Απόκριες και Καρναβάλι, ημέρες γλεντιού, μεταμφίεσης και ξενασιάς. Η λέξη αποκριά προέρχεται από το Βυζαντινό “αποκρέω”, που σημαίνει αποχή από το κρέας. Το ίδιο επίσης σημαίνει και η Λατινική λέξη “Καρνεβάλε”.
Οι απόκριες έχουν προέλευση Θρακική, και προέρχονται από την λατρεία του Θεού του κρασιού και του κεφιού, της ζωής και της αναπαραγωγής, Διονύσου. Ο Διόνυσος είχε μαζί του τους Σάτυρους και τους Σελινούς, οι οποίοι έβαζαν στα κεφάλια τους στεφάνι από κισσό, φόραγαν μάσκες, και ντύνονταν με δέρματα ζώων. Οι λάτρεις του Διόνυσου ζαλισμένοι από το κρασί του Βάκχου χυδαιολογούσαν, θορυβούσαν, και χόρευαν.
Οι Διονυσιακές και Βακχικές αυτές γιορτές, είχαν σχέση με το τέλος του χειμώνα, και τον ερχομό της άνοιξης. Συμβόλιζαν δε την εποχή που η γη “ξυπνά” από την χειμερία νάρκη, και αναγεννάται. Για τους αρχαίους λαούς ο κύκλος αυτός της αναγέννησης της φύσης, είχε σχέση και με τις ανθρώπινες ψυχές και συμβολίζονταν με το φόρεμα της μάσκας.
Η ανάγκη των ανθρώπων να «ξαναγεννιούνται» μέσα από την αποκριάτικη αμφίεση είναι μεγάλη έως σήμερα. Η στολή δίνει τη δυνατότητα να γίνει κανείς κάποιος άλλος, να υπάρξει διαφορετικά, όπως πιθανά δεν θα μπορούσε ποτέ. Μπορεί να απελευθερώσει τον εαυτό του προστατευμένος από την «κρυψώνα» της μάσκας και να δράσει όπως θέλει. Πρόκειται για μια θαυμάσια ευκαιρία χαλάρωσης λοιπόν, και ανανεωτικής αλλαγής για τους ανθρώπους.
Γιορτάζουμε όλοι και όχι μόνο τα παιδιά. Ανά την Ελλάδα υπάρχουν έθιμα που διατηρούνται έως σήμερα ζωντανά και στα οποία συμμετέχει όλη η κοινότητα. Τύρναβος, Κοζάνη, Πάτρα, Ξάνθη, Πλάκα. Ξακουστά και ολοζώντανα καρναβάλια. Καλή Σαρακοστή λοιπόν!
