Σε ομιλία του στο Εδιμβούργο της Σκωτίας τον Ιούνιο του 2013 ο Γιώργος Παπανδρέου είπε μεταξύ άλλων: “Να μια ιδέα: Γιατί να μην έχουμε τους πρώτους Ευρωπαίους πολίτες με το να δώσουμε στους μετανάστες Ευρωπαϊκή Ιθαγένεια και όχι Ελληνική ή Γερμανική ή Γαλλική; Η Ευρώπη να γίνει έργο των πολιτών της, όχι μιας αποκομμένης ελίτ. Να ενισχύσουμε τη συμμετοχή, ώστε η ποικιλία εθνών, φυλών, φύλων και εθνικοτήτων, να οικοδομεί την εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη, ΟΧΙ τον αποκλεισμό και την ξενοφοβία”.
Διαβάζοντας όλα τ’ άλλα της ομιλίας του σκεφτήκαμε ότι, αν αυτά τα γράφει μόνος του και δεν χρησιμοποίησε λογογράφο, όπως γίνεται συνήθως, τότε θα πρέπει να καταγραφεί στους μεγάλους στοχαστές του αιώνα. Όμως αυτή η ιδέα του Γιώργου, με την οποία ξεκινήσαμε το άρθρο αυτό, απόσπασμα της ίδιας ομιλίας, μας προκάλεσε ανατριχίλα.
Θυμηθήκαμε ότι το πρώτο μέτρο που έλαβε ως κυβέρνηση στα τέλη του 2009 ήταν ο νόμος για τη νομιμοποίηση των μεταναστών. Άρα το παιδί έχει εμμονές… Η Ελλάδα εκείνη τη στιγμή έμπαινε στο καμίνι της οικονομικής κρίσης, ο ίδιος έτρεχε στον κόσμο όλο και συναντιόταν με ηγέτες, μηδέ εξαιρουμένου του Δ.Ν.Τ. για να βρει λύση κάποιας σωτηρίας κι εδώ, εμείς, συζητούσαμε για την νομιμοποίηση των μεταναστών…
Σε άρθρο μας στην «Αναγγελία» (φ. 390 / 8 Δεκεμβρίου 2010) με τίτλο “το 2049 η Ενωμένη Ευρώπη θα είναι μία μουσουλμανική χώρα” παραθέταμε στοιχεία από έκθεση του Ο.Η.Ε. σύμφωνα με την οποία:
“Η αλλαγή των δημογραφικών στοιχείων θα προκαλέσει αλλοίωση της Ευρώπης. Μουσουλμανικές χώρες θα γίνουν το 2049 η Γαλλία, η Αγγλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ρωσία και η Ισπανία! Ιστορικά, κανένας πολιτισμός δεν ανέστρεψε ρυθμό γονιμότητας 1,9. Ο ρυθμός γονιμότητας 1,3 θεωρείται αδύνατο ν’ αναστραφεί, επειδή θα χρειάζονταν 80 – 100 χρόνια για να διορθωθεί. Δείτε λοιπόν τον ρυθμό γονιμότητας των Ευρωπαϊκών χωρών το 2007: Γαλλία 1,8. Αγγλία 1,6. Ελλάδα 1,3. Γερμανία 1,3. Ιταλία 1,2. Ισπανία 1,1. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση εν συνόλω ο μέσος όρος γονιμότητας είναι 1,38. Παρ’ όλ’ αυτά ο πληθυσμός της Ευρώπης αυξάνεται αλματωδώς. Εξ αιτίας των Ισλαμιστών μεταναστών! Μόνο στη Γαλλία ο ρυθμός γονιμότητας των Μουσουλμάνων είναι 8,1. Στις δύο, τρεις, τέσσερις επόμενες δεκαετίες η Ευρώπη θα γίνει Μουσουλμανική”.
Τι μας λέει λοιπόν ο Γιώργος; Μας λέει ότι στο όνομα της Δημοκρατίας που τάχα ξεχάσαμε, την έννοια της οποίας πρέπει να επαναφέρουμε, στο όνομα της Δημοκρατίας που τάχα έλκει την καταγωγή της στους αρχαίους Έλληνες, έτσι ακριβώς το λέει, «να ενισχύσουμε τη συμμετοχή, ώστε η ποικιλία εθνών, φυλών, φύλων και εθνικοτήτων, να οικοδομεί την εμπιστοσύνη και την αλληλεγγύη, ΟΧΙ τον αποκλεισμό και την ξενοφοβία”. Δηλαδή; Να πάμε χωρίς φόβο στο 2049, τότε που η Ευρώπη θα είναι μία μουσουλμανική χώρα σύμφωνα με έκθεση του Ο.Η.Ε. και όχι κάποιου ξενοφοβικού εγκεφάλου. Και μη νομίσει κανείς ότι το 2049 είναι μακριά από το 2013, σήμερα. Το 2049 μπροστά μας απέχει λιγότερο από το 1974 πίσω μας… Με άλλα λόγια, τα παιδιά μας θα ζήσουν μουσουλμάνους πρωθυπουργούς τύπου Ερντογάν στην καλύτερη περίπτωση και, φυσικά, θα γεμίσει η Ευρώπη τζαμιά. Ίσως οι γυναίκες να γλιτώσουν τη μπούργκα, δεν θα γλιτώσουν όμως τη μαντήλα.
