Ο ΚΟΣΜΟΣ «βγήκε στα κάγκελα». Κοιτάει με «μισό μάτι» κάθε τι που τον περιβάλλει. «Μπορεί να είναι σωστό αυτό που λέει η Δημοτική Αρχή, αλλά δεν της έχω εμπιστοσύνη», έλεγε ένας άνθρωπος της Αγοράς.
ΠΩΣ ΝΑ έχει εμπιστοσύνη στη Δημοτική Αρχή ο δημότης; Πώς να έχει εμπιστοσύνη στους πολιτικούς ο πολίτης; Πώς να έχει εμπιστοσύνη στους δημοσιογράφους ο αναγνώστης; Πώς να έχει εμπιστοσύνη… στον εαυτό του;
Ο ΠΟΛΙΤΗΣ είδε τα πάντα να καταρρέουν με πάταγο γύρω του. Άμαθος στη διαχείριση κρίσεων, απροετοίμαστος για το ενδεχόμενο ανατροπής των δεδομένων, έχασε την εμπιστοσύνη του σε όλους και σε όλα, αμφισβητεί τις καλύτερες των προθέσεων.
ΟΜΩΣ αυτό δεν τον απαλλάσσει από την ευθύνη του λόγου και της πράξης του απέναντι στα γεγονότα. Η καχυποψία έναντι πάντων δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος.
Η ΕΛΛΑΔΑ θ’ αργήσει πάρα πολύ να βρει τα ζύγια της. Από τον υπερφίαλο καταναλωτισμό πέσαμε απότομα σε μια αδιανόητη λιτότητα.
ΟΜΩΣ είχαμε χάσει το μέτρο. Και τώρα, μέχρι να ισορροπήσει το εκκρεμές, θα μας πάρει πολύ. Χρειάζεται υπομονή, αλλά όχι μόνο.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ αφύπνιση. Διότι η απάθεια απέναντι στο ουσιώδες είναι θάνατος.
