Από τότε που εφευρέθηκε το ποδόσφαιρο, έχουμε δει δεκάδες συστήματα σε διάφορες ομάδες… Από τα τέλη του 19ου αιώνα και το 1-2-7 που έπαιζε η Αγγλία (ναι, καλά βλέπετε, ένας αμυντικός, δύο κεντρικοί και 7 (!) επιθετικοί) και το 2-2-6 (ναι και πάλι, καλά βλέπετε) που έπαιζε η Σκωτία στον πρώτο επίσημο αγώνα μεταξύ Εθνικών ομάδων στις 30 Νοεμβρίου 1872, μέχρι και το «μοδάτο» πλέον 4-3-3 (χάρη στη Μπάρτσα) το ποδόσφαιρο εξελίσσεται και τα συστήματα αλλάζουν…
Τώρα βέβαια θα σκέφτεστε, προς τι αυτή η εισαγωγή; Για του λόγου το αληθές, είχαμε πει εδώ και καιρό στην εφημερίδα να κάνουμε ένα θεματάκι σχετικά με τα συστήματα που έχει χρησιμοποιήσει μέχρι στιγμής στα φιλικά ο Παναιτωλικός, αλλά και ποιο από αυτά είναι το καταλληλότερο (θεωρητικά πάντα) για μία πετυχημένη πορεία στο φετινό πρωτάθλημα της Football League. Τα συστήματα αυτά μέχρι στιγμής είναι δύο, το 4-4-2 (κυρίως) αλλά και το 4-2-3-1… Ας τα πάρουμε όμως με τι σειρά.
Θα ξεκινήσουμε με το πιο κλασσικό από τα δύο, που δεν είναι άλλο από το 4-4-2. Το 4-4-2 είναι το σύστημα που χρησιμοποιήθηκε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, τις δεκαετίες 1990 και 2000. Οι κεντρικοί μέσοι πρέπει να ενεργούν τόσο δημιουργικά, όσο και ανασταλτικά, ενώ τις περισσότερες φορές μοιράζονται τους ρόλους, καθώς ο ένας αναλαμβάνει τον ανασταλτικό τομέα (πχ Μητρόπουλος) και ο άλλος τον δημιουργικό (πχ Σφακιανάκης). Επίσης, οι πλάγιοι μέσοι πρέπει να διαθέτουν ταχύτητα έτσι ώστε να προωθούνται μέχρι και τη γραμμή του άουτ, προλαβαίνοντας όμως να γυρίσουν έτσι ώστε να βοηθήσουν ανασταλτικά και τα ακραία μπακ.
Αυτό το σύστημα, οι περισσότεροι ίσως το θυμούνται από την μεγάλη Μίλαν στα τέλη τις δεκαετίας 1980 μέχρι και τη μέση του 1990, όταν με προπονητή αρχικά τον Αρρίγκο Σάκι και στη συνέχεια τον Φάμπιο Καπέλο (συγκεκριμένα από το 1988 μέχρι το 1995) κατέκτησε τρία Τσάμπιονς Λιγκ, δύο Διηπειρωτικά και τρία Ουέφα Σούπερ Καπ. Βέβαια, το συγκεκριμένο σύστημα θεωρείται αρκετά απαρχαιωμένο, καθώς όταν προσπάθησε να το χρησιμοποιήσει και πάλι ο Φάμπιο Καπέλο, στην τελική φάση του Μουντιάλ του 2010 με την Αγγλία, δεν τα πήγε καθόλου καλά και δέχθηκε έντονη κρητική σχετικά με το σύστημα που επέλεξε.
Ο Παναιτωλικός μέχρι στιγμής πάντως, φαίνεται να το τιμά ιδιαίτερα το συγκεκριμένο σύστημα, αφού είναι αυτό που χρησιμοποιεί περισσότερο. Μία πιθανή ενδεκάδα για τα καναρίνια θα ήταν: Τακίδης, Κουτρομάνος, Κούσας, Ακουάρο, Γκόλιας, Μητρόπουλος, Γιάνεφ, Καμαρά, Φαβάλι, Ντιμπαλά και Κουτσοσπύρος. Στον πάγκο: Στεφανάκος, Μπακάκης, Ιωάννου, Δάρλας, Μπογκντάνοβιτς, Σφακιανάκης και Κίτσας.
Ας περάσουμε λοιπόν και στο 4-2-3-1… Το 4-2-3-1 είναι ένα σύστημα που χρησιμοποιούν κυρίως Γαλλικές και Ισπανικές ομάδες, ενώ αν και φαίνεται αμυντικό με μια πρώτη ματιά, αν κάποιος το μελετήσει μπορεί να καταλάβει πως είναι αρκετά ευέλικτο. Τόσο οι ακραίοι αμυντικοί όσο και οι ακραίοι επιθετικοί μέσοι, έχουν κυρίως δημιουργικά καθήκοντα, ενώ αμυντικά, η συγκεκριμένη διάταξη είναι ομοιογενής τόσο με το 4-5-1, όσο και με το 4-4-1-1.
Αυτό το σύστημα χρησιμοποιείται συνήθως από ομάδες που θέλουν να έχουν την κατοχή μπάλας και να πάρουν τον έλεγχο του κέντρου, ενώ ο ένας που παίζει στην κορυφή της συγκεκριμένης διάταξης συνηθίζεται να είναι ψηλός και δυνατός έτσι ώστε να μπορεί να κρατήσει την μπάλα ψηλά… Ο ρόλος των υπολοίπων τις περισσότερες φορές σε αυτό το σύστημα, είναι να βρουν τον επιθετικό στην αντίπαλη περιοχή με κάποια μπαλιά αν αναπτύσσονται από τα πλάγια ή με κάποια κάθετη, αν αναπτύσσονται από το κέντρο, έτσι ώστε να σκοράρουν.
Ο «Τίτορμος» στις μέχρι τώρα φιλικές αναμετρήσεις του, έχει χρησιμοποιήσει αρκετά το 4-2-3-1, ενώ μια πιθανή ενδεκάδα σε αυτή τη διάταξη, θα μπορούσε να είναι: Τακίδης, Κουτρομάνος, Κούσας, Ακουάρο, Γκόλιας, Μητρόπουλος, Μπογκντάνοβιτς, Καμαρά, Σφακιανάκης, Φαβάλι και Ντιμπαλά. Στον πάγκο: Στεφανάκος, Μπακάκης, Ιωάννου, Δάρλας, Γιάνεφ, Μύγας, Κουτσοσπύρος.
Πάντως, ο Νίκος Καραγεωργίου δεν είναι από τους προπονητές που διαλέγουν ένα σύστημα στην αρχή της χρονιάς το οποίο και θα χρησιμοποιήσουν «ευλαβικά» μέχρι και το τέλος της αγωνιστική περιόδου, ότι και να γίνει. Είναι ένας προπονητής που θα μελετήσει πρώτα καλά τον αντίπαλο και ανάλογα με τις δυνατότητές του, θα διαλέξει το κατάλληλο σύστημα έτσι ώστε η ομάδα του να πάρει ότι καλύτερο μπορεί, εντός αγωνιστικού χώρου. Ας ελπίσουμε πως στο τέλος της φετινής χρονιάς, εκ του αποτελέσματος, θα τα έχει καταφέρει…
