Οι πικρές αλήθειες για μια ταυτότητα που δεν είναι δική μας
Επιτέλους: Άλλο Έλληνας κι άλλο Ρωμιός! Η επανάσταση του 1821 έγινε για την απελευθέρωση των Ελλήνων, αντί αυτών όμως απελευθερώθηκαν οι Ρωμιοί. Οι Έλληνες άλλαξαν αφέντη. Αντί του Τούρκου που είχαν μέχρι το 1821, έχουν έκτοτε το Ρωμιό. Το είπε πρώτος απ’ όλους ο Αδαμάντιος Κοραής: “Ω, ταλαίπωρος Ελλάς, δεν ανεστήθης εκ του τάφου, απλώς ήλλαξες τάφον (βγήκες) απ’ τον Τουρκικόν (και μπήκες) εις τον Χριστιανικόν”…
Σας κακοφαίνεται, αλλά… η αλήθεια έχει αυτό το κουσούρι: Δεν ακούγεται ευχάριστη στο αυτί. Όσοι λοιπόν ενδιαφέρονται για την αλήθεια, ας μάθουν ότι οι Έλληνες δεν απελευθερώθηκαν ποτέ. Η σκλαβιά τους δεν ήταν βέβαια μόνο Τουρκική. Πριν από την Τουρκική, ήταν Βυζαντινή κι ακόμα πιο πριν Ρωμαϊκή. Πριν δε κι απ’ αυτή, οι αρχαίοι κάτοικοι αυτής της χώρας γίνονταν σκλάβοι ο ένας στον άλλο…
Η επανάσταση του ’21 ήταν επιτυχία των Ρωμιών και όχι των Ελλήνων. Μη γελιέστε που οι ελευθερωμένοι Ρωμιοί επικαλούνται τους… αρχαίους Έλληνες! Δεν σημαίνει τίποτα! Η επίκληση αυτή ήταν το political correct του 1821 κι έγινε δεκτό τότε για χάρη των ευεργετών (και ματσωμένων) Φιλελλήνων που είχαν την ψευδαίσθηση ότι μάχονται για την ανάσταση της αρχαίας Ελλάδας. Σιγά μην τους χάλαγαν το χατίρι οι πονηροί οπλαρχηγοί…
Ξέμεινε στη χώρα αυτή η κατασκευασμένη πολιτική αντίληψη. Την οποία κάποιοι εθνοπατέρες καλλιέργησαν ως Ελληνοχριστιανική για να στήσουν ένα ιδεολόγημα που δεν θα ενοχλούσε τους (μέχρι και σήμερα χρήσιμους) Φιλέλληνες… Η αλήθεια όμως είναι ότι η “επανάσταση των Ελλήνων” ήταν απλά ένα “αθώο ψέμα” των Ρωμιών, μια επαναστατική σκοπιμότητα, ταυτόχρονα δε μια ρομαντική έξαψη των Φιλελλήνων, που, τελικά, έφερε εις πέρας τη δουλειά…
Όμως αυτό συνεπάγεται την θολή ταυτότητα του σύγχρονου Ρωμιού που ξέχασε ότι το 1821 χρησιμοποίησε ένα συμβατικό ψέμα. Οικειοποιήθηκε την ιδιότητα του Έλληνα, αλλά με τον καιρό μετέτρεψε την σκοπιμότητα σε εθνική αλήθεια. Κι έφτασε ο σύγχρονος πολίτης, Ρωμιός μέχρι το κόκαλο, ν’ αυτοπροσδιορίζεται ως (αρχαίος) Έλληνας και να επικαλείται το αθάνατο αρχαίο πνεύμα που δεν καταλαβαίνει, ούτε νοιώθει! Δεν υποψιάζεται καν ότι διαπράττει ασέβεια. Κι αγνοεί ότι δεν διαφέρει σε τίποτε ο ισχυρισμός του από το θράσος των Σκοπιανών ν’ αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες…
Στο αποκαλούμενο “Ελληνικό κράτος” οι κάτοχοι του δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι δεν κατανοούν την Ελλάδα. Αγνοούν ολότελα τον ορισμό. Κι έτσι, στο προηγούμενο λάθος προστίθεται ένα δεύτερο: Αναδεικνύονται στην κεντρική και την τοπική διοίκηση άνθρωποι που δεν αισθάνονται, ούτε πονάνε αυτόν τον ιερό τόπο. Η εξηγήσιμη πλέον αδιαφορία των διοικητών της χώρας επιστρέφει στο λαό σαν έκφραση του συλλογικού. Να γιατί περιφρονείται η Ιστορία, η κληρονομιά των Ελλήνων, να γιατί οι Έλληνες είναι σκλάβοι των Ρωμιών, όπως κι επί Βυζαντίου…
Πόσοι είναι Έλληνες; Πού να ξέρεις! Όσοι όμως και να είναι, λίγοι ή πολλοί, δεν είναι ελεύθεροι. Και δεν υποφέρουν επειδή είναι οι ίδιοι σκλάβοι, αλλά επειδή οι άνθρωποι γύρω τους, για ουράνια χάρη των οποίων οι Έλληνες ζουν και δρουν εξανθρωπιστικά στον πλανήτη (αυτή είναι η αποστολή τους) είναι σκλάβοι στην πολιτική, την οικονομική, την θρησκευτική και την πολιτιστική εξουσία των βαρβάρων, εγχωρίων ή μη.
Η απελευθέρωση των Ελλήνων, εκείνων δηλαδή που σκέπτονται κι αισθάνονται με τον ιερό κώδικα της Ελληνικής γλώσσας, δεν θα γίνει με κάποια ένοπλη επανάσταση, ούτε καν με την υποστήριξη των λαϊκών μαζών σε κάποια εξέγερση. Θα γίνει ακαταμάχητα με την αφύπνιση της Ελληνικής Συνείδησης μέσα μας… Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες…
