Η χώρα είναι ακέφαλη. Σε επίπεδο Κυβέρνησης, σε επίπεδο Δήμων, σε επίπεδο Διανόησης, σε επίπεδο Πολιτικής γενικά. Η χώρα είναι ακέφαλη. Για να κυριολεκτούμε, θα έπρεπε να το πούμε αλλιώς: Η χώρα είναι ανεγκέφαλη. Που σημαίνει ότι: Αυτοί που την διοικούν σε επίπεδο Κυβέρνησης, Περιφέρειας, Δήμων, Πολιτικής και Διανόησης, άγονται και φέρονται από εφήμερες σκέψεις, αυτοσχεδιάζουν, τσαλαβουτάνε, ψαρεύουν σε θολά νερά.
Κι αυτοί που την υπηρετούν όμως έχοντας ο καθένας τον ρόλο του στην κοινωνία, ανήκουν στην ίδια κατηγορία, αφού αναδείχθηκαν από την δικτύωση με τους πρώτους. Λοιπόν, η χώρα χρειάζεται γενικό service. Ή, μάλλον, χρειάζεται επανεκκίνηση. Σαν την παλιά και ετοιμόρροπη πολυκατοικία που κατεδαφίζεις για να την χτίσεις απ’ την αρχή. Κι επειδή, όντως, εδώ έχεις να κάνεις με ανθρώπους, δεν έχεις να κάνεις με ντουβάρια, την αφήνεις ως έχει, αφήνεις δηλαδή τη χώρα και την διοίκησή της ως έχει και χτίζεις δίπλα της μία άλλη.
Χτίζεις μια παράλληλη διοίκηση. Από το μηδέν. Απ’ την αρχή. Με νέο κόσμο, νέες αντιλήψεις, νέα οργάνωση (και μηχανοργάνωση, εννοείται) όλα νέα. Κι αφήνεις το παλιό να σβήνει σιγά – σιγά και να πηγαίνει στο καλό του. Μία άλλη χώρα μέσα σ’ αυτή τη χώρα. Όχι μόνο στη διοίκηση, αλλά και στο επιχειρείν, στη γεωργία, τη ναυτιλία. Και, φυσικά, στο στράτευμα, στα σώματα Ασφαλείας. Όλα απ’ την αρχή.
Να σταματήσουν αμέσως οι καταγγελίες και τ’ αναθέματα. Ν’ αφήσουμε την κότα να βράζει στο ζουμί της και να κάνουμε άλλες δουλειές. Διότι δεν πάει άλλο, αδέρφια! Να περιμένεις τι απ’ αυτούς, να περιμένεις τι απ’ αυτό; Είπαμε: Η χώρα είναι ανεγκέφαλη. Το συναντάς αυτό σε κάθε σου βήμα. Όποιο θέμα και να πιάσεις, προσκρούεις πάνω σε τοίχο. Από το πιο μεγάλο μέχρι το πιο μικρό, ακόμα κι αυτό που έχει να κάνει με την εφαρμογή του νόμου για την «κοινή ησυχία».
