, Λονδίνο και Εδιμβούργο για τρίτη φορά και η εκδήλωση World Book Night (WBN) όπου δωρήθηκαν 500.000 βιβλία σε ανθρώπους που τα είχαν ανάγκη και ποτέ δεν είχαν σκεφτεί να τα προσεγγίσουν. Οι συγγραφείς συγκεντρώθηκαν στο Foyles κάνοντας ομαδικές αναγνώσεις. Μετά την διανομή των βιβλίων ακολούθησε πάρτι.
*** «Κάποτε ένα καλό λογοτεχνικό βιβλίο είχε πολύ περισσότερους αναγνώστες απ’ ό,τι σήμερα» λέει ένας συγγραφέας και σημειώνει την παρατήρησή του ο Γιάννης Μπασκόζος στο «Βήμα». Ωστόσο, καθώς σημειώνεται στο άρθρο, η άποψη αυτή δεν υπολογίζει το ζήτημα της προώθησης που κάνει ή δεν κάνει (ή, αν κάνει, πώς την κάνει) ο εκδότης. Αυτό θα εξηγούσε γιατί ένα καλό βιβλίο πάει πάτο, αλλά ένα μέτριο κάνει επιτυχία, ενίοτε γίνεται και best seller. Συμπέρασμα δικό μας: Δεν αρκεί να γράψεις ένα καλό βιβλίο. Αν δεν εξασφαλιστεί η έξυπνη προώθησή του, δεν χρειάζεται να το εκδώσεις. Κι ακόμα καλύτερα: Δεν χρειάζεται καν να το γράψεις.
*** Παρά το γεγονός ότι από το Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού το 2013 χαρακτηρίστηκε «έτος Καβάφη», την ημέρα της επετείου των 80 χρόνων από το θάνατο του ποιητή (29 Απριλίου 1933) δεν έγινε καμία επίσημη εκδήλωση στην Ελλάδα! Αν και ο Αλεξανδρινός έχει ήδη γίνει κτήμα της Οικουμένης, ένας λογοτεχνικός μύθος. Ακούγεται λοιπόν σαν ειρωνεία ότι ο Αγγλόφωνος κόσμος καθιέρωσε ετήσια γιορτή και τιμά κάθε χρόνο στις 16 Ιουνίου τη ζωή και το έργο του Τζέιμς Τζόις.
*** Πάντως, η Σχολή Τεχνών και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Νέας Νοτίου Ουαλίας διοργάνωσε Διεθνές Συμπόσιο για τον Κωνσταντίνο Καβάφη από 18 έως 20 Ιουνίου 2013. Κλήθηκαν να μιλήσουν επιστήμονες και διεθνούς φήμης ακαδημαϊκοί απ’ όλο τον κόσμο και ν’ απαντήσουν στο ερώτημα «γιατί υπάρχει τόσο ενδιαφέρον για την ποίησή του σήμερα». Ανάμεσά τους Έλληνες καθηγητές Πανεπιστημίων από την Αυστραλία, τις Η.Π.Α. την Αγγλία κλπ. Και όλα αυτά δεν έγιναν μόνο για να παρουσιάσουν το έργο ενός από τους μεγαλύτερους ποιητές του κόσμου, αλλά, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, «για να επιδείξουν το ενδιαφέρον της Σχολής και τη δέσμευση για την έρευνα στις Ελληνικές Σπουδές»…
*** Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Θανάση Βέγγο; Διαβάστε όμως και τον δικό του ορισμό για την ευτυχία: “Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία. Τελικά, ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια. Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμίσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια. Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν. Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις”.
*** Η Ελληνική Ιστορία, ο Ελληνικός πολιτισμός και η ποίηση συναρπάζουν τον κορυφαίο και διάσημο Αμερικανό φωτογράφο William Abranowicz, καθώς προέρχεται από τις Η.Π.Α. μία πολύ νέα χώρα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά. Στην Ελλάδα, λέει, «γεννήθηκε η Δημοκρατία, το πνεύμα της Ιστορίας και του Πολιτισμού. Το φως στην Ελλάδα είναι μοναδικό, το πιο τέλειο στον κόσμο». Δίνει και μία συμβουλή: «Πρέπει να προσέχουν οι Έλληνες, να διατηρήσουν την πολιτιστική τους ταυτότητα».
Τύμπανο 4 / Ιούνιος 2013
