Ο Γ. Τσιρώνης γράφει για τη σπουδαία νίκη παραμονής και τις κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της ομάδας
Ο Παναιτωλικός στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων στη Νέα Σμύρνη και στο πιο σημαντικό γι’ αυτόν ματς της σεζόν, πήρε μια σπουδαία νίκη παραμονής. Απέδειξε ότι ο αντίπαλός του δεν έγινε ξαφνικά Μπαρτσελόνα και παίζοντας σωστά, έκανε το καθήκον του απέναντι στον κόσμο και την ιστορία του. Μεγαλύτερο κέρδος ακόμη και από την παραμονή στην κατηγορία η απόδοση των μικρών ηλικιακά παικτών στους οποίους στηρίχτηκε και η οποία εκτός του ότι δείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η ομάδα στη συνέχεια, δίνει ταυτόχρονα και απαντήσεις σε σχέση με προγενέστερες επιλογές.
Ο Λιάβας, ο Κωνσταντόπουλος, ο Παράς, ο Ντουάρτε, ο Τσιγγάρας, αποτελούν τρανά παραδείγματα για το πως πρέπει να κινηθεί από εδώ και μπρος η ομάδα στο κομμάτι του έμψυχου υλικού και τι επιλογές πρέπει να κάνει ώστε να δημιουργήσει ένα σύνολο αξιώσεων για τη μεγάλη κατηγορία, το οποίο ταυτόχρονα θα αποτελεί επένδυση και κεφάλαιο για την ομάδα, προίκα και όπλο της ταυτόχρονα. Σίγουρα αυτοί και οι άλλοι μικροί που υπάρχουν στο ρόστερ ή έρχονται από κοντά, χρειάζεται να πλαισιωθούν με κάποιους έμπειρους και ποιοτικούς που θα δίνουν το κάτι παραπάνω και την ώθηση που είναι απαραίτητη για κάτι καλό. Όμως ακριβώς όπως περιγράφεται στην προηγούμενη πρόταση. ΕΜΠΕΙΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟΥΣ. Όχι επιλογές απίθανων λόγω φθήνιας παικτών που πλασάρουν οι μάνατζερ ή όποιος άλλος και που όχι μόνο δεν κάνουν καμία διαφορά, αλλά ταυτόχρονα κόβουν χρόνο συμμετοχής από νεαρούς παίκτες που είναι εξελίξιμοι και μπορούν να προσφέρουν τα ίδια και περισσότερα.
Γιατί να μην έχει περισσότερο χρόνο συμμετοχής τη φετινή σεζόν για παράδειγμα ο Παράς και να παίζει ο κάθε εισαγόμενος περιορισμένων δυνατοτήτων, που έρχεται στο Αγρίνιο για να κολλήσει απλά ένσημα και δεν έχει το κίνητρο να προσπαθήσει ιδιαίτερα ή δεν μπορεί να το κάνει. Γιατί να μην πάρει για παράδειγμα περισσότερες συμμετοχές ο Φυτόπουλος ή ο Καββαδίας; Γιατί να φεύγουν παίκτες που πονάνε αν μη τι άλλο την ομάδα και τη φανέλα και να παίρνουν τη θέση τους κάποιοι απίθανοι που δεν μπορούν εντέλει να προσφέρουν περισσότερα από αυτούς που έφυγαν; Γιατί να μη γίνονται προσθήκες σαν αυτές του φετινού Ιανουαρίου από παίκτες ποιοτικούς και εγνωσμένης αξίας από την αρχή της σεζόν, από παίκτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά, ώστε να πλαισιώνονται οι προερχόμενοι από τις ακαδημίες όπως πρέπει και να αποκτάει η ομάδα ταυτότητα και δυναμική;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν και πρέπει να δώσει έμπρακτες απαντήσεις η διοίκηση και κυρίως ο μεγαλομέτοχος στη συνέχεια, ώστε να μπορεί ο Παναιτωλικός να παίζει ποδόσφαιρο αξιώσεων, ποδόσφαιρο που θα τον κρατήσει σε υψηλό επίπεδο και θα φέρει ξανά τον κόσμο στο γήπεδο και στο πλευρό της ομάδας. Αυτές είναι οι επιλογές που θα πρέπει να γίνουν ώστε να τεθούν στόχοι που θα μπορούν να στηριχθούν. Όμως για να γίνουν όλα αυτά, πρωτίστως θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει όραμα για αυτή την ομάδα και διάθεση του μεγαλομετόχου να το στηρίξει. Το «είμαι έτοιμος να τα παρατήσω» που ακούγεται τα τελευταία χρόνια, δεν βοηθάει σε καμία περίπτωση και μόνο κακό κάνει. Μέση κατάσταση δεν υπάρχει και σίγουρα δεν βοηθάει στην εξέλιξη του συλλόγου.
Πλέον ο Παναιτωλικός βρίσκεται στο σημείο που θα πρέπει να ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον του. Αν το θέμα είναι οικονομικό, τότε είναι επιβεβλημένο πως θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα. Καμία ομάδα, στην Ελλάδα τουλάχιστον αλλά και παγκοσμίως δεν έχει καταφέρει να ισοσκελίσει τα έσοδα με τα έξοδα ή να έχει και κέρδη, τουλάχιστον επί μακρόν. Αυτό έχει αποδειχτεί ανέφικτο, με εξαίρεση ίσως κάποιους ελάχιστους κορυφαίους παγκοσμίως συλλόγους, με εκατομμύρια φιλάθλους σε όλο τον κόσμο και έσοδα εκατοντάδων εκατομμυρίων από δεκάδες ή εκατοντάδες πηγές και δραστηριότητες. Συνεπώς δεν μπορεί να γίνει αυτό στον Παναιτωλικό (αν αυτός ήταν ο μεγάλος στόχος) και ταυτόχρονα να έχει βλέψεις και στόχους διάκρισης και να θέλει να διατηρηθεί σε επίπεδο Super League. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μία ομάδα που δεν την ενδιαφέρει η διαπλοκή και κάθε είδους εξάρτηση, θέση και στάση που αποδέχεται και ο γράφων τη στήλη και φυσικά ο κάθε υγιής φίλαθλος που μάλιστα νιώθει περήφανος γι’ αυτή την επιλογή.
Εννοείται ότι κανείς δεν μπορεί να κάνει υποδείξεις που αφορούν την τσέπη οποιουδήποτε. Ο μεγαλομέτοχος του Παναιτωλικού έχει προσφέρει πάρα πάρα πολλά μέχρι τώρα. Προσφορά που κανείς δεν τολμούσε καν να σκεφτεί πριν την ενασχόλησή του με την ομάδα. Την αναγέννησε και την έβγαλε από την αφάνεια. Την ισχυροποίησε και την καθιέρωσε στη μεγάλη κατηγορία και στη συνείδηση κάθε Έλληνα φιλάθλου. Όλοι τα γνωρίζουν αυτά τα αποδέχονται και είναι ευγνώμονες όσοι από αυτούς αγαπούν αυτό τον σύλλογο για όλα όσα έχει προσφέρει. Όμως το θέμα είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα και την απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί να τη δώσει μόνο ένας.
