Η Γαλλική Επανάσταση το 1789 ανέδειξε την αστική τάξη. Που αμφισβητήθηκε 59 χρόνια μετά, το 1848, από το κομμουνιστικό μανιφέστο του Μαρξ. Το 1917 η Ρωσία θα γινόταν η πρώτη κομμουνιστική χώρα στον κόσμο. Το 1989, θα κατέρρεε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, για ν’ ακολουθήσει το 2008 η κατάρρευση του υπαρκτού καπιταλισμού.
Σύμφωνα με τη θεώρηση της αριστεράς, η αστική τάξη κρατάει ακόμα σήμερα τα κλειδιά. Ως “κυρίαρχη τάξη” αυτή καταγγέλλεται απ’ όλους τους επαναστάτες του κόσμου. Εναντίον της βάλλει η εγχώρια και η διεθνής αριστερά.
Όμως…
Η αστική τάξη έπαψε προ πολλού να υπάρχει! Στην αρχή διασπάστηκε για να γεννηθεί η μικροαστική τάξη, όπου εντάχθηκαν, αντί των εμπόρων, οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι, γεγονός που άλλαξε δραματικά τη δομή της εθνικής οικονομίας. Δίδυμη αδελφή της μικροαστικής τάξης η μεγαλοαστική, όπου κατατάχθηκαν, αντί των επιχειρηματιών, οι ατσίδες που μεγαλούργησαν αλώνοντας το κράτος και μετατρέποντάς το σε μοναδικό αλλά και απλοχέρη πελάτη τους.
Ως εκ τούτου η αριστερά, εδώ και πολύν καιρό, “κυνηγάει ανεμόμυλους”. Με τη μετάλλαξη της αστικής τάξης έχασε όμως το νόημά της και η κλασσική επαναστατική ρητορεία, η οποία “δεν είδε” τις δομικές αλλαγές που συνέβαιναν στον ιστορικό εχθρό της εργατικής τάξης.
Η νέα αστική τάξη, η δίδυμη της μικροαστικής, η μεγαλοαστική δηλαδή τάξη, δεν είχε πια φεουδαρχική αλλά καταφανώς λαϊκή καταγωγή, ειδικότερα δε, είχε μικροαστική καταγωγή, υπό την έννοια ότι η μικροαστική τάξη (θεμελιωμένη στο απλόχερο κράτος που ήθελε στέρεη εκλογική πελατεία) κατάφερε να σπουδάσει τα τέκνα της για να παραχθεί έτσι μία νέα τάξη, αυτή των τεχνοκρατών, η οποία με τη σειρά της εκπόρθησε την πρότερη κοινωνική τάξη των διανοουμένων που είχε θρέψει η αστική, διεκδίκησε όμως την δική της θέση στην Ιστορία, απέναντι όχι μόνο στην εργατική απ’ όπου έφυγαν οι γονείς της, απέναντι όχι μόνο στη μικροαστική που ανήκαν τώρα οι γονείς της, απέναντι όχι μόνο στη μεγαλοαστική που ανήκαν οι αντιπαθητικοί νεόπλουτοι, προερχόμενοι από την εργατική, την αγροτική και τη μικροαστική τάξη, αλλά, υπερβαίνοντας όλες μαζί τις κοινωνικές τάξεις, παλιές και νεότερες, φεουδαρχίες και ολιγαρχίες μαζί, δημιούργησαν την Διαχειριστική τάξη, αυτή που – με τις τεχνοκρατικές της γνώσεις – θα κυβερνούσε τον κόσμο (και όχι μόνο το εθνικό κράτος) αξιοποιώντας και επενδύοντας τον συσσωρευμένο πλούτο όλων μαζί των παλιών και των νέων κοινωνικών τάξεων!
Αυτός είναι ο νέος πύργος της Βαβέλ. Χαρακτηριστικά του η αυθάδεια, η υπεροψία, η αλαζονεία, η απερισκεψία, η ματαιοδοξία, η ασυδοσία, εν τέλει, η ασυνεννοησία. Παναπεί: Άλλο λες και άλλο καταλαβαίνει ο διπλανός σου. Λες σφυρί και καταλαβαίνει τσαπί. Άντε να βγάλεις άκρη…
Δεν θ’ αργούσε τώρα να έρθει η αυτονόμηση της τάξης των golden boys. Η νέα πια “τάξη των χρυσοκάνθαρων”, η διαχειριστική τάξη, πώς να την πεις, βρέθηκε στο απυρόβλητο όλων των επαναστατημένων ή των επαναστατικών από τη φύση τους (κατά τον Μαρξ) κοινωνικών τάξεων. Κανείς δεν πήρε χαμπάρι τη γέννηση και την άνδρωση της διαχειριστικής τάξης. Την ώρα που οι μεγαλύτεροι επαναστάτες στοχοποιούσαν την άμοιρη αστική τάξη (ηττημένη πια και καθημαγμένη από τις ίδιες τις εξελίξεις) η διαχειριστική τάξη δούλευε ανενόχλητη στο παρασκήνιο κι έστηνε σχολαστικά, όπως είχε σπουδάσει, το παιγνίδι της. Ήταν θέμα χρόνου να τσακώσει το σύστημα στο δόκανο που είχε στήσει και, με αιχμάλωτες πια τις ηγεσίες των πιο κραταιών κρατών (αυτών ακόμα των Η.Π.Α.) να κάνει το επόμενο βήμα της: Να ελέγξει την παγκόσμια εξουσία. Το παρανοϊκό σχέδιο της κυρίαρχης “τάξης των χρυσοκάνθαρων” βάλθηκε διά πυρός και σιδήρου να σχηματίσει την διορισμένη παγκόσμια κυβέρνησή της. Αν το πετύχει, οι “δημοκρατικές” εκλογές θ’ αφορούν μόνο τους τοπάρχες. Ο πρωθυπουργός και η Βουλή θα είναι κάτι σαν Δήμαρχος και Δημοτικό Συμβούλιο.
