Δεν κατάφερε τελικά να πετύχει το στόχο της απευθείας ανόδου ο Παναιτωλικός, παρά τη νίκη στο Καυτατζόγλειο με 2-0 κόντρα στον Ηρακλή…
Έτσι, αν και τα «καναρίνια» έχουν παραμείνει αήττητα για σχεδόν ολόκληρο το δεύτερο γύρο (!) και συγκεκριμένα για 19 παιχνίδια, δεν κατάφεραν να βρίσκονται στην προνομιούχο τριάδα και θα συμμετέχουν και αυτά μαζί με τον Ολυμπιακό Βόλου, τον Ηρακλή και την Νίκη Βόλου, στην ψυχοφθόρα διαδικασία των play-off. Μία διαδικασία, στην οποία όλα μπορούν να συμβούν…
Μετά το τέλος της αναμέτρησης με τον Ηρακλή, όπως είναι φυσικό, η μεγαλύτερη μερίδα των φίλων του «Τίτορμου» έμεινε ικανοποιημένη, τόσο από την εικόνα της ομάδας τους, όσο και από το αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά όμως, πολύ εύκολα θα μπορούσε να διακρίνει κάποιος την πικρία που τους άφηνε αυτή η νίκη, από την άποψη πως ο Παναιτωλικός έφτασε στην πηγή (κυριολεκτικά) και τελικά δεν κατάφερε να πιεί νερό, αφού έχασε την απευθείας άνοδο στην ισοβαθμία με την Καλλονή.
Όπως είναι λογικό, για την μη υλοποίηση του στόχου τις μεγαλύτερες ευθύνες τις έχει ο ίδιος ο Παναιτωλικός, είτε αυτές αναλογούν σε παίκτες, είτε σε προπονητές, είτε στη διοίκηση κλπ. Αυτό όμως που προέχει αυτή τη στιγμή, δεν είναι η απόδοση αυτών των ευθυνών σε αυτούς που αναλογούν, ούτε τα «λαϊκά δικαστήρια»… Αυτό που προέχει, είναι ο κόσμος να παραμείνει κοντά στα «καναρίνια» και να συνεχίσει να τα ενισχύει με την παρουσία του στο γήπεδο, έτσι ακριβώς όπως έκανε και στη μεγαλύτερη διάρκεια του δεύτερου γύρου.
Δυστυχώς, είτε μας αρέσει, είτε όχι, ο Παναιτωλικός θα λάβει μέρος στα play-off και αυτό δεν αλλάζει, άρα αφού μπήκε στο χορό, πρέπει να χορέψει… Και ο μόνος τρόπος για να τα καταφέρει και να πετύχει το στόχο του, είναι να έχει δίπλα του τον κόσμο του. Με λίγα λόγια, καλό θα ήταν ακόμα και όσοι ίσως έχουν όρεξη για γκρίνια και μουρμούρα αναφορικά με τα φετινά λάθη (που όπως είναι φυσικό έγιναν πολλά, αλλά δεν είναι της παρούσης) καλό θα ήταν να περιμένουν… Μετά την λήξη των play-off, εδώ θα είμαστε να τα ξαναπούμε…
