Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Αδ. Κωνσταντίνου
Αφήνοντας πίσω μας το νεοκλασικό στολίδι με την Ιππήλατη άμαξα (Τέθριππος της Νίκης) στο κέντρο του, με αρχιτεκτονικό σχέδιο εμπνευσμένο από τα Προπύλαια της Ακρόπολης που φέρει ανάγλυφες σκηνές από την ελληνική μυθολογία-την Πύλη του Βραδεμβούργου-ακολουθήσαμε την κεντρική οδό Ebertstrasse, στην οποία συναντάς το εξωτερικό Μνημείο του Ολοκαυτώματος που η πόλη του Βερολίνου αφιέρωσε στη μνήμη των δολοφονημένων Εβραίων από τις δυνάμεις του Χίτλερ, το 2005. Αποτελείται από 2.711 πέτρινες πλίνθους χωρίς επιγραφές, ονόματα ή ημερομηνίες και είναι προσβάσιμο οποιαδήποτε ώρα.
Ωστόσο, συνεχίζοντας τον περίπατό μας, μια άλλη εικόνα της πολυδιάστατης και ανήσυχης μητρόπολης απλώθηκε μπροστά μας…η πιο σύγχρονη και κοσμοπολίτικη πλατεία της γερμανικής πρωτεύουσας, η Πλατεία Πότσνταμ (Potsdamer Platz). Επιβλητικά και πανύψηλα οικοδομήματα με industrial αισθητική και ντιζαϊνάτα καταστήματα υπογραμμίζουν την ποικιλότητα των αρχιτεκτονικών ρυθμών που ενσωματώνονται μοναδικά σε κάθε πτυχή της πόλης, ενώ ταυτόχρονα υπενθυμίζουν ότι το Βερολίνο είναι εκτός των άλλων και μια υποσχόμενη μητρόπολη του μέλλοντος.
Από τη γραφική χριστουγεννιάτικη αγορά με τις λαχταριστές λιχουδιές στην καρδιά της πλατείας, πρόθυμη να σας ξεκουράσει για λίγο με μία κούπα ζεστό Glühwein και μια μερίδα καπνιστού κρέατος με ξινολάχανο (Kassler mit Sauerkraut) έως τα πολυώροφα και πολύχρωμα εμπορικά ̇ από τα εντυπωσιακά μουσεία, όπως η διαδραστική έκθεση αφιερωμένη στην πορεία του γερμανικού κινηματογράφου (Deutsche Kinemathek – Museum für Film und Fernsehen), παρακολουθώντας την πορεία του από το ασπρόμαυρο εξπρεσιονιστικό έργο «Το εργαστήριο του Δόκτωρος Καλιγκάρι» (Das Cabinet des Dr. Caligari) και φτάνοντας στις ανεπανάληπτες ερμηνείες της μοναδικής σταρ Μαρλέν Ντίτριχ (Marlene Dietrich) μέχρι το υπερμοντέρνο κτήριο της Sony, από ατσάλι και γυαλί και τα μοδάτα cafes-bars, έτοιμα να υποδεχτούν όσους κουράζονται από την πολλή… ιστορία, ή απλώς θέλουν να γνωρίσουν μια ακόμα όψη της γερμανικής πρωτεύουσας-είναι όλα εδώ!
Η Potsdamer Platz συνεχίζει όμως να μας επιφυλάσσει ευχάριστες εκπλήξεις! Στο Kulturforum χτυπά η καρδιά του ανήσυχου καλλιτεχνικού Βερολίνου. Η Πινακοθήκη του Βερολίνου, το Μουσείο Εφαρμοσμένων Τεχνών, η Εθνική Βιβλιοθήκη, η Φιλαρμονική, το Μουσείο Μουσικών Οργάνων και η Ευαγγελική Εκκλησία St. Matthäus εδρεύουν εδώ.
Και θέλοντας να περάσουμε το βράδυ των Χριστουγέννων στη φανταχτερή Alexanderplatz (Πλατεία Αλεξάντερ), αποφασίσαμε να βρούμε το κατάλληλο μεταφορικό μέσο για να φτάσουμε εκεί. Οπότε αφήσαμε πίσω μας την Potsdamer Platz και με οδηγό τους χάρτες μας περπατήσαμε μέχρι την κεντρική και πολύβουη Friedrichstrasse (Οδός Φρήντριχ) με τους ναούς της μόδας να ορθώνονται δελεαστικοί μπροστά σου. Από εκεί με λεωφορείο κατευθυνθήκαμε στην πολυσύχναστη πλατεία Alexander, όπου μας περίμενε μια πλούσια χριστουγεννιάτικη αγορά και χιλιάδες μυρωδιές από ψητό μήλο, βερολινέζικη μπύρα και γερμανικά λουκάνικα να κατακλύζουν τη γιορτινή ατμόσφαιρα. Ένα φαντασμαγορικό λούνα παρκ στη μέση της πλατείας, ο Πύργος της Τηλεόρασης του Βερολίνου (Fernsehturm), το περίφημο και φωταγωγημένο Κόκκινο Δημαρχείο (Rotes Rathaus) αλλά και η ρομαντική πανσέληνος αποτέλεσαν την ιδανική παρέα για το όμορφο και γιορτινό αυτό βράδυ στην arty γειτονιά της Alexanderplatz!
