Η σφοδρή μετεκλογική προθυμία ιστορικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ να συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ σε «μία κυβέρνηση με αριστερό πρόσημο», θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στο νέο δικομματισμό, για τον οποίο εκφράζονται ήδη πολλοί με αναπτερωμένες ελπίδες. Ελπίζουν ότι στο νέο δίπολο θα είναι πρώτη πολιτική δύναμη η αριστερά, ενισχυμένη από τους αριστερούς… της κεντροαριστεράς, όπως ήταν και το ΠΑΣΟΚ στο… προϊστορικό ταγκό του με τη Νέα Δημοκρατία.
Ένα κι ένα κάνουν δύο, αλλά στην πολιτική, μερικές φορές, ένα κι ένα κάνουν ενάμισι! Δηλαδή:
Το ΠΑΣΟΚ ήταν κάποτε «πρώτη δύναμη» όχι γιατί είχε έναν χαρισματικό ηγέτη, αλλά γιατί μοίραζε άφθονο χρήμα στους ψηφοφόρους μέσω της παντοδυναμίας των συνδικάτων. Εξαγόραζε δηλαδή τη μακρόχρονη εξουσία του με δανεικά. Εξ αιτίας των οποίων φτάσαμε ως εδώ, να μην το ξεχνάμε. Το έκανε, γιατί, τότε, μπορούσε να το κάνει, η χώρα ήταν ξεχρέωτη, όταν ξεκίνησε να το κάνει. Οι Τραπεζίτες δάνειζαν αφειδώς.
Το «νέο ΠΑΣΟΚ» όμως ΔΕΝ θα μπορεί να κάνει το ίδιο, για τον απλούστατο λόγο ότι οι Τραπεζίτες ΔΕΝ θα δανείζουν. Κι επειδή δεν θα δανείζουν οι Τραπεζίτες, η «πρώτη δύναμη» δεν θα μπορεί να εξαργυρώνει μέσω των συνδικάτων την εξουσία της. Η λιτότητα για τα λαϊκά στρώματα θα συνεχιστεί με την ίδια φρίκη που τη γνωρίζουμε σήμερα, μπορεί και χειρότερα! Το ίδιο και η ανεργία.
Αν και ενισχυμένος με τη ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ, δεν θα μπορέσει ποτέ να είναι ισχυρός ο αριστερός πόλος «με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ». Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα μπορεί να συμβεί μάλιστα και μία «προοδευτική κυβέρνηση με αριστερό πρόσημο», αριστερό όνειρο γενεών και γενεών, αλλά το εκλογικό σώμα θα συνειδητοποιήσει πολύ γρήγορα, ότι η λιτότητα δεν φεύγει από το σβέρκο του με… καμία κυβέρνηση! Τότε ο λαός θα στρέψει το βλέμμα στο.. έτερον ήμισυ του νέου δικομματισμού.
Θα έρθει τότε η ώρα της Νέας Δημοκρατίας. Η οποία, αυτή τη φορά, θα έχει εξελιχτεί νομοτελειακά σε… γνήσια Δεξιά. Δεν θα είναι πλέον η ήπια και γλυκιά κεντροδεξιά, στην οποία μεταμορφώθηκε τέλη της δεκαετίας του ’90 για να εμβολίσει το ΠΑΣΟΚ το 2004. Το πέτυχε τότε, απελευθέρωσε όμως ζιζάνια στα δεξιά της, τα οποία μέχρι τότε στέγαζε. Το 2014 θα τα ξαναμαζέψει.
Σύντομα λοιπόν θα ενσωματώσει το «16,5%» δεξιά της, θα γίνει πανίσχυρη με αυτό και με ηγέτη έναν σκληροπυρηνικό δεξιό (μπροστά στον οποίο ο Σαμαράς θα μοιάζει με Αρσακειάδα) θα εγκατασταθεί μόνιμα πια στην εξουσία της χώρας.
Και όλοι αυτοί οι ανόητοι αριστεροί που σήμερα μας ξεκουφαίνουν, θα πάνε για βρούβες…
