Τέταρτο συνεχόμενο παιχνίδι δίχως νίκη για τον Παναιτωλικό απέναντι στον Πανιώνιο, που συνοδεύθηκε όμως με μία καλή εμφάνιση έπειτα από αρκετό καιρό. Τα «καναρίνια» είχαν τον έλεγχο του αγώνα και τις φάσεις, ήταν σαφέστατα βελτιωμένα στις στημένες φάσεις (κυρίως επιθετικά) δεν είχαν όμως την ουσία, κάτι που τους στοίχησε δύο υπέρ πολύτιμους βαθμούς για τη συνέχεια του πρωταθλήματος.
Άλλωστε, όπως είπε κάποτε και ο μεγάλος Τάκης Γκώνιας, «Πλέον το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει. Όποια ομάδα βάλει τα περισσότερα γκολ, θα κερδίσει» (το πώς ήταν παλιά δεν μας το εξήγησε)! Με λίγα λόγια, αν δεν σκοράρεις δεν κερδίζεις και αν δεν κερδίσεις εντός έδρας μία ομάδα που βρίσκεται κάτω από εσένα βαθμολογικά και έχει τόσα προβλήματα εντός και εκτός γηπέδου, τότε κάτι δεν πάει καλά. Δεν πρέπει να τα βάζεις μόνο με την τύχη σου, γιατί πολύ απλά, κάτι δεν κάνεις σωστά βρε αδερφέ…
Όπως είπε και ο Μάκης Χάβος στη συνέντευξη τύπου, δεν ήταν μόνο η ατυχία που στοίχισε στον Παναιτωλικό. Και μαγκιά του δηλαδή, γιατί κάποιος άλλος θα το είχε ρίξει αποκλειστικά και μόνο εκεί, μη θέλοντας να αποδεχθεί πως η «αφεντομουτσουνάρα» του δεν κατάφερε να κερδίσει το συγκεκριμένο παιχνίδι. Ο Χάβος αντιθέτως, δουλεύει πολύ, διαβάζει πολύ, βελτιώνεται συνεχώς και είναι ένας από τους καλύτερους Έλληνες προπονητές κατά την άποψή μου. Μιλάει έξω από τα δόντια και δεν κρύβεται, πράγμα αρκετά σπάνιο για Έλληνα προπονητή σήμερα.
Άρα, βάσει όλων των παραπάνω, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα πως ο Παναιτωλικός έχει πρόβλημα στο γκολ… Εντάξει, δεν ανακαλύψαμε και την Αμερική, είναι γνωστό πως πέρα από το παιχνίδι με την Καλλονή, η επιθετική γραμμή των «καναρινιών» δεν «πετάει φλόγες» φέτος. Τα έχουμε ξαναπεί και ξαναγράψει αρκετές φορές από την αρχή της αγωνιστικής περιόδου άλλωστε. Υπάρχει πρόβλημα τόσο στη δημιουργία, όσο και στα τελειώματα των φάσεων (και ειδικά σε αυτά).
Γι’ αυτό λοιπόν, η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να λυθούν και τα χέρια του Χάβου, με τουλάχιστον δύο-τρεις καλές προσθήκες στην επιθετική γραμμή. Ειδικά από τη στιγμή που ο Μπόγιοβιτς δεν είναι ο περσινός, μία από τα ίδια και ο Μπελόν, ο Πόι δεν του βγήκε, ο Καμαρά είναι του ύψους και του βάθους και Σίσιτς δεν υπάρχει…
