Εδώ που φτάσαμε…
Όλα είναι πιθανά πλέον. Η παραμονή μας στο ευρώ έχει τις ίδιες πιθανότητες με την επιστροφή στη δραχμή. Η διάσωση της χώρας έχει τις ίδιες πιθανότητες με τη χρεοκοπία.
Ν
αι, όλα μπορεί να συμβούν. Η επιστροφή στην δεκαετία του ’50, όπως είπε ο κ. Προβόπουλος ή ακόμα και στην πείνα του ’41, όπως λένε άλλοι. Όλα θα εξαρτηθούν από ένα «κλικ». Ό,τι συμβεί, το ένα ή το άλλο ή κάτι το ενδιάμεσο που θα περιέχει και τα δύο, ας το καταλάβουμε πια, ΔΕΝ εξαρτάται από τις επικείμενες εκλογές, ούτε από την επόμενη κυβέρνηση, ούτε από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, ούτε από τις απεργίες, ούτε από το «μαύρισμα» του ΠΑΣΟΚ ή και των δύο κομμάτων εξουσίας, ούτε από την αναμενόμενη εκλογική άνοδο της αριστεράς, ούτε από τη δημιουργία νέων κομμάτων, ούτε από την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού, ούτε καν με τη λαϊκή εξέγερση…
Όλα θα ήταν αλλιώς, ΑΝ η χώρα διέθετε παραγωγή, αν είχε αυτάρκεια σε τρόφιμα και αν, παράλληλα, έκανε εξαγωγές αγροτικών προϊόντων. Οι νομοτέλειες είναι ενόψει. Κι επειδή με ή χωρίς το ευρώ, με ή χωρίς επιστροφή στη δραχμή, η οδυνηρή πραγματικότητα ΔΕΝ αλλάζει, όσο είναι καιρός, θα έπρεπε η κυβέρνηση να ετοιμάζει το λαό «δια παν ενδεχόμενο».
Το πρώτο δε που θα έπρεπε να κάνει, είναι να οργανώσει ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ την πρωτογενή παραγωγή. Όσο έχουμε ακόμα την χρονική και την οικονομική άνεση να οργώσουμε, να σπείρουμε, να θερίσουμε. Διότι είναι ζήτημα ζωής και θανάτου να συνειδητοποιήσουμε, ότι διανύουμε το τελευταίο έτος της μακράς εποχής των παχιών αγελάδων. Σύντομα θα μπούμε στο πρώτο έτος της εποχής των ισχνών αγελάδων, εποχή που θα κρατήσει όσο ακριβώς κράτησε και η ευδαιμονία μας.
Αν είναι επτά τα χρόνια που περάσαμε καλά, επτά θα είναι και τα χρόνια που θα περάσουμε μαύρα. Έτσι πάει. Μερικοί λένε ότι περάσαμε καλά τριάντα χρόνια, άλλοι λένε τα τελευταία είκοσι, άλλοι τα τελευταία δέκα. Ε, όσο κράτησε το φαγοπότι, τόσο θα κρατήσει και η αφόδευση.
«Το πάρτυ τελείωσε» είχε πει μια Αμερικανίδα Υπουργός το 2008, όταν κατέρρευσε η Λίμαν Μπράδερς. Και είχε δίκιο. Γιατί ήξερε. Λοιπόν, δίκαιο ή άδικο, τώρα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα. Ακόμα και για την πείνα…