Κι αυτό στο όνομα της Δημοκρατίας!
Ερώτηση: Από πότε λέγεται ξενοφοβία η αντίσταση στη μαζική εισβολή αλλόθρησκων και αλλοδαπών; Γιατί πρέπει να αισθάνομαι ένοχος, όταν ανησυχώ ότι με τη νομιμοποίηση εκατομμυρίων Πακιστανών, Αφγανών και Νιγηριανών θα χάσω τον παραδοσιακό ή τον σύγχρονο τρόπο της ζωής μου, την ιστορική μου μνήμη, τη γλώσσα μου, την εθνικότητά μου; Ποιος εδώ μας λέει τι…
Ας δούμε τι λέει ο Γιώργος για την φοβερή εκείνη νύχτα του 2010 που έκαμε συμφωνία με τους Ευρωπαίους: “Πήγα στις Βρυξέλλες για να ζητήσω μια κοινή απάντηση από μια Ενωμένη Ευρώπη. Κάτι τέτοιο τότε θα ηρεμούσε τις αγορές και θα μας έδινε το χρόνο να προχωρήσουμε στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Αλλά χρόνος δεν μας δόθηκε. Φανταστείτε τους εαυτούς σας στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης στις Βρυξέλλες. Εξαιρετικά δύσκολες διαπραγματεύσεις, η πρόοδος είναι εξαιρετικά αργή, η ένταση στα ύψη. Είναι πλέον 2 παρά 10 τα ξημερώματα. Ένας Πρωθυπουργός φωνάζει
– “Γρήγορα, έχουμε μόνο 10 λεπτά”.
Τον ερωτώ:
– “Γιατί; Έχουμε σοβαρές αποφάσεις να λάβουμε, χρειαζόμαστε χρόνο… ”
Ένας άλλος Πρωθυπουργός παρεμβαίνει και λέει:
– “Χρειαζόμαστε μία συμφωνία τώρα. Σε 10 λεπτά ανοίγουν οι αγορές στην Ιαπωνία και θα έχουμε πανωλεθρία στην παγκόσμια οικονομία”.
Σε αυτά τα 10 λεπτά λοιπόν, γρήγορα, ήρθαμε σε συμφωνία. Αυτή τη φορά δεν ήταν οι στρατιωτικοί αλλά “οι αγορές” που κρατούσαν το όπλο στα κεφάλια όλων μας.
Αυτά που ακολούθησαν, ήταν οι πιο δύσκολες και επίπονες αποφάσεις της ζωής μου, οδυνηρές για μένα, περισσότερο, όμως, για τους συμπατριώτες μου. Ακολούθησε η επιβολή περικοπών και βαριάς λιτότητας, σε πολλές περιπτώσεις σε αυτούς που δεν έφταιγαν για την κρίση. Με τις θυσίες αυτές η Ελλάδα απέφυγε τη χρεοκοπία και την έξοδο από το Ευρώ. Η Ευρωζώνη απέφυγε μια κατάρρευση”.
Και πιο κάτω ο Γιώργος εξηγεί την φιλοσοφία του για τη Δημοκρατία: “Οι δημοκρατίες μας είναι παγιδευμένες από συστήματα, πολύ μεγάλα για να αποτύχουν ή σωστότερα, πολύ μεγάλα για να ελεγχθούν. Οι δημοκρατίες μας είναι ευάλωτες μπροστά σε παίκτες της παγκόσμιας οικονομίας που μπορούν να αποφεύγουν νόμους, να αποφεύγουν να εισφέρουν το μερίδιό τους στη φορολογία, να αποφεύγουν περιβαλλοντικά ή εργασιακά standards. Οι δημοκρατίες μας υπονομεύονται από την διογκούμενη ανισότητα και την συγκέντρωση της εξουσίας και της ισχύος στους λίγους. Ισχυρά λόμπυ, διαφθορά, η ταχύτητα των αγορών ή απλά ο φόβος μιας επικείμενης καταστροφής, έχουν επιβάλλει περιορισμούς στη Δημοκρατία και στην δυνατότητά μας να οραματιζόμαστε και να σχεδιάζουμε καλύτερες εναλλακτικές λύσεις για τη ζωή μας. Η Ελλάδα, βλέπετε, ήταν μόνο μία πρόγευση από τα “προσεχώς” για όλους μας”.
