Τί φταίει τελικά; Πού χάθηκε ο Παναιτωλικός που πέρυσι έκανε… πάρτι στα περισσότερα εντός έδρας παιχνίδια του; Πού είναι η ηρεμία, η κατοχή της μπάλας, η θετική ενέργεια και η ζωντάνια; Πού είναι ο κόσμος και πού ο εγωισμός των ποδοσφαιριστών; Πώς κατάφερε ο Τίτορμος να καταστρέψει ότι είχε χτίσει μέχρι σήμερα; Οι απαντήσεις είναι καλά κρυμμένες στα… άβατα μυστικά της ομάδας, αλλά είναι ζητούμενο να υπάρξει έστω ένα ξέσπασμα, που θα είναι αρκετό για την παραμονή του Συλλόγου στην κατηγορία.
Τελικά φαίνεται πως δεν έφταιγε μόνον ο Πόντες για την φετινή κατάσταση του Παναιτωλικού. Τα πολλά λάθη της διοίκησης το καλοκαίρι, η απουσία του κόσμου από τα παιχνίδια και η «παγωμάρα» του ενδιαφέροντος στην πόλη για την ομάδα έχει φέρει εις πέρας την… αποστολή αυτοκαταστροφής!
Είναι πολλές οι διαφορές της φετινής χρονιάς από την περσινή. Είναι δεδομένο ότι η ΠΑΕ επιχείρησε το καλοκαίρι να «χτίσει» από την αρχή μία ομάδα με βλέψεις για κάτι καλύτερο απ’ ότι είχε καταφέρει μέχρι στιγμής ο Σύλλογος. Ωστόσο, όλα έγιναν πολύ βιαστικά και με περίσσιο (έως υπερβολικό) ενθουσιασμό. Ο Παναιτωλικός όλα αυτά τα χρόνια δέχεται εγκωμιαστικά σχόλια για την οικονομική του άνεση, την οργάνωσή του, τις εγκαταστάσεις του, τον κόσμο του και όλα τα συναφή. Δυστυχώς, εφέτος, στην ΠΑΕ πήραν ως δεδομένο όλα όσα είχαν πετύχει τα προηγούμενα χρόνια και άλλαξαν ταυτόχρονα σε πολλά επίπεδα την ομάδα.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι αλλαγές που έγιναν το καλοκαίρι επηρέασαν πολύ αρνητικά τον Σύλλογο. Όχι μόνο αγωνιστικά… Υπάρχει γενικότερα ένα κλίμα αδιαφορίας, που καλλιεργείται εδώ και καιρό έναντι είτε της ίδιας της ομάδας είτε της διοίκησης που υπάρχει. Θα έλεγε κανείς ότι ο κόσμος στο Αγρίνιο «χόρτασε» από Σούπερ Λιγκ και δεν τον ενδιαφέρει και τόσο εάν ο Τίτορμος βρίσκεται «εκεί ψηλά». Και αυτό είναι η αποτύπωση μίας πικρής αλήθειας, η οποία ουσιαστικά έκανε τόσο έκδηλη την εμφάνισή της με την περσινή αποτυχημένη προσπάθεια εξόδου της ομάδας στην Ευρώπη…
Ο ενθουσιασμός που δημιουργήθηκε το 2010 με την επάνοδο του Συλλόγου στην πρώτη κατηγορία διατηρήθηκε σε μεγάλο βαθμό μέχρι τον Μάΐο του 2015, όταν τελικά ο κόσμος απογοητεύτηκε που η αγαπημένη του ομάδα δεν έκανε το «βήμα παραπάνω», παρά τις ευνοϊκές περιστάσεις. Όλοι υπογράμμιζαν στις καλοκαιρινές τους κουβέντες ότι η χρονιά ήταν επιτυχημένη, όμως υπήρχε ένα μεγάλο «αλλά». Το όνειρο της Ευρώπης απομακρύνθηκε πολύ, αφού όλοι ήξεραν ότι η φετινή χρονιά θα ήταν πολύ πιο δύσκολη με δεδομένη και την επιστροφή της ΑΕΚ στην μεγάλη κατηγορία.
Επειδή όμως ο Παναιτωλικός είναι ένα σωματείο με μεγάλο ποδοσφαιρικό μέλλον, θα ήταν πολύ κρίμα να καταστραφούν φέτος όλα όσα έχουν γίνει αυτά τα τελευταία χρόνια. Ευκαιρίες θα παρουσιαστούν ξανά, εφόσον βέβαια ο Σύλλογος παραμείνει στην κατηγορία. Και με δεδομένο ότι η χρονιά δεν έχει ξεκινήσει καθόλου καλά, χρειάζεται… επιστράτευση όλων των δυνάμεων για τη δύσκολη συνέχεια που έρχεται. Ας μην ξεχνάει κανείς στο Αγρίνιο, ότι το πρόγραμμα που ακολουθεί είναι με δύσκολες αποστολές εντός κι εκτός έδρας. Για την ιστορία, θυμίζουμε ότι οι επόμενες αγωνιστικές υποχρεώσεις του Παναιτωλικού, μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου, είναι οι εξής: Ξάνθη (εκτός), ΠΑΣ Γιάννινα (εντός), ΠΑΟΚ (εκτός), ΑΕΚ (εκτός), Ατρόμητος (εντός), Ολυμπιακός (εκτός) και Ηρακλής (εντός).
Παιχνίδια λοιπόν απαιτητικά, όπου δύσκολα ένας Παναιτωλικός, όπως παρουσιάζεται φέτος, θα μαζέψει αρκετούς βαθμούς. Ο πρώτος γύρος ίσως ολοκληρωθεί με εφιαλτική βαθμολογική συγκομιδή για τον Τίτορμο. Για να μην φτάσει λοιπόν ο Σύλλογος σε αυτό το σημείο, θα πρέπει όλα να αλλάξουν άμεσα. Διοίκηση, κόσμος, παίκτες και τεχνικό τιμ να γίνουν «ένα» και να φέρουν εις πέρας μία δύσκολη χρονιά στην Σούπερ Λιγκ, που φέτος δείχνει -εκτός θαύματος- να μετατρέπεται σε εφιάλτη…
