Σ’ ΕΝΑΝ κόσμο που δεν έμαθε να συζητά, πώς να συζητήσεις εσύ τα κοινά προβλήματα σε επίπεδο Δήμου ή σε επίπεδο κράτους;
ΣΕ ΜΙΑ χώρα, όπου κανείς δεν ξέρει να σέβεται τον συνομιλητή του, πώς να φέρεις θέματα συζήτησης στον Δημόσιο διάλογο;
Σ’ ΑΥΤΗΝ εδώ την κοινωνία τη δική μας, όπου κανείς δεν εκτιμά τον συμπολίτη που επωνύμως εκφράζει τη γνώμη του δημόσια…
ΑΥΤΟΣ ο συρφετός του facebook, όπου ο καθένας θεωρεί τη γνώμη του ισότιμη με τη γνώμη του ερευνητή ή…
ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ που ξενύχτησε μελετώντας το θέμα του, άρα έχει δικαίωμα στην άποψη που εκφράζει…
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ πλέον για να έχει νόημα η πρωτοβουλία και η καταβολή του ψυχικού σου τιμήματος;
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ κοινωνία είν’ ένας κόσμος που δεν ακούει, δεν βλέπει, δεν αισθάνεται. Ούτε καν τα στοιχειώδη. Σε γενικές γραμμές η κατάσταση είναι ζωώδης.
ΠΡΟΣ αποφυγήν παρεξηγήσεων σπεύδουμε να σημειώσουμε το αυτονόητο: Βεβαίως υπάρχουν οι εξαιρέσεις. Εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, είστε η εξαίρεση!
ΠΡΕΠΕΙ ωστόσο να γίνει κάτι επειγόντως. Η εξέγερση εναντίον της εξουσίας δεν έχει κανένα νόημα! Έχει όμως νόημα η εξέγερση εναντίον του απερίσκεπτου εαυτού μας!