Τι έχουμε τώρα;
Έχουμε κυρίαρχη τάξη την διαχειριστική και επαναστατημένη εναντίον της την αστική! Ό,τι απόμεινε από την αστική τάξη είναι το μόνο που έχει σήμερα επαναστατική, δηλαδή ανατρεπτική συνείδηση. Κι αυτό συμβαίνει για ένα λόγο: Τ’ απομεινάρι της αστικής τάξης είναι η μόνη κοινωνική ομάδα που διαθέτει κουλτούρα, εν τέλει, αρχές, ηθικές αρχές ή πολιτικές. Η αστική τάξη του σήμερα αποτελείται από τους βιοτέχνες, τους εμπόρους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους εργοδότες του εαυτού τους, είναι η τάξη των μικροεπαγγελματιών και των μικροεπιχειρηματιών.
Αυτή η καθημαγμένη και ασύνδετη ακόμη αστική τάξη βρίσκεται εκεί που βρισκόταν πριν από το 1789. Διαθέτει όμως ένα όπλο πυρηνικής ισχύος: Το ηθικό επιχειρείν, την αισθητική νοημοσύνη της Οικονομίας. Αυτό που, ιστορικά, γεννά θέσεις εργασίας για τους ειδικευμένους και τους ανειδίκευτους, είναι δηλαδή η δημιουργική τάξη, αυτή που σπρώχνει την εξέλιξη του ανθρώπου προς τα εμπρός. Είναι η κοινωνική τάξη που κατάφεραν να πλήξουν, όχι όμως και να γονατίσουν. Αυτό ήθελαν, αυτό επιδιώκουν: Να εξαφανίσουν τη μεσαία και τη μικρομεσαία επιχείρηση, να δημιουργήσουν τη συνθήκη για το μονοπώλιο των μεγάλων εταιρειών που, αγοράζοντας η μία την άλλη, θα γίνονται ολοένα και μεγαλύτερες. Η μόνη δύναμη που αντιστέκεται στον γιγαντισμό, δηλαδή στην υπερσυγκέντρωση της οικονομίας, η μόνη δύναμη που χαλάει τα σχέδια της άρχουσας τάξης, δεν είναι η απεργία, ούτε η διαδήλωση, αλλά η μικρή και η μικρομεσαία επιχείρηση. Όσο η αστική τάξη είναι ζωντανή και διατηρεί όρθια τη μικρή επιχείρηση, τα σχέδια της άρχουσας διαχειριστικής τάξης για πυραμιδική οργάνωση της οικονομίας, άρα και της εξουσίας, θα ματαιώνονται. Αν αυτό γινόταν κατανοητό, δεν θα άλλαζε μόνο φιλοσοφία ο συνδικαλισμός, αλλά και κάθε γνήσια αντιεξουσιαστική ή, απλώς, αντικυβερνητική δύναμη.
Η νέα αστική τάξη, όσο κι αν υποφέρει σήμερα, είναι η κοινωνική δύναμη που μπορεί να γεννήσει το νέο πολιτικό “κόμμα των δημιουργών”. Το νέο κόμμα που κάποτε θα στεγάσει το πολυσυλλεκτικό “φιλελεύθερο κέντρο”, θ’ αφήσει αριστερά του να κλαψουρίζει η διεθνιστική ακρότητα, θ’ αφήσει και δεξιά του να οδύρεται η εθνικιστική ακρότητα. Είναι το μεγάλο ήσυχο ποτάμι που, στο τέλος, θα δείτε, θ’ αποτρέψει κάθε αφύσικη επιβουλή. Για ένα λόγο: Η διαχειριστική τάξη που θέλει να εγκαταστήσει παγκόσμια δικτατορία, δεν έχει ψυχή. Το “μέσα της” είναι κάτι σαν πολικό ψύχος, ανοίξτε το ψυγείο σας και βάλτε το κεφάλι σας στην κατάψυξη για να καταλάβετε… ΑΥΤΟΣ είναι ο λόγος που η “τάξη των χρυσοκάνθαρων” ΘΑ ηττηθεί.