Νησί των Μουσείων (Museuminsel): Ίσως το μέρος, όπου μπορείς να περάσεις όλη σου τη μέρα χωρίς καν να το καταλάβεις! Εύκολα προσβάσιμο με μετρό στη στάση Friedrichstrasse, η μαγευτική του τοποθεσία και η ξεχωριστή αρχιτεκτονική των μουσειακών χώρων κερδίζει τις εντυπώσεις. Προστατευόμενο από την UNESCO, πρόκειται για ένα χώρο που περικλείεται από τον ποταμό Σπρεε και φιλοξενεί πέντε αξιομνημόνευτα μουσεία: α) το νεοκλασικό Παλαιό Μουσείο (Altes Museum) με εκθέματα της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας, β) το εντυπωσιακά πλούσιο Νέο Μουσείο (Neues Museum) με μια αμύθητη συλλογή αντικειμένων και μαρτυριών από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι τη φαραωνική Αίγυπτο και από τους θησαυρούς του Πριάμου της Τροίας και τον Ερρίκο Σλήμαν έως τους ελληνορωμαϊκούς παπύρους της εποχής των Διαδόχων. Ωστόσο, τα βλέμματα μαγνητίζει η προτομή της «ωραίας που έχει φτάσει», της Νεφερτίτης, της μοναδικής «βασίλισσας του Νείλου». Ακολουθεί η Παλαιά Εθνική Πινακοθήκη (Alte Nationalgalerie) με έργα ρεαλισμού, ιμπρεσσιονισμού, εξπρεσιονισμού και ρομαντισμού από όλο το φάσμα της γερμανικής παραγωγής, το μουσείο Μπόντε (Bode-Museum) και το φημισμένο αρχαιοελληνικού ρυθμού μουσείο της Περγάμου (Pergamonmuseum) με εντυπωσιακά και επιβλητικά εκθέματα από την Πέργαμο, τη Μίλητο, τη Βαβυλώνα, την Ασσυρία και ολόκληρη την Περσία και τη Μεσοποταμία που σου κόβουν την ανάσα και σε γεμίζουν συγκίνηση.
Σε υποβλητική μπαρόκ αισθητική με ιταλική αναγεννησιακή επιρροή στέκει αγέρωχος ο καθεδρικός ναός του Βερολίνου (Berliner Dom). Ένα θρησκευτικό κομψοτέχνημα στην καρδιά του νησιού Σπρεε και ακριβώς απέναντί του το έκτο κατά σειρά μουσειακό οικοδόμημα, το Γερμανικό Ιστορικό Μουσείο (Deutsches Historisches Museum).
Με τις χιλιάδες εικόνες και τα ανάμεικτα συναισθήματα από το πολύωρο ταξίδι μας στις πτυχές αναρίθμητων αιώνων, «χαθήκαμε» στο φλογόμορφο στυλ της μπαρόκ αισθητικής ενός από τους πιο ιστορικούς δρόμους της πόλης, του Unter den Linden. Όλα τα hot spots είναι εδώ: bars, clubs, galleries, cafes σφύζουν από ζωή. Επισκεφτείτε το πανεπιστήμιο του Humbolt (Πανεπιστήμιο Χούμπολτ) ή το καθολικό αρχιτεκτόνημα του St. Hedwig.
Ο Ampelmann: Γέννημα θρέμμα της πόλης του Βερολίνου, τα χαριτωμένα ανθρωπάκια που ρυθμίζουν την κυκλοφορία στις γερμανικές λεωφόρους (κάτι σαν τους δικούς μας Σταμάτη και Γρηγόρη) αποτελούν σύμβολο ενοποίησης της πόλης και γεννήθηκαν στο ανατολικό Βερολίνο το 1961 από τον ψυχολόγο Καρλ Πέγκλαου, ειδικό σε θέματα κυκλοφοριακής αγωγής. Οχτώ χρόνια αργότερα, τα σχέδιά του απέκτησαν ζωή, παίρνοντας τη θέση τους στα βερολινέζικα φανάρια, κάνοντας περήφανο το δημιουργό τους, καθώς τα «μικρά» του συνέβαλαν στην ασφαλή κυκλοφορία. Με την πτώση του Τείχους όμως, όλα άλλαξαν για τα συμπαθητικά ανθρωπάκια, καθώς οι κάτοικοι του Δυτικού Βερολίνου εισήγαγαν τα δικά τους σύμβολα, με αποτέλεσμα ο Ampelmann να «χάσει τη δουλειά του». Παρόλα αυτά, η συνάντησή τους με το σχεδιαστή Μάρκους Χεκχάουζεν τα επανέφερε στα σπίτια και τα υπνοδωμάτια με τη μορφή λάμπας με το σήμα τους. Το αποτέλεσμα ήταν υπέρ του Ampelmann ̇οι πιστοί οπαδοί του κατάφεραν να πείσουν την κυβέρνηση για τη σημασία της ύπαρξή τους στα γερμανικά φανάρια και έτσι τα αγαπημένα ανθρωπάκια επέστρεψαν στο φυσικό τους χώρο, τόσο στην Ανατολική όσο και στη Δυτική πλευρά της χώρας. Ο Ampelmann δεν ξέχασε την προσφορά του Χεκχάουζεν, ο οποίος μαζί με τον Καρλ Πέγκλαου ίδρυσαν το 1996 τη φίρμα Ampelmann που ενθουσιάζει με τα official προϊόντα της τους αμέτρητους φανς των μικρών ανθρωπάκων σε ολόκληρο τον κόσμο…
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Αδ. Κωνσταντίνου
