Διαβάσαμε στα πρακτικά της Βουλής τον ακριβή διάλογο ανάμεσα στον προεδρεύοντα κ. Δραγασάκη και στον βουλευτή της Χρυσής Αυγής κ. Ηλιόπουλο, ο οποίος είπε επί λέξει, σχεδόν αθώα: «Ο μίστερ Αλέξης κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και περιμένει να ξυπνήσει πρωθυπουργός». Ο κ. Δραγασάκης εκδήλωσε αμέσως την απόλυτη ευθιξία του και αντέδρασε. Καλώς αντέδρασε.
Οι προσβολές και οι ειρωνείες θα έπρεπε ν’ απαγορεύονται αυστηρώς (όχι όμως και δια ροπάλου) στο Ναό της Δημοκρατίας, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που απαγορεύουν οι παπάδες στις γυναίκες να εισέρχονται φορώντας παντελόνι στις εκκλησιές. Αλλά… πώς να το κάνουμε τώρα… όχι δύο μέτρα και δύο σταθμά, κύριε Δραγασάκη μου… διότι θα θυμηθούμε τώρα κι εμείς ότι οι βουλευτές και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούσαν προδότες και πουλημένους τους βουλευτές του ΠαΣοΚ και τους δημοσιογράφους, κατά την πρώτη περίοδο της κρίσης, προσθέτοντας τη Νέα Δημοκρατία και τη ΔΗΜΑΡ στην δεύτερη περίοδο.
Ποια είναι η χειρότερη ύβρη λοιπόν; Μίστερ Αλέξης ή πουλημένοι και προδότες οι πολιτικοί, ρουφιάνοι οι δημοσιογράφοι; Τι θέλει να πει εν τέλει ο ΣΥΡΙΖΑ; Ότι αυτός νομιμοποιείται να μιλάει για προδότες που θέλουν κρέμασμα στο Σύνταγμα ή εκτέλεση στο Γουδί, να κάνει επίσημα λόγο για αλήτες και για ρουφιάνους δημοσιογράφους, «επειδή αυτή είναι η αλήθεια», όμως να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του αν οιοσδήποτε απευθύνει μια ειρωνεία στον ιερό αρχηγό Αλέξη; Σύντροφοι, δεν τα λέτε καλά!
Και προτού χάσουμε από κοινού τη στοιχειώδη λογική σ’ αυτόν τον τόπο, πρέπει να συνέλθετε. Μιλάτε (και μιλάμε) για τη βία της Χρυσής Αυγής. Ξεχνάτε όμως ότι η βία (που επί ένα χρόνο τώρα ασκείται παράλογα από τη Χρυσή Αυγή) είναι η απάντηση (ή και η συνέχεια, από την ανάποδη) στη βία που ασκούσαν επί δύο έτη οι «αγανακτισμένοι σύντροφοι» με γιαουρτώματα, μούντζες και αλήστου μνήμης κοσμητικά επίθετα, να μην τα επαναλαμβάνουμε τώρα… Ξεχνάτε τη λαϊκή παροιμία που λέει: «Άμα κατουρήσεις στη θάλασσα, θα το βρεις στο αλάτι»…
