Σπουδαία ισοπαλία στο Περιστέρι πήρε για την 10η αγωνιστική ο Παναιτωλικός, και «σκαρφάλωσε» στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας, όπου βρίσκεται με άλλες πέντε ομάδες, μεταξύ των οποίων και ο Παναθηναϊκός!
Ποιος θα το πίστευε πριν ξεκινήσει το φετινό πρωτάθλημα, πως η ομάδα του Αγρινίου θα βρίσκονταν σε αυτή τη θέση μετά τις πρώτες δέκα αγωνιστικές και με τέτοιο πρόγραμμα που είχε να βγάλει σε αυτό το ξεκίνημα! Φυσικά αναφέρομαι στους αισιόδοξους και τους καλοπροαίρετους, πόσο μάλλον στους άλλους, γιατί δυστυχώς υπάρχουν και τέτοιοι…
Μια εβδομάδα πριν γίνονταν λόγος σε αυτήν εδώ την στήλη, πως τα «καναρίνια» έπρεπε να κρατήσουν την επαφή με τα δίχτυα, και πως ακόμη και το ένα εκτός έδρας γκολ μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά. Λίγες μέρες μετά, το γκολ του Καμαρά χάρισε έναν πολύτιμο και παλικαρίσιο βαθμό απέναντι στην τρίτη καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος, όχι μόνο βαθμολογικά, αλλά και βάσει την αγωνιστικής της αξίας με όσα έχει δείξει μέχρι τώρα.
Ποτέ ο Παναιτωλικός δεν έχει φτάσει τόσο ψηλά και αναμφισβήτητα βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην καλύτερη φάση της ιστορίας του! Αυτό δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς, όποιες προθέσεις και να έχει, όσο και να θέλει να υποβαθμίσει κάποια πράγματα.
Δεν πρέπει όμως αυτό το επίτευγμα να φέρει χαλάρωση και εφησυχασμό. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί από την ομάδα με τα κυανοκίτρινα, αν και παρουσιάζονται πολλές προκλήσεις μπροστά της πια. Η πιο αυτονόητη, να διατηρηθεί σε αυτό το επίπεδο και να έχει την διάρκεια στην απόδοσή της, που απαιτείται για να παραμείνει ψηλά.
Από εκεί και πέρα ανοίγονται ορίζοντες σε πρωτάθλημα και κύπελλο, τέτοιοι που σε άλλες συγκυρίες θα θεωρούνταν ίσως εκτός εξωπραγματικοί. Όμως επαναλαμβάνω , βασικό προσόν για μια πορεία προς τα εμπρός, είναι η σύνεση, η χαμηλοί τόνοι και η διατήρηση «της επαφής με το έδαφος». Ούτε υπερομάδα έγινε ο Παναιτωλικός, ούτε καλύφτηκαν (ακόμη τουλάχιστον) οι όποιες αδυναμίες υπάρχουν.
Χρειάζεται πολύ δουλειά σε συνεχή βάση και κάποιες διορθωτικές κινήσεις που είναι φρόνιμο να γίνουν όταν έρθει η ώρα, για να καταστεί αυτή η ομάδα πιο δυνατή και πιο πλήρης. Μέχρι τότε όσοι την αγαπούν, μπορούν να ζουν το όνειρο και να συνεχίσουν να τη στηρίζουν.
Άλλωστε, γι αυτή τη χαρά πηγαίνουν στο γήπεδο και η ομάδα τους μέχρι στιγμής τους αποζημιώνει. Τους αποζημιώνει με ουσία και πολλές φορές προσφέρει και θέαμα. Αν συνεχίσει έτσι, σίγουρα η συχνότητα που θα προσφέρει το θέαμα θα είναι μεγαλύτερη και θα συνδυάζεται με την ουσία. Όμως μην είμαστε υπερβολικά απαιτητικοί, γιατί ο «Τίτορμος» ήδη μας έχει χαρίσει πολλά. Περισσότερα ίσως από κάθε άλλη φορά στην ιστορία του!
