Την πρωτοχρονιά του 2024 η πολυμελής οικογένεια μαζεύτηκε όπως κάθε χρονιά γύρω από το τζάκι της γιαγιάς. Ήταν όλοι περήφανοι από τις τελευταίες ειδήσεις, διότι η Ελλάδα έχαιρε σεβασμού σε όλο τον κόσμο για τα επιτεύγματά της, οι πολίτες της είχαν εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια, η ανεργία αποτελούσε θλιβερό παρελθόν. Άνοιξαν την διαδραστική τηλεόραση κρυστάλλων για ν’ ακούσουν το μήνυμα του αυτοκράτορα, και, αφού ήπιαν νοερά στην υγειά του, έπιασαν ψιλοκούβεντο, με τα παιδιά να παρακολουθούν την πολιτική συζήτηση σα ν’ άκουγαν παραμύθι.
Το 2012, λέει, βρέθηκε «αυτός ο μεγάλος Έλληνας», αυτός ο μεγάλος πατριώτης, ο ηγέτης που αιώνες τώρα περίμενε ο Ελληνισμός. Μέσα σε δώδεκα χρόνια κατάφερε να αναστρέψει τη διεθνή απέχθεια σε βάρος των Ελλήνων, κατάφερε να κάνει την Ελλάδα την πιο αξιοσέβαστη χώρα της γης.
Το πρώτο που έκαμε ο Μέγας, ήταν αυτό που στις διαδηλώσεις του 2010 και του 2011 απαιτούσε ο λαός: Έστησε εκατό λαιμητόμους στην πλατεία Συντάγματος. Δέκα χιλιάδες κλέφτες του Δημοσίου χρήματος που έκλεψαν περισσότερα από ένα εκατομμύριο ευρώ, σφαγιάστηκαν, σαν αρνιά. Γίνονταν εκατό σφαγές κάθε μέρα. Το πανηγύρι κράτησε εκατό ολόκληρες μέρες, ενώ η μπάντα του Δήμου Αθηναίων παιάνιζε τον Εθνικό Ύμνο. Οι χοιροτροφικές μονάδες της χώρας πρόσφεραν δωρεάν ψημένα σουβλάκια στους γύρω δρόμους, ενώ οι οινοποιίες πρόσφεραν κρασί δωρεάν. Από τα μεγάφωνα ακουγόταν η μουσική του Θεοδωράκη και ο λαός χόρευε μαζικά ζεμπεκιά και συρτάκι, πού και πού και κάνα τσάμικο. Τα πλήθη συνέρρεαν στο Σύνταγμα για να γιουχαΐσουν τους καταχραστές, να τους φτύσουν, να τους ξεφτιλίσουν, προτού ο δήμιος βάλει το κεφάλι τους στη λαιμητόμο. Οι πρώτοι που εκτελέστηκαν, ήταν όσοι είχαν εκλεγεί βουλευτές, Δήμαρχοι και Νομάρχες από το 1974 μέχρι και το 2009. Έτσι καθάρισε ο τόπος από τα λαμόγια.
Το ίδιο ακριβώς που έγινε με τους δεξιούς, τους κεντρώους και τους αριστερούς πολιτικούς στην πλατεία Συντάγματος, έγινε στην Πλατεία Κλαυθμώνος με τους δημοσιογράφους. Δέκα χιλιάδες αλήτες, ρουφιάνοι δημοσιογράφοι σφαγιάστηκαν σαν κατσίκια. Έτσι καθάρισε ο τόπος από αυτές τις λέρες.
Λίγο παρακάτω, στην πλατεία Ομονοίας, ο Μέγας αυτοκράτωρ έσφαξε σαν γουρούνια δέκα χιλιάδες παπάδες. Έτσι καθάρισε ο τόπος και απ’ αυτούς τους αγιογδύτες.
Το αμέσως επόμενο μέτρο που έλαβε ο αυτοκράτορας, ήταν να δημεύσει τις περιουσίες των τριάντα χιλιάδων εκτελεσθέντων, αλλά και όλων των άλλων κατώτερων και των ανώτερων στελεχών της Διοίκησης από το 1974 και εντεύθεν γιατί δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν με τόκο τα χρήματα που επί σαράντα χρόνια έκλεβαν από το Δημόσιο Ταμείο. Και όσοι δεν είχαν περιουσία για ν’ αποζημιώσουν έτσι το Ελληνικό Δημόσιο, τους έβαλε φυλακή, ο Μέγας. Δεν χαρίστηκε σε κανέναν. Ούτε σ’ εκείνον που καταχράστηκε έστω ένα ευρώ. Έτσι καθάρισε τους στάβλους του Αυγεία από την κόπρο.
Για να χωρέσουν όλοι οι κλέφτες στα μπουντρούμια, ο αυτοκράτορας έβαλε στέγη σε όλα τα γήπεδα και τα στάδια της χώρας και τα μετέτρεψε σε ευρύχωρες φυλακές. Επειδή και πάλι δεν χωρούσαν τόσοι κλέφτες, επιστράτευσε τα εγκαταλειμμένα πλέον σχολικά και Πανεπιστημιακά συγκροτήματα.
Την πρωτοχρονιά του 2024 η πολυμελής οικογένεια μαζεύτηκε όπως έκανε κάθε χρονιά γύρω από το τζάκι της γιαγιάς. Η Ελλάδα είχε γίνει επιτέλους ένα σύγχρονο και ευνομούμενο κράτος. Η ανεργία αποτελούσε θλιβερό παρελθόν. Δούλευαν υποχρεωτικά ακόμα κι εκείνοι που δεν ήθελαν να δουλέψουν. Κανείς πια δεν ήταν τεμπέλης…
