Οι καμπάνιες του Σύριζα είναι φανερά πια και απροκάλυπτα ενορχηστρωμένες. Κάποιος δίνει το σύνθημα της νέας κωλοτούμπας και μια αρμάθα “μέσων ενημέρωσης” το διαδίδουν αλλάζοντας τις λέξεις. Τον πυρήνα της “είδησης” τον αναγνωρίζει όμως ο καθένας που μπορεί να διαβάσει ένα κείμενο πίσω από τις λέξεις.
Βγαίνει, ας πούμε, ο Στέλιος Κούλογλου και “εξηγεί” την κατάσταση στο Αθηναϊκό / Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και λέει:
«Αν ήθελε το Eurogroup να κλείσει η αξιολόγηση, θα την έκλεινε. Γιατί η ελληνική πλευρά έχει δηλώσει επανειλημμένα την πρόθεσή της να κάνει συμβιβασμούς, ακόμη και στις απαιτήσεις του ΔΝΤ. Η αξιολόγηση δεν έχει κλείσει γιατί δεν θέλει το Eurogroup και ο Σόιμπλε που κυριαρχεί».
Ο κ. Κούλογλου επεξηγεί: “Κατά τη γνώμη μου, η αξιολόγηση δεν θα κλείσει γιατί δεν θέλουν να την κλείσουν, θέλουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση. Εγώ θεωρώ ότι θα ροκανίσουν τον χρόνο”.
Για την ανατροπή της κυβέρνησης που φτάνει μέρα τη μέρα, ο ευρωβουλευτής του Σύριζα ρίχνει, εκ των προτέρων, όλη την ευθύνη στον Σόιμπλε.
Πιασάρικο πάντα!
Κι αφού αναπτύσσει την “θεωρία” του, καταλήγει λέγοντας: “Τελικά πιστεύω ότι θα μας πάνε σε εκλογές ροκανίζοντας και την υπομονή και την οικονομία και την πολιτική και την κοινωνική βάση του ΣΥΡΙΖΑ με στόχο να ανατρέψουν την κυβέρνηση”.
Από το μυαλό του ευρωβουλευτή (και πρώην δημοσιογράφου σημειωτέον) δεν περνάει καθόλου απ’ το μυαλό ότι ο Σύριζα θα πέσει επειδή έχασε την λαϊκή νομιμοποίησή του στην κοινωνία. Σάπισε μέσα στα ίδια τα ψέματά του.
Εν όψει εκλογών λοιπόν βάζουμε μπρος την παλιά καλή συνταγή: Για όλα φταίνε οι άλλοι. Εμείς δεν φταίμε για τίποτα!
Δεν πρόλαβε ν’ αποσώσει ο Κούλογλου την διαστρέβλωση της πραγματικότητας, πήραν μπρος τα “ταχυδρομικά περιστέρια” της Κουμουνδούρου.
Κι εκεί που είχαν εκλείψει άρθρα για Γερμανοτσολιάδες και τα ρέστα, τσουπ, να βλέπεις ξαφνικά να ξεφυτρώνουν από το πουθενά νέα…
Όπως για παράδειγμα ένα άρθρο με τίτλο: “Τύφλα να χουν οι ρουφιάνοι της κατοχής μπροστά στη σημερινή δημοσιογραφία”.
Στέκεσαι για να δεις ποια μύγα τους τσίμπησε ξαφνικά και διαβάζεις:
“… Παραμονές του σωτηρίου έτους 2017 μ.χ εν Ελλάδι! Τα περίστροφα της διαπλοκής ή αλλιώς “Έλληνες δημοσιογράφοι”, αντί να αποκαλύπτουν τα σκάνδαλα, εργάζονται με αυτούς που υποτίθεται ότι θα ήλεγχαν, για να μην τα αποκαλύπτουν, και ύστερα αυτό το βαφτίζουν δημοσιογραφία! Ετσι οι μεγάλες ελληνικές πένες σήμερα βάζουν πλάτη στον Σόιμπλε…”
Αρχίζεις και καταλαβαίνεις. Πας παρακάτω να δεις μέχρι πού το πάει ο αρθρογράφος:
“… Αδίστακτοι, πετάνε εντελώς τις κουκούλες (τουλάχιστον οι χίτες και οι ρουφιάνοι στην κατοχή ντρέπονταν και τις φόραγαν) και ξιφουλκούν διαρκώς για τα δίκαια του Σόϊμπλε σ’ ένα αντεθνικής προπαγάνδας ρεσιτάλ που ξεπερνάει ακόμη και το “οι Γερμανοί είναι φίλοι μας” του Αρτέμη Μάτσα…”…
Στ’ αλήθεια, δεν αξίζει να θυμώσει κανείς ούτε στον Κούλογλου, ούτε στο “ταχυδρομικό περιστέρι” του. Πίνεις μόνο μια γουλιά νερό για να μην ξεράσεις… Αξίζει όμως ο καθένας να θαυμάσει την ενορχήστρωση. Κι ύστερα, εάν έχει όρεξη, ας διακρίνει και τις παλιές καλές συνταγές για τη νέα απάτη που στήνουν.
Αλλά, για να μην αποκρούσουμε τον πειρασμό μιας παρατήρησης, θα σημειώσουμε ότι:
Στέρεψε τόσο πολύ η φαντασία τους, ολοφάνερα, που δεν είναι ικανοί να βρουν τουλάχιστον ένα νέο ψέμα, ένα κάποιο αφήγημα ρε σύντροφε, να διασώσουν ό,τι τους απόμεινε ως αξιοπρέπεια. Όχι! Γιατί είναι τόσο ανόητοι που δεν παίρνουν χαμπάρι καν, ότι η επαναφορά φθαρμένων πια και ανούσιων παραμυθιών στον δημόσιο διάλογο, εν όψει εκλογών, τους κάνει, εκτός από ανάξιους, και γελοίους.