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η σημείωση του Γιώργου ότι: “Ως Ευρώπη, ήμασταν όμηροι της συλλογικής μας άγνοιας. Και αφήσαμε τους φόβους μας να μας καθοδηγήσουν. Και οι φόβοι της Ευρώπης μας οδήγησαν στην τυφλή πίστη σε μια, δήθεν, ορθοδοξία της λιτότητας. Αντί να φτάσουμε στη συλλογική σοφία των κοινωνιών μας και να επενδύσουμε σ’ αυτή, επανήλθαμε σε πολιτικές πόζες. Και εξεπλάγη η Ευρώπη, όταν κάθε νέο μέτρο δεν έφερνε το τέλος της κρίσης. Και ήταν εύκολο φυσικά να βρεθεί ο αποδιοπομπαίος τράγος της συλλογικής αυτής αποτυχίας της Ευρώπης. Ήταν βέβαια η Ελλάδα. “Τιμωρείστε αυτούς τους ανήθικους, τους τεμπέληδες που πίνουν ούζο και χορεύουν Ζορμπά, Έλληνες. ΑΥΤΟΙ είναι το πρόβλημα”, είπε τότε η Ευρώπη”.
Και τι προτείνει: “Ας οραματιστούμε την Ευρώπη ξανά ως το πεδίο μιας παγκοσμιοποιημένης Δημοκρατίας. Να σχεδιάσουμε μια Ευρωπαϊκή “Αγορά”, όχι μόνο για αγαθά και υπηρεσίες αλλά και για τους πολίτες. Να μάθουμε από την ανταλλαγή ιδεών, καινοτομίας, διαπολιτισμικής τέχνης, συμμετοχής (online και offline) και δημιουργικών λύσεων. Ας οραματιστούμε τους πολίτες της Ευρώπης να ψηφίζουν απευθείας τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιτροπές πολιτών, διαλεγμένους από κλήρωση να συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, έστω και πολύπλοκων. Πανευρωπαϊκά δημοψηφίσματα που οι πολίτες να ψηφίζουν ως νομοθέτες μελλοντικών συνθηκών”.
Ο Γιώργος καταλήγει λέγοντας ότι οραματίζεται: “Μια Ευρώπη ΑΠΟ και ΓΙΑ τους πολίτες, όχι για τις ελίτ. Ένα πείραμα εμβάθυνσης και εξάπλωσης Δημοκρατίας, πέρα από εθνικά σύνορα.
Κάποιοι μπορεί να με χαρακτηρίσουν ως ονειροπόλο γιατί τοποθετώ την πίστη μου στην ισχύ των πολιτών”.
Μάλιστα. Έχουμε εδώ ανάγλυφη την κατάσταση. Και το μέλλον. Αυτά που λέει ο Γιώργος, θα μπορούσε να ήταν ιδανικά, αν δεν αγνοούσε μια «λεπτομέρεια»: Το Ισλάμ (που θα κατακλύσει την Ευρώπη) δεν έχει καμία διάθεση να συζητήσει διαλεκτικά στην «Αγορά», όπως συζητούσαν οι αρχαίοι Έλληνες, τους οποίους ο Γιώργος επικαλείται τάχα μου και καλεί την παγκόσμια κοινότητα να τους μιμηθεί. Στο όνομα της Δημοκρατίας, η οποία θεμελιώνεται στο νόμο της πλειοψηφίας, η Ευρώπη θα γίνει μουσουλμανική χώρα. Οι Έλληνες στην Ελλάδα θα γίνουν μειοψηφία. Το ίδιο οι Γάλλοι στη Γαλλία, οι Γερμανοί στη Γερμανία, οι Ρώσοι στη Ρωσία. Ως Δημοκράτες όμως θα πρέπει να υπακούουν στον αρχηγό της πλειοψηφίας, τον εκάστοτε Μαχμούτ Αχμαντινετζάντ και, ως μειονότητα, θα συμμορφώνονται με τη θέληση των πολλών, αλλιώς θ’ αποκεφαλίζονται ως τρομοκράτες.
Αν αυτό δεν είναι αφέλεια ολκής, είναι συνωμοσία εναντίον της ανθρωπότητας…
