Πού είναι η διανόηση; Γιατί δε βγαίνει στην πολιτική; Εδώ είναι η διανόηση…
Γεώργιος Μπαμπινιώτης. Καθηγητής Πανεπιστημίου. Διανοούμενος. Λόγιος. Αναγνωρισμένη προσωπικότητα των νεοελληνικών Γραμμάτων. Έγινε Υπουργός Παιδείας. Όχι για πολύ. Μέχρι να γίνουν οι εκλογές. Ο σεβαστός κ. Μπαμπινιώτης αποτελεί μια ηχηρή απάντηση στο γνωστό ερώτημα: «Πού είναι η διανόηση; Πού είναι οι διανοούμενοι για ν’ αναλάβουν την εξουσία; Πώς είναι δυνατόν να μας κυβερνούν οι αλήτες οι πολιτικοί μια ζωή;».
Ιδού ο διανοούμενος! Ιδού ο λόγιος… Έγινε Υπουργός Παιδείας. Για να μείνει στην ιστορία ως ο Υπουργός που επιχείρησε να καταργήσει τον μοναδικό στα χρονικά Νόμο της Ελληνικής Βουλής που ψηφίστηκε από 253 βουλευτές! Ο αξιότιμος κ. Μπαμπινιώτης είχε την αλαζονεία ή την έπαρση να θέσει εαυτόν υπεράνω του Νομοθετικού Σώματος της χώρας! Επιχείρησε ν’ αποσυνδέσει την χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων από την εφαρμογή του Νόμου, με το σκεπτικό ότι θα μείνει η Ανώτατη Παιδεία χωρίς χρηματοδότηση, επειδή οι πρυτάνεις… δεν θέλουν να εφαρμόσουν το Νόμο…
Ρωτάς τον σοφό καθηγητή: Μήπως έπρεπε οι πρυτάνεις να εφαρμόσουν αμέσως τον Νόμο που ψήφισε η Ελληνική Βουλή; Μήπως το Υπουργείο οφείλει να ΜΗ δώσει χρήματα, εάν ο Νόμος δεν εφαρμοστεί από τους πρυτάνεις; Με ποιο δικαίωμα οι πρυτάνεις δεν εφαρμόζουν το Νόμο; Μήπως πρέπει να κάνουν το ίδιο και οι άλλες επαγγελματικές τάξεις, όταν οι Νόμοι που ψηφίζονται στη Βουλή, δεν τους αρέσουν;
Ο αξιοσέβαστος κ. Μπαμπινιώτης τα προσπερνάει αυτά. Απείλησε μάλιστα με παραίτηση, αν δεν γίνει το δικό του. Και μετά άρχισαν οι κωλοτούμπες. Μέσα σε λίγες ώρες ο σοφός καθηγητής Πανεπιστημίου, ο οποίος θαυμάστηκε ουκ ολίγον για την αποθησαύριση της Ελληνικής γλώσσας, μετατράπηκε στον γνωστό αχρείο νεοέλληνα πολιτικάντη που άλλα λέει στον πρωθυπουργό, άλλα στους υφυπουργούς του, άλλα στα Μέσα Ενημέρωσης, άλλα στον εαυτό του… Δεν υπήρξε πιο λυπηρό θέαμα αυτόν τον καιρό… Να βλέπεις μια προσωπικότητα σαν τον σοφό αυτό καθηγητή να σέρνεται στην ανυποληψία, την οποία ο ίδιος (και μόνον ο ίδιος) προκάλεσε…
Λοιπόν, εδώ, έχουμε σαφή απάντηση στο ερώτημα «που είναι η διανόηση;». Εδώ είναι η διανόηση. Ανίκανη να κυβερνήσει. «Δε μπορεί να μοιράσει ούτε δύο γαϊδουριών άχυρα». Αλαζονική απέναντι σε ό,τι θεωρεί κατώτερο από αυτήν, αυθάδης απέναντι στην εκλεγμένη αντιπροσωπεία του λαού. Απολίτικη. Αδυνατεί να δει πέρ’ από τη μύτη της, δεν κατανοεί την επενέργεια ή την προέκταση των πράξεών της. Εάν αφαιρέσει κανείς το ραφινάρισμα της «πρωτοβουλίας Μπαμπινιώτη» και μελετήσει την ουσία της ενέργειά του λίγο μακριά από τη λάμψη των βαρύγδουπων τίτλων, θα διαπιστώσει ότι σε τίποτα δεν διαφέρει από την φιλοσοφία και την πράξη του κουκουλουφόρου που εναντιώνεται απολίτικα στην εξουσία…
Ποια θα είναι η παρακαταθήκη αυτής της σύντομης υπουργίας; Οι συντεχνίες μπορούν να εφαρμόζουν τα αντίθετα από εκείνα που νομοθετεί η Βουλή. Αυτό δίδαξε ο σοφός δάσκαλος! Τα παιδιά μας για τη μάθησή τους και την αυριανή συμπεριφορά τους ως πολίτες έχουν ένα λαμπρό παράδειγμα μη εφαρμογής ενός Νόμου που ψηφίστηκε από την συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής…
Το όλον, εντελώς αναπάντεχα, μας δίδαξε αυτόν τον καιρό κάτι πολύ σημαντικό: Η πολιτική δεν είναι ή δεν πρέπει να είναι προνόμιο των τεχνοκρατών ή των ειδικών. Η πολιτική σκέψη είναι, τελικώς, κάτι άλλο… Στη θέση του ειδικού περί την Παιδεία κ. Μπαμπινιώτη θα τα πήγαινε απείρως καλύτερα ο πρώην Δήμαρχος Στράτου, απόφοιτος Δημοτικού και αγελαδοτρόφος Γρηγόρης Τζαμαλής, ο οποίος λατρεύει τα γράμματα, δεν θεωρεί όμως ότι είναι αφεντικό τους, ούτε θεωρεί ότι 253 βουλευτές είναι χαζότεροι από αυτόν…
