Οι θυρωροί έμαθαν χάρη στον Αντρέα τους Πασόκους και χάρη στον Γιωργάκη τις Συνιστώσες.
Θα μπορούσε η Χρυσή Αυγή να είναι ένα δίδαγμα για την κοινωνία μας. Όχι μόνο για τον ρόλο που έχει η ψήφος μας, την μέρα εκείνη των εκλογών που βαριόμαστε να πάμε στην κάλπη, βρίσκουμε δικαιολογίες για να λείπουμε, αρνούμαστε να παρουσιαστούμε ως εφορευτική επιτροπή όποτε μας καταραστεί η μοίρα να μας τύχει.
Όχι μόνο για όλα αυτά τα γνωστά, για τα ελλείμματα της δημοκρατίας μας, που την φανταζόμαστε μάλλον ακόμα σαν μια βασιλεία, κάποιων βασιλικών οικογενειών με λαμπερά ονόματα, που τους περιγελάει στα καπηλειά ένας εξαθλιωμένος από φόρους λαός πληβείων. Στον 21ο αιώνα οι παραστάσεις μας είναι ακόμα μεσαιωνικές, υπόγεια, ανεπαίσθητα.
Αλλά πέρα απ’ όλα αυτά, ξεγυμνώνονται και οι υποστηρικτές των «πληβείων», οι αιώνιοι δήθεν αδικημένοι της Ιστορίας, οι φιλάνθρωποι που δεν κυβέρνησαν. Που βλέπουν την Χρυσή Αυγή σαν να οραματίζονται τον εωσφόρο οι καλόγεροι. Ξεχνώντας οι τόσο δημοκράτες ότι ένα είδος δημοκρατίας είναι να διαλέγει ο λαός, που τάχα έχει πάντα δίκιο, και αυτό που δεν τους αρέσει.
Πιάνουν τον λαό να του πουν τις παλιές ιστορίες με τους ναζί. Ναι, είναι ναζί. Τι έκπληξη όμως: Σκασίλα του του λαού!
Με γυρισμένο το μάτι από οργή ο συγγραφέας Τατσόπουλος και ένα μάτσο «άνθρωποι» του πνεύματος αδυνατούν να καταλάβουν τι συμβαίνει στον λαό, και τον λένε ξαφνικά και ηλίθιο και αυτοκαταστροφικό και «κουτό μέσα στην απελπισία του».
Δεν θυμούνται, δεν αναγνωρίζουν ότι δίδαξαν στον λαό «άσε τι κηρύττουμε, τη δουλειά μας να κάνουμε». Ότι του είπαν «τι τιμές να δώσει αυτός ο πολιτικός στην ιστορία της χώρας, του λαού, όταν είναι κλέφτης, τσιράκι του κεφαλαίου, των τραπεζών, απατεώνας, που σου τρώει τα λεφτά». Ε, ο λαός θέλει τη Χρυσή Αυγή για μια δουλειά. Την προσέλαβε σαν επαγγελματία τιμωρό – μπράβο – δολοφόνο – πατριώτη. Του κάναν το μυαλό κιμά του λαού και τώρα θέλουν να τους κάνει το χατίρι., να τους απαλλάξει από τους αντιπάλους που καταγγέλλουν πιο «χειροπιαστά» από την αριστερά. Μα μόνο αν του δείξουν τι δεν μπορούν να κάνουν οι αντιδημοκράτες θα καταλάβει.
Θα μπορούσε όλα αυτά να έχουν ένα δίδαγμα. Για τώρα, για το μέλλον. Δεν χάσαμε όλα μας τα λεφτά. Δεν μαζεύουμε πτώματα στους δρόμους. Η χρεοκοπία ήρθε αλλά δεν ήταν σε λεφτά αλλά σε αξίες. Η Χρυσή Αυγή είναι η χρεοκοπία μας.