Τι εννοείς όταν λες «επανάσταση»; Να γκρεμίσουμε την κυβέρνηση; Άντε και την γκρεμάμε. Θα έχουμε αλλάξει τον κόσμο; Η εξουσία είναι σαν τη Λερναία Ύδρα, σύντροφε. Και, αν θες να ξέρεις, εξουσία δεν είναι η κυβέρνηση, δεν είναι η Βουλή. Είναι και η Εκκλησία. Είναι τα συνδικάτα. Είναι οι άνθρωποι της Τέχνης και της Καλλιτεχνίας. Είναι οι δημοσιογράφοι. Τι λοιπόν θα γκρεμίσουμε από αυτούς;
Για να το πάμε και λίγο παρακάτω, όλοι αυτοί (και όλα αυτά) δεν είναι παρά η Τοπική Εξουσία. Η οποία υπακούει σε μιαν άλλη. Την οποία δεν θα ήθελα να κουβεντιάσουμε αυτή τη στιγμή, εκτός από τούτο: Τι θα γκρεμίσουμε από αυτή την άλλη εξουσία;
Αλλά εσύ, καλά και σώνει, θέλεις επανάσταση. Κάνε την. Ορίστε. «Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα». Ρίξε το προκοίλι σου, μεγάλε. Κι έλα μετά να κουβεντιάσουμε για την επανάσταση που θ’ αλλάξει τον κόσμο. Όταν θ’ αλλάξεις τον εαυτό σου, θα έχεις δικαίωμα να μιλάς.
Τι φταίει το προκοίλι σου;
Κανένας επαναστάτης στον κόσμο ποτέ στην Ιστορία δεν είχε προκοίλι. Όλοι οι επαναστάτες ήταν «στεγνοί».
– Ξέρεις… το προκοίλι δεν είναι αποτέλεσμα καλοφαγίας, ούτε καλοπέρασης. Το έκαμα, επειδή δούλευα νύχτα, δεν κοιμόμουν καλά, δεν τρεφόμουν καλά, έτρωγα ότι έβρισκα μπροστά μου, όποια ώρα της μέρας ή της νύχτας, ακανόνιστα εντελώς, άναρχα, ότι νά ’ναι, και όπως λένε οι ειδικοί…
– Κατάλαβα. Εσύ δεν ανήκεις στην κατηγορία των βολεμένων. Αυτό δε λες;
– Αυτό!
– Άρα το προκοίλι σου είναι αθώο ως προς τα αγαθά της εξουσίας και την ενσωμάτωσή σου σε αυτήν…
– Οπωσδήποτε.
– Δεκτό! Αλλά το θέμα της αξιόπιστης επανάστασης παραμένει. Διότι, καθώς είπαμε, κανένας επαναστάτης δεν είχε προκοίλι…
– Αυτό είναι σωστό, αλλά…
– Δεν έχει «αλλά»… Ή είσαι επαναστάτης ή δεν είσαι.
– Με τα ούλα του, ε;
– Με τα ούλα του… Με την αυτοπειθαρχία δηλαδή και την αυτοσυγκράτηση, με τον προγραμματισμό της διατροφής και την αυστηρή τήρηση του προγράμματος. Με την εμμονή στην απόφαση. Με όραμα για ένα υγιές σώμα. Καλαίσθητο.
– Πώς να γίνει αυτό;
– Να κόψεις ζάχαρη, γλυκά, παγωτά, αναψυκτικά, μπύρες, αλάτι, τηγανητά, λίπη, έτοιμα φαγητά…
– Δε γίνεται…
– Γίνεται!
Κι έγινε. Μεμιάς άλλαξαν όλα. Ακόμα και η θεωρία για την επανάσταση άλλαξε. Η αλλαγή του κόσμου έγινε εφικτή. Το όραμα για μια υγιή και πολιτισμένη κοινωνία δεν είναι πλέον μια ουτοπία. Επειδή έφυγε το προκοίλι. Επειδή αποδείχτηκε ότι μπορεί να φύγει ένα προκοίλι. Με υπομονή, σχέδιο, γνώση και κόπο.
Έτσι ακριβώς, όπως αλλάζει ο κόσμος.
Έτσι ακριβώς όπως γίνεται μια επανάσταση.
Τι εννοείς όταν λες «επανάσταση»; Να γκρεμίσουμε την κυβέρνηση; Άντε και την γκρεμάμε. Θα έχουμε αλλάξει τον κόσμο; Η εξουσία είναι σαν τη Λερναία Ύδρα, σύντροφε. Και, αν θες να ξέρεις, εξουσία δεν είναι η κυβέρνηση, δεν είναι η Βουλή. Είναι και η Εκκλησία. Είναι τα συνδικάτα. Είναι οι άνθρωποι της Τέχνης και της Καλλιτεχνίας. Είναι οι δημοσιογράφοι.
Είναι το προκοίλι όλων αυτών.
Είναι το δικό μας προκοίλι.
