Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές και είναι χρήσιμο να αναφερθώ σε κάποια πράγματα που αφορούν την κατάντια των αθλητικών υποδομών στην περιοχή μας. Όχι βέβαια για να κάνω πολιτική, δεν έχω σε καμία περίπτωση τέτοιο σκοπό, απλά και μόνο θεωρώ επίκαιρο το θέμα και νομίζω πως θα συμφωνήσουν και οι άνθρωποι του αθλητισμού μαζί μου, όποια πολιτική απόχρωση και να προτιμούν. Άλλωστε τα έχω πει και γράψει πολλές φορές αυτά, σε άσχετες με εκλογικές αναμετρήσεις χρονικές περιόδους.
Ας θυμηθούμε λοιπόν την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή μας σε ότι αφορά τους αθλητικούς χώρους. Ποδοσφαιρικά γήπεδα στο Αγρίνιο και την περιφέρεια, στην πλειοψηφία τους (δυστυχώς ακόμη) ξερά και με λοιπές εγκαταστάσεις (αποδυτήρια κλπ.) σε κατάσταση πρωτόγονη. Στο Αγρίνιο, το δημοτικό πλέον αθλητικό κέντρο, σε κατάσταση προβληματική (όσοι το έχουν επισκεφτεί ή χρησιμοποιήσει γνωρίζουν πολύ καλά την κατάστασή του). Το κλειστό βάζει νερά εδώ και δεκαετίες, στο ποδοσφαιρικό γήπεδο κερκίδες και λοιπές εγκαταστάσεις μισοκατεστραμένες, αγωνιστικός χώρος κακός. Λοιποί χώροι και γήπεδα με προβλήματα επίσης. Το «νέο» κλειστό στην αερογέφυρα, ενώ έχουν περάσει δεκαετίες, παραμένει ακόμη ημιτελές.
Με λίγα λόγια μία εικόνα που σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει στο ελάχιστο τη σύγχρονη εποχή που ζούμε και βέβαια είναι αποτρεπτική για την ανάπτυξη του αθλητισμού και την προσέλκυση των νέων παιδιών στην άθληση και στα οφέλη που αυτή συνεπάγεται.
Μα έχουν γίνει βήματα, προσπάθειες για βελτίωση, μπορεί να ισχυριστεί κάποιος. Ναι, δεν τα μηδενίζουμε όλα, όμως αυτές είναι ελάχιστες και σε κάθε περίπτωση θυμίζουν «σταγόνα στον ωκεανό» με δεδομένες τις ανάγκες που υπάρχουν. Μα φταίει η κρίση μπορεί να πει κάποιος άλλος. Η κρίση αφορά τα τελευταία χρόνια είναι η απάντηση και τα προβλήματα αυτά δυστυχώς χρονίζουν για δεκαετίες. Μη ξεχνάμε ακόμη πως σε άλλες περιοχές της χώρας είναι καλύτερα τα πράγματα, άραγε γιατί;
Ίσως εκεί διεκδίκησαν διαφορετικά κάποια αυτονόητα πράγματα. Με μεγαλύτερη ένταση και επιμονή. Ίσως έβαλαν άλλες προτεραιότητες, ποιος ξέρει; Αλλιώς πώς να εξηγηθεί τέτοια διαφορά; Σημασία όμως έχει πως αυτή η κατάσταση δεν πρέπει να συνεχιστεί. Ο αθλητισμός πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα, όπως η εκπαίδευση, όπως η υγεία και όχι δευτερεύουσα ανάγκη και ευκαιριακή αφορμή για προβολή.
Μια και βρισκόμαστε λοιπόν σε αυτή την εκλογική συγκυρία, ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες που τους αναλογούν. Οι υποψήφιοι τοπικοί άρχοντες (απερχόμενοι και μη) την υπεύθυνη δέσμευση πως θα διεκδικήσουν με σθένος και θα έχουν τέτοιες προτεραιότητες. Δεν θα περιμένουν μόνο την κεντρική εξουσία, αλλά θα κάνουν και οι ίδιοι πράγματα, πράγματα ουσίας και όχι «παιδικές χαρές». Αλλά και οι άνθρωποι του αθλητισμού να πράξουν σύμφωνα με τα βιώματά τους και να απαιτήσουν δεσμεύσεις, αληθινές και χειροπιαστές και να μην αποτελέσουν για μία ακόμη φορά θύματα του όποιου πολιτικού καιροσκοπισμού.
