Ο Φράξος ή Μελίας (Μελία ήταν θυγατέρα του Ωκεανού, και μητέρα του πρώτου ανθρώπου, (Τσίτσας 2009). Το σημαντικότερο Δάσος του είδους του στην Ελλάδα, ένα πολύ πλούσιο οικοσύστημα, σε στέρεο αλλά και υγρό (έλη) περιβάλλον, με πληθώρα δέντρων, φυτών, εντόμων και ζώων. Ενας επίγειος παράδεισος 460 περίπου στρεμμάτων, κοντά στο Λεσίνι Αιτωλοακαρνανίας.
Το δάσος ανήκει και στην ζώνη III, υποζώνη Β’ της διεθνούς σύμβασης Ramsar και υπόκειται στην Κ.Υ.Α. 1319/93. Η οικολογική του αξία είναι τεράστια και φαίνεται και από την σωρεία πιστοποιήσεων και συμβάσεων προστασίας.
Από ιστορικά στοιχεία, στην περιοχή υπήρχε βαλτολίμνη 80.000 στρεμμάτων, αλλά το 1930 το Ελληνικό δημόσιο παραχώρησε σχεδόν όλη την περιοχή για αποξηράνσεις και στη συνέχεια για καλλιέργειες.
“Τη σπουδαιότητα του δάσους φράξου, τη μεγάλη οικολογική του αξία και τη μοναδικότητά του διαπιστώνει κανείς από το διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό θεσμικό πλαίσιο, που το διέπει. Ο Φραξιάς λοιπόν είναι ανακηρυγμένο εδώ και τριάντα χρόνια ως Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης από το Υπουργείο Γεωργίας (ΦΕΚ 773/Β/24-12-85), έχει χαρακτηριστεί ως Βιογενετικό Απόθεμα με κωδικό 131303 από το Συμβούλιο της Ευρώπης και ανήκει στο ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο NATOURA 2000, με κωδικό GR2310001.”
Γιώργος Ευθυμίου, Επίκουρος Καθηγητής τμήματος Δασοπονίας και διαχείρισης Φυσικού περιβάλλοντος, Τ.Ε.Ι Στερεάς Ελλάδας
