Να μπεί ένα “stop” στις “αναποτελεσματικές” συζητήσεις για την Υγεία στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας θέλει η Λαϊκή Συνέλευση “Ανυπότακτο Αγρίνιο”, με ανακοίνωσή του.
Μετά την συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για την «καρμανιόλα» της Εθνικής Οδού, που και ενόψει της προτεινόμενης από τον Δήμαρχο Αγρινίου συζήτησης του προβλήματος της λειτουργίας του Γενικού Νοσοκομείου Αγρινίου, “θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο να καταγράψουμε κάποιες προϋποθέσεις, οι οποίες πρέπει να υλοποιηθούν, έτσι ώστε η συγκεκριμένη συζήτηση να είναι και ουσιαστική και αποτελεσματική”, σημειώνουν τα μέλη της Συνέλευσης και συνεχίζουν:
“Το πρώτο και βασικό ζητούμενο είναι το ποιοι, αλλά και με ποιες δεσμεύσεις απέναντι στην τοπική κοινωνία, θα είναι έτοιμοι να συμμετάσχουν σε αυτή” λένε στο “Ανυπότακτο Αγρίνιο” και υπογραμμίζουν σχετικά: “η μέχρι τώρα εμπειρία μας από τέτοιες συζητήσεις δεν αφήνει και πολλά περιθώρια μεγάλης αισιοδοξίας”.
Στην ανακοίνωσή της, η Λαϊκή Συνέλευση προτείνει στον Δήμο Αγρινίου
“1. Να απαιτήσει από την 6η ΥΠΕ να εκπροσωπηθεί στη συγκεκριμένη συνεδρίαση από στέλεχος της ηγεσίας της, ικανό να δεσμευτεί απέναντι στην τοπική κοινωνία, για την εντός χρονοδιαγράμματος επίλυση των προβλημάτων.
2. Να απευθύνει κάλεσμα συμμετοχής στη συνεδρίαση στους Δημάρχους, τους Προέδρους και τους επικεφαλής των παρατάξεων των υπόλοιπων Δημοτικών συμβουλίων του νομού.
3. Η απόφαση που θα ληφθεί, αφού επικυρωθεί και από τα δημοτικά συμβούλια και των υπόλοιπων Δήμων, να ορίσει συγκεκριμένες δράσεις διεκδίκησης.
4. Να γίνει απαίτηση της πλήρους, εύρυθμης και απρόσκοπτης λειτουργίας του συνόλου των δομών υγείας του νομού (πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες), πλήρης κάλυψη με το απαραίτητο προσωπικό των οργανογραμμάτων των δύο νοσοκομείων, καθώς και η κάλυψη όλων των αναγκών σε ιατροφαρμακευτικό υλικό”.
Το “Ανυπότακτο Αγρίνιο” πιστεύει άλλωστε ότι το πρόβλημα της Δημόσιας Υγείας δεν είναι τοπικό φαινόμενο, αλλά βαθιά πολιτικό, που αντανακλάται σε όλη τη χώρα από τις “επιλογές των κυβερνήσεων να υπερασπίζονται τις αξίες, τις ιδέες και τις πρακτικές της ΕΕ, του ευρώ, των αγορών και όχι των πραγματικών και πολυποίκιλων κοινωνικών αναγκών”.
