Απορροφημένη η κυβέρνηση από την εξυπηρέτηση του χρέους και τη λήψη επώδυνων μέτρων που αυτό συνεπάγεται, αδυνατεί πλήρως να καταρτίσει ένα θετικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της αγροτικής παραγωγής που θα επέτρεπε να μειωθεί δραστικά η καλπάζουσα ανεργία.
Αυτή την ώρα μεγάλες ομάδες του πληθυσμού λιμοκτονούν. Ελπίδα ανάκαμψης δεν υπάρχει. Ούτε καν εξυπηρέτηση των βασικών βιοτικών αναγκών δεν θα μπορεί να γίνει σε λίγο. Η κοινωνική έκρηξη αποτελεί την πιθανότερη προοπτική. Αλλά χειρότερο κι από ένα τσουνάμι βίας των διαδηλωτών, ακόμα και από μερικούς νεκρούς, είναι η τιμωρητική φιλοσοφία των εκλογέων, η οργή των πολιτών εναντίον των πολιτικών, ο άσβηστος πόθος να τους ρίξουν στην κόλαση. Το κύμα της λαϊκής οργής αλλά και της απόγνωσης ογκούται, αντί να μειώνεται. Μπροστά στον αγώνα για επιβίωση, κανείς φυσικά δεν έχει προτεραιότητα ν’ αναχαιτιστεί η Χρυσή Αυγή. Η οποία, καθώς αναλύσαμε σε προηγούμενο σχόλιο, μπορεί να πιάσει ακόμα και 40%, αφού (μετά από πιθανή απογοήτευση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ) είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να εκφράσει τον συνεχώς διογκούμενο τιμωρητισμό του εκλογικού σώματος.
Το μικρό έως ανύπαρκτο πια ΠΑΣΟΚ είναι ήδη ουρά των εξελίξεων, του αναλογεί μόνο να στηρίξει κυβερνητικά τη Νέα Δημοκρατία ή τον ΣΥΡΙΖΑ. Έχουμε λοιπόν στην διάθεσή μας μόνο τρεις τρόπους που θα μπορούσαν να σώσουν το κράτος. 1). Να συνετιστεί επειγόντως ο ΣΥΡΙΖΑ, να πει με πολιτική γενναιότητα τα πράγματα που μπορεί και τα πράγματα που δεν μπορεί να κάνει, ώστε να ΜΗ βρεθεί ανακόλουθος αν γίνει κυβέρνηση (είναι πολύ κρίσιμο στοιχείο αυτό) να ΜΗΝ απογοητεύσει τον οργισμένο ψηφοφόρο με ενσωμάτωσή του στο σύστημα που τώρα καταγγέλλει. 2). Να εμφανιστεί ένα αστικό κεντρώο κόμμα για να μεταστρέψει την τιμωρητική οργή του εκλογικού σώματος σε θετικότητα, ν’ απορροφήσει την ένταση. 3). Να γίνει αυτοδύναμη επάνοδος της Νέας Δημοκρατίας, όχι μόνο στην κυβέρνηση, αλλά στην πραγματική εξουσία, οπότε θα κάνει αποαριστεροποίηση των συνδικάτων, του καλλιτεχνικού κόσμου, της Τέχνης, της διανόησης και του Τύπου, όχι με απαγορεύσεις, αλλά με συστηματική ανάδειξη των εφεδρειών της κοινωνίας.
Από τις τρεις αυτές περιπτώσεις, η δεύτερη είναι ανέφικτη. Οι άλλες δύο απαιτούν σύνεση και πολιτική τιμιότητα. Αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ν’ αλλάξει ΤΩΡΑ τον πολιτικό του λόγο, θα τον διαδεχτεί σε τρεις μήνες στην εξουσία η Χρυσή Αυγή, η οποία είναι ήδη δεύτερο κόμμα στις ηλικίες έως 44 ετών.
