Με αφορμή μια αναφορά στο πρωτοσέλιδο σχόλιο της «Αναγγελίας» (9.4.2014), πολλοί αναρωτήθηκαν «ποιος είναι ο Παντούλας;». Γράφαμε συγκεκριμένα:
“H «αστική ολοκλήρωση» του Αγρινίου δεν έχει γίνει. Αλλά και να γινόταν (κάποτε θα γίνει) η ταυτότητα της πόλης δεν θα είχε συγκροτηθεί. Διότι «ταυτότητα» της πόλης δεν είναι κάτι το γενικό και το αόριστο. Ας πάρουμε παράδειγμα τη Θεσσαλονίκη: Ταυτότητα της πόλης είναι ένα σύμβολο, ο Λευκός Πύργος. Για το Αγρίνιο, η πάλη του Ηρακλή με τον Αχελώο δεν έχει την ισχύ συμβόλου. Ταυτότητα της Θεσσαλονίκης είναι επίσης ο Πεντζίκης, ο Σκαμπαρδώνης, ο Χριστιανόπουλος, ο Παπάζογλου. Ταυτότητα της Θεσσαλονίκης είναι δηλαδή οι αναγνωρισμένες ανθρώπινες μονάδες. Είναι τα τραγούδια που γράφηκαν γι’ αυτήν. Δεν είναι μαζικά η πόλη! Στο Αγρίνιο όμως οι μονάδες θάβονται ζωντανές. Δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ ο Υφαντής, ο Αντωνάκος, ο Πιστικός, ο Σταυρίδης, ο Παπανίκος, ο Γαρουφαλής, ο Μποκώρος, η Γρέντζελου, ο Παντούλας. Δεν θάφτηκαν αυτοί. Το Αγρίνιο θάφτηκε…”.
Λοιπόν, πρόκειται για τον υπέροχο Αγρινιώτη τραγουδιστή Χρήστο Παντούλα. Όσοι δεν τον γνωρίζετε, μπορείτε να τον ακούσετε (και να τον γνωρίσετε) στο βίντεο που αναρτήσαμε για τη χάρη σας.
Δείτε κι αυτό. Μία σύνθεση του Πάνου Μαμασούλα σε ποίηση Νικηφόρου Βρεττάκου και ερμηνεία Ευγενίας Γρέντζελου.
Στοιχεία δημιουργίας που είναι άγνωστα στο Αγρίνιο και χωρίς όνομα…
