Δε βάζουν μια άσπρη τελεία στο μαύρο της ΕΡΤ, να μοιάζει με φως στην άκρη του τούνελ;
Έκλεισε η ΕΡΤ. Έπεσε μαύρο στις οθόνες, άγαρμπα. Η πιο αντιπροσωπευτική της Ελλάδας εικόνα. Το πιο αντιπροσωπευτικό της Ελλάδας πρόβλημα.
Έξι λογιστήρια στην ΕΡΤ που δεν ήξερε κανένας που δίνουν τι. Όπως στη χώρα. Πολιτικοί που μπάζουν κόσμο για να γίνουν αρεστοί, για ψήφους. Όπως στη χώρα. Κόσμος που δέχεται την ξεφτίλα να πληρώνεται χωρίς να κάνει κάτι. Όπως στη χώρα. Συνδικαλιστές που δέχονται την ξεφτίλα να μην καθαρίζουν και να μην θέτουν ουσιαστικά προβλήματα για να υπερασιστούν απατεώνες. Να μπάσουν και δικούς τους. Όπως στη χώρα. Παράνομη σύνταξη είχε βγάλει ο ίδιος ο πρόεδρος των συνδικαλιστών σε μέλη της οικογένειάς του.
Και αυτό το μεγάλο σύμβολο παρασιτισμού, στρεβλής δημοκρατίας, ανεύθυνων πολιτών, να γίνεται προσπάθεια να μετατραπεί σε σύμβολο αγωνιστικότητας, δημοκρατίας, επανάστασης. Να προσπαθούν να φέρουν τη χώρα σε εκλογές ξανά. Για να μη χάσουν τα κεκτημένα.
Τις μέρες που έμεινε κλειστή η ΕΡΤ, στο διαδίκτυο μεταδίδονταν το «επαναστατικό» πρόγραμμα των εργαζόμενων. Αλλαγμένοι όμως όλοι. Με νέα ζωντάνια, με μεγαλύτερη άνεση, πιο φυσιολογικοί αλλά και πιο ειρωνικοί και επιθετικοί. Οι ίδιοι που έμοιαζαν να νυστάζουν τα προηγούμενα χρόνια. Των περισσοτέρων δεν γνωρίζουμε τα ονόματα. Δεν έχουν μια δημοσιογραφική επιτυχία. Είναι και τόσοι πολλοί που δεν δένεσαι με κανέναν απ’ όσους μπαίνουν στα σπίτια μας.
Τελευταία η τάση ήταν σε «αριστερίζοντα» ντοκυμαντέρ, σε απεργίες, σε ένα πρόγραμμα χωρίς σειρά, χωρίς να ξέρεις τι θα δεις και πότε, σε βαρετά διαφημιστικά του προγράμματος, σε μια αδιαφορία να κρατήσουν τον θεατή και να του μιλήσουν για τη χώρα του. Πολιτισμός ήταν μόνο οι πειραματισμοί και οι ιδεοληψίες των θολωμένων, εν γένει, καλλιτεχνών της χώρας, θύματα μιας παιδείας οπισθοδρομικής.
Στα νοσταλγικά στιγμιότυπα που πρόβαλαν για να προκαλέσουν το συναίσθημα, η ΕΡΤ έμοιαζε λαμπερή, δυνατή, με κάποια διάθεση, μέσα στη σοβαροφάνειά της. Αυτή η ΕΡΤ ήταν νεκρή εδώ και χρόνια. Οι συνδικαλίζοντες κληρονόμοι με τα κακά ελληνικά τους δεν έπειθαν. Οι λίγοι που τράβαγαν όλο το λούκι κάπου θα μένουν πάλι σιωπηλοί και σεμνοί.
Όπως στη χώρα.
