Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η Εθνική μας ομάδα κατάφερε να φτάσει σε νοκ-άουτ φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στην μόλις 3η συμμετοχή της στην κορυφαία διοργάνωση κατάφερε να φτάσει στους «16», ενώ βρέθηκε μία ανάσα από τους «8». Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα κατάφερε να βγάλει και πάλι τους Έλληνες στους δρόμους, δείχνοντας παράλληλα ότι αγωνιστικά υπάρχει ένα ακόμη καλύτερο μέλλον. Η ομάδα αυτή ανέκαθεν είχε πολλούς υποστηρικτές και αρκετούς επικριτές. Σημασία έχει όμως ότι μέρα με τη μέρα γράφει ιστορία.
Είναι σύνηθες φαινόμενο στην Ελλάδα να βρίσκουμε αφορμή για παράπονα με το παραμικρό. Κάπως έτσι, αρκετοί Έλληνες φίλαθλοι «έκραξαν» τον Φάνη Γκέκα για το χαμένο πέναλτι και γενικότερα για την παρουσία του στα τελικά, βάζοντάς τον στο ίδιο τσουβάλι με τον Κατσουράνη.
Υπήρξαν βέβαια και αυτοί που είπαν «δεν πειράζει Φάνη», αλλά και αυτοί που ευχαρίστησαν «για τα όμορφα ταξίδια τους Κατσουράνη, Καραγκούνη, Γκέκα». Είναι βέβαια ενδεικτικό ότι όσοι προσπάθησαν να… παρηγορήσουν τους κακούς σε απόδοση Γκέκα και Κατσουράνη είναι πολύ περισσότεροι από αυτούς που τους «έκραξαν». Είτε έτσι είτε αλλιώς όμως, το στοιχείο της απάθειας και της μιζέριας είναι εμφανές σε μερίδα του κόσμου.
Από εκεί και πέρα υπήρξαν μεγάλες συζητήσεις περί φανατισμού και… ψεύτικης περηφάνιας για την Εθνική. Κάποιοι -λίγοι είναι η αλήθεια- Έλληνες κατηγόρησαν εκείνους που βγήκαν στους δρόμους να πανηγυρίσουν. Τους κατηγόρησαν για ψεύτικη περηφάνια και για φανατισμό προς την ομάδα του Σάντος. Τους επίκριναν, γιατί – λέει – όταν περνούσαν τα μέτρα οι Κυβερνήσεις δεν είχαν βγει στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν. Αυτή η αντίληψη αν μη τι άλλο είναι οπισθοδρομική και δεν σου επιτρέπει να χαίρεσαι τίποτα στη ζωή σου. Μπορεί και να έχουν δίκιο στο ότι βγήκε λιγότερος κόσμος όταν έπαιρναν τα μέτρα οι Κυβερνήσεις, αλλά κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κατηγορήσει κάποιον κατ’ αυτόν τον τρόπο, επειδή γιορτάζει μία επιτυχία της Εθνικής του ομάδας.
Άλλωστε, το πόσο η Εθνική και οι ποδοσφαιριστές της νιώθουν και καταλαβαίνουν τα προβλήματα του τόπου, το απέδειξε η κίνηση των παικτών της να στείλουν επιστολή στον Πρωθυπουργό τονίζοντάς του ότι «δεν θέλουν πριμ, αλλά προπονητικό κέντρο», στο οποίο βεβαίως θα περάσουν τα επόμενα χρόνια όλοι όσοι αγωνιστούν στις επόμενες Εθνικές ομάδες. Αυτοί βέβαια που… φωνάζουν, θα διαμαρτυρηθούν. Θα πουν «γιατί να φτιάξουμε προπονητικό κέντρο, αφού δεν θα έχει καμία χρησιμότητα στον Έλληνα πολίτη;», αποδεικνύοντας περίτρανα ότι έχουν προσκηνύσει την λογική του «εγώ» τους.
Σημασία όμως έχει ότι η πλειοψηφία του κόσμου χάρηκε την Εθνική. Ενώ αρκετοί ήταν εκείνοι που «αναγκάστηκαν» να την παρακολουθήσουν με την Κόστα Ρίκα, όπως τότε. Όπως το 2004. Όταν την Εθνική την παρακολουθούσαν ακόμη κι αυτοί που… δεν ήξεραν τι πάει να πει offside! Η Εθνική συσπείρωσε (ξανά) έστω και για λίγο τους Έλληνες πολίτες και αυτοί οι λίγοι που προσπαθούν να το μειώσουν αυτό, δεν θα καταφέρουν κάτι. Γιατί την επόμενη φορά που η Εθνική κάνει κάτι αντίστοιχο, θα βγει στους δρόμους ακόμη περισσότερος κόσμος…
* Η προετοιμασία του Παναιτωλικού ξεκίνησε, ενώ η επίσημη “πρώτη” αναμένεται την επόμενη εβδομάδα. Ο Παναιτωλικός ξεκινάει φέτος με αισιοδοξία για κάτι καλύτερο σε σχέση με πέρυσι, αν και οι στόχοι της ομάδας θα ξεκαθαρίσουν όταν ολοκληρωθεί το ρόστερ της. Ο Μάκης Χάβος πάντως ξεκίνησε από νωρίς να περνάει στους ποίκτες του την λογική του. Με πολλές ασκήσεις τακτικής και τεχνικής επιθυμεί να χτίσει μία ομάδα που θα έχει καλή γνώση της τακτικής μέσα στον αγώνα. Άλλωστε, όλες οι καλές ομάδες ξεκινούν από αυτό…
