Μια Φωνή απ’ τον ουρανό και πέρ’ απ’ αυτόν ήρθε χαράματα στο ξύπνο μου και είπε:
– Αν ήταν να φέρω την κάθαρση στο Ελληνικό κράτος, δεν θα το έκανα μέσω Δημοκρατίας, αλλά μέσω Δικτατορίας.
Ταράχτηκα και απάντησα:
– Αυτό είναι απαράδεκτον!
Και η Φωνή συνέχισε:
– Απαράδεκτον; Ας γελάσω! Χι, χι, χι… Και τι θα κάνεις δηλαδή;
– Θα κάνω αντίσταση!
Πάλι γέλασε. Χι, χι, χι. Γέλασα κι εγώ. Χα, χα, χα. Η Φωνή έμοιαζε σα να βγαίνει από ένα τιτάνιο ηχείο. Και είπε:
– Άσε τ’ αστεία και άκου: Όταν αποφασίσω να σώσω το Ελληνικό Γένος, κανείς και τίποτα δε μπορεί να εμποδίσει τη βούλησή μου.
Είχα την απορία “γιατί δεν το κάνεις;”, αλλά δεν τόλμησα να την πω. Διάβασε όμως τη σκέψη μου και απάντησε:
– Δεν είναι η ώρα!
– Και ποια είναι η ώρα…
– Η ώρα θα έρθει, όταν οι άνθρωποι αναζητήσουν το νόημα της ζωής τους στον πλανήτη. Δεν είναι ανάγκη να το κάνουν αυτό όλοι οι άνθρωποι. Αρκεί να το κάνει μια ομάδα στοχαστών, δεν έχει σημασία που βρίσκεται ο καθένας τους ανά τον κόσμο. Δε χρειάζεται να πω και πόσοι ακριβώς. Φτάνει να ενώσουν νοερά τις σκέψεις τους εις τρόπον ώστε να λάμψει η συνάντησή τους στους γαλαξίες.
Κατάλαβα ότι τα πράγματα άρχισαν να σοβαρεύουν και σκέφτηκα ότι δεν γνωρίζω κανέναν που να έχει τόσο λαμπρή σκέψη. Όλοι γύρω μου είναι σφόδρα ταραγμένοι εξ αιτίας της οικονομικού προβλήματος. Κανείς δεν είναι ήσυχος, άρα κανείς από μας δεν είναι στοχαστικός. Να υποθέσω λοιπόν τι; Ότι η μεγάλη ώρα δεν θα έρθει ποτέ;
Και πάλι διάβασε τη χαζή σκέψη μου, αν και δεν έβγαινε απ’ τα χείλη μου ήχος:
– Μπορεί να καταλάβεις, μπορεί και όχι. Εγώ θα σου πω τώρα κάτι, ώστε να το θυμηθείς στο μέλλον και να πεις “μα… αυτό… το γνώριζα”, λοιπόν άκου: Το Ελληνικό Γένος θα ελευθερωθεί. Αλλά δεν θα το ελευθερώσει “ο Θεός της Ελλάδος”, ούτε ο Δίας, ούτε ο Απόλλων. Ούτε ο Μέγας Αλέξανδρος που θα ενσαρκωθεί για να ιδρύσει τη νέα του αυτοκρατορία. Το Ελληνικό Γένος δεν θα ελευθερωθεί από κάποιον αρχηγό κάποιου κόμματος της δεξιάς ή της αριστεράς, ούτε από κάποιον δικτάτορα ή παπά. Δεν θα ελευθερωθεί από την Δημοκρατία, ούτε από τους Δημοκράτες. Ούτε από τους Χριστιανούς. Θα ελευθερωθεί από τη Δικτατορία της Αλήθειας.
– Τι έστιν Αλήθεια;
– Είσαι μπαγάσας! Τον Πιλάτο μου παριστάνεις;
– Τι έστιν Αλήθεια;
Επανέλαβα αγριεμένος. Αντέτεινα στα ίσα. Και η Φωνή σοβάρεψε:
– Δε φοβήθηκες… Δε με φοβάσαι, αν και σου μιλώ από τον ουρανό. Άλλος στη θέση σου θα είχε πέσει στα γόνατα και θα προσκυνούσε το Θεό. Εσύ τσαμπουκαλεύσαι από πάνω… Κι αυτό σημαίνει ότι είσαι γνήσιος Έλλην. Οι Έλληνες δεν είναι δούλοι του Θεού, δεν προσκυνούν, γιατί έχουν το Υπέρτερο εντός. Αυτό που έχουν μέσα τους οι Έλληνες, είναι ισάξιό μου. Δε χρειάζεται λοιπόν κάτι άλλο για την απελευθέρωση του Ελληνικού Γένους. Τίποτε άλλο, εκτός από το ξύπνημα του Υπέρτερου μέσα τους…
