ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ είναι ότι: Χάθηκε η εμπιστοσύνη στην πολιτική ηγεσία. Άρα δεν πείθει κανείς το λαό για το ένα μέτρο ή για το άλλο.
ΑΠΟΛΥΤΩΣ δικαιολογημένα έγινε αυτό. Απολύτως φυσικά. Η πολιτική ηγεσία δεν στάθηκε αντάξια των περιστάσεων, αποκαλύπτεται δε η ανεπάρκεια και η διαφθορά της την εποχή των παχιών αγελάδων.
ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ που ήρθε η εποχή των ισχνών αγελάδων, τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά, ούτε για τους πολιτικούς, ούτε για τους πολίτες.
ΕΔΩΣΕ με τον τρόπο του ένα ωραίο παράδειγμα ο αναγνώστης: Άμα κλαδεύεις το λιοστάσι κάθε χρόνο, έχεις κάθε χρόνο λάδι. Άμα το παρατήσεις και παίρνεις μόνο τον καρπό, θα έρθει μια μέρα που θα χάσεις και τον καρπό και το λιοστάσι.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ λοιπόν να κλαδέψεις το λιοστάσι «στα σταυρώματα» για να το ανανεώσεις. Ε, για τρία χρόνια δεν θα πάρεις ούτε σταγόνα λάδι. Μέχρι να μεγαλώσουν οι νέοι βλαστοί και να καρπίσουν.
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ και με το κράτος. Επομένως οι υστερικές φωνές που ακούγονται, βρίσκονται εν αδίκω. Δε γίνεται όπως λέει η αντιπολίτευση. Η οποία θα έλεγε άλλα, θα έλεγε αντίθετα, εάν ήταν κυβέρνηση.
ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ όπως λένε οι συνδικαλιστές. Απλά, δε γίνεται!
