Το υπό διάλυση ΠΑΣΟΚ απελευθερώνει… σεισμική ενέργεια
Οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας και της Αριστεράς θεωρούν το ΠαΣοΚ (αδίκως) υπεύθυνο για το «μνημόνιο». Οι ψηφοφόροι και τα στελέχη του ΠαΣοΚ θεωρούν (αδίκως) υπεύθυνο για το «μνημόνιο» τον Γιώργο Παπανδρέου. Πολλοί επίσης χαίρονται με την αναμενόμενη διάσπαση ή και διάλυση του ΠαΣοΚ. Δεξιοί και αριστεροί ξεχνούν, αφελώς, ότι το ΠαΣοΚ ήταν από ιδρύσεως ο καλύτερος κυματοθραύστης απέναντι στην Αριστερά.
Λίγοι κατανοούν ότι η βέβαιη εκλογική καταδίκη του ΠαΣοΚ στις επερχόμενες εκλογές θ’ ανοίξει τον δρόμο για την πανηγυρική επιστροφή της Αριστεράς, γεγονός που θα αποτρέψει τις τόσο αναγκαίες για την Ελληνική Οικονομία ξένες επενδύσεις στο μέλλον.
Η ανάκαμψη της Αριστεράς, ακόμα και αν αυτή δεν εκφραστεί ως ένα πλατύ εκλογικό ή κυβερνητικό μέτωπο, όπως οραματίζεται ο Αλέξης Τσίπρας, θα βάλει σε πολιτικές και οικονομικές ανησυχίες τη Δύση. Αν και η ιστορική πρόκληση να δούμε αριστερή κυβέρνηση στη «μνημονιακή» Ελλάδα, είναι τεράστια, δεν παύει μια τέτοια προοπτική, στη σκέψη της οποίας ανατριχιάζουν οι τραπεζίτες και οι χρηματιστές, να είναι ορατή. Οπότε το θέμα τίθεται επί τάπητος: Τι θα κάνει η αριστερά; Θα ενωθεί; Θα συνεργαστεί; Θα καταθέσει ένα minimum πρόγραμμα κυβερνητικής πολιτικής; Θα αρνηθεί τις συμφωνίες της χώρας; Θα φύγει από τη ζώνη του ευρώ; Θα επαναφέρει τους μισθούς και τις συντάξεις στα προμνημονιακά επίπεδα; Πώς θα τους πληρώνει; Με δανεικά; Ποιος θα τα δίνει; Με τα κέρδη μήπως των δημοσίων επιχειρήσεων που θ’ ανακτηθούν από τον ιδιωτικό τομέα; Ή: Πώς θα πείσει ένα εκατομμύριο πτυχιούχους πανεπιστημίου να βγουν στην παραγωγή; Ποια παραγωγή; Βιομηχανική; Αγροτική; Τουριστική; Ή θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας στο Δημόσιο για να καταπολεμήσει την ανεργία; Τι θα κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι στο Δημόσιο για να πληρώνονται τους προμνημονιακούς υψηλούς μισθούς ή τα καταχρηστικά επιδόματα και τι θα παράγουν; Αν όλος ο κόσμος διοριστεί στο Δημόσιο, ποιος θα παράγει, τι;
Μπορεί να μας διαφωτίσει επί αυτών κάποιος απ’ όλους αυτούς τους καλούς συντρόφους; Εμείς δεν μπορούμε ν’ απαντήσουμε σ’ αυτά. Δεν έχουμε αναλύσει επαρκώς ούτε τον Μαρξ, ούτε τον Λένιν, ούτε τον Στάλιν, ούτε το Μάο, ούτε το Χότζα (της Αλβανίας). Χρειαζόμαστε επειγόντως εξηγήσεις, είμαστε πρόθυμοι να τις υιοθετήσουμε. Αρκεί να υπάρξουν. Πρόθυμοι να προσχωρήσουμε στην ιδέα, πρόθυμοι να ψηφίσουμε αριστερά, όπως κάναμε και παλιά, αποφασισμένοι να μην ψηφίσουμε ποτέ δεξιά, ακόμα κι αν μας γοητεύσει, αλλά, αδερφέ, σύντροφε, χρειάζομαι κι ένα ορθό πολιτικό επιχείρημα, κουράστηκα με τις θεολογίες και τους αφορισμούς.
Δε μπορεί να παίζει με τις ψευδαισθήσεις η αριστερά, όποιας εκδοχής αριστερά. Είναι καιρός να πάψει να είναι ένα Καταγγελτικό Κίνημα Διαμαρτυρίας και ν’ αναλάβει την ιστορική ευθύνη της απέναντι στο έθνος και το λαό, τον οποίο άσκεφτα βαυκαλίζει. Η απόσπαση εκλογικών ποσοστών από το υπό διάλυση ΠαΣοΚ θα την κάνει να πανηγυρίσει τρελά, όμως ο λαός χρειάζεται λύσεις σε όλα τ’ άλλα προβλήματά του εκτός από εκείνο της αύξησης των ποσοστών του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ.
Να μας πει: Τι θα κάνει με ένα 40% (αθροιστικά) που θα πάρει στις εκλογές; Πώς θα το διαχειριστεί; Πώς θα προσελκύσει επενδύσεις; Ή μήπως ΔΕΝ θέλουμε επενδύσεις;
Η αριστερά, για πρώτη φορά στην εκατονταετή ιστορία της, καλείται να αρθρώσει κυβερνητικό λόγο. Αν δεν το κάνει, γίνει – δε γίνει κυβέρνηση, θα γίνει αιτία συλλογικής πλάνης, η οποία θα είναι κατά πολύ «χείρων της πρώτης»…
