Η κυρία Λούλα έχει ένα γιο τον Γιωργάκη που πάει στην Πέμπτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου. Έχουν έναν υπέροχο δάσκαλο τον κύριο Χαρίλαο. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα πήγε στο σχολείο, όπως όλοι οι γονείς, να πάρει τους βαθμούς και να ενημερωθεί για την πρόοδο του Γιωργάκη.
Μπήκε στην τάξη, όπου στάθηκε στην ουρά περιμένοντας τη σειρά της. Ο δάσκαλος μιλούσε στον καθένα χωριστά. Μπροστά της ένας πατέρας μαθαίνει από τον κύριο Χαρίλαο, ότι ο γιος του δεν διαβάζει, τα έχει φορτώσει στον κόκορα. Ο δάσκαλος τον συμβουλεύει:
– Προσπαθήστε από το σπίτι να τον βάλετε μπροστά στις ευθύνες του, είναι καλό παιδί, θέλει μόνο λίγο περισσότερο διάβασμα.
Ο πατέρας χαιρετάει το δάσκαλο και φεύγει.
Η κυρία Λούλα παίρνει τη σειρά της και πάνω που αρχίζει να την ενημερώνει ο δάσκαλος για το δικό της Γιωργάκη, μπαίνει στην τάξη ο πατέρας τραβώντας από το αυτί και σέρνοντας τον γιο του. Τον φέρνει μπροστά στο δάσκαλο. Το παιδί είναι κατακόκκινο από τη ντροπή και το τράβηγμα. Ο κύριος Χαρίλαος βάζει τις φωνές στον πατέρα.
– Τι κάνεις άνθρωπέ μου; Αυτό σου είπα εγώ να κάνεις;
Λέει στον μικρό να πάει να παίξει στην αυλή για να κατσαδιάσει με την ησυχία του τον πατέρα.
Ο δάσκαλος δεν άντεχε το βλέμμα του παιδιού.
