Ο Γ. Τσιρώνης γράφει για τη σπουδαία νίκη του Παναιτωλικού επί της Πρωταθλήτριας
Εξαιρετική η απόδοση του Παναιτωλικού στο μεγάλο παιχνίδι απέναντι στην ΑΕΚ. Μία απόδοση που έφερε και ένα σπουδαίο αποτέλεσμα, βοηθώντας τα μέγιστα τόσο στο βαθμολογικό κομμάτι όσο και στην αναπτέρωση του ηθικού. Πιο σημαντική απ’ όλα όμως ήταν η αγωνιστική εικόνα της ομάδας και η διάθεση των παικτών, για πολλούς και διάφορους λόγους.
Σε αντίθεση με προηγούμενους αγώνες της φετινής περιόδου, οι ποδοσφαιριστές του Παναιτωλικού εμφανίστηκαν στον αγωνιστικό χώρο έχοντας τα στοιχεία εκείνα που τους έλειπαν μέχρι τώρα και ήταν αυτά που έκαναν τη διαφορά. Είχαν πάθος στο παιχνίδι τους, διάθεση και όρεξη για να παλέψουν όσο μπορούν, πίστη στο τι μπορούν να κάνουν μέσα στο γήπεδο. Αυτό σε συνάρτηση με τις μεγάλες ικανότητες που έχουν, τους οδήγησε στο να κάνουν μία πάρα πολύ καλή εμφάνιση και να πάρουν μία παλικαρίσια νίκη απέναντι σε μία μεγάλη ομάδα.
Πήγαιναν πρώτοι στη μπάλα, έδιναν μάχη σε κάθε φάση, δεν άφηναν πολλά περιθώρια στον αντίπαλο. Με λίγα λόγια είχαν αυτό που λέμε τσαγανό και όταν υπάρχει αυτό τότε όλα γίνονται πιο εύκολα. Οι ικανότητες και η ποιότητα (που αναμφίβολα υπάρχουν) δεν φτάνουν από μόνα τους για να φέρουν το αποτέλεσμα. Σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, που εξ ορισμού αποτελεί μία αναμέτρηση, μία μάχη, μία μονομαχία με κανόνες ανάμεσα σε δύο αντιπάλους και με ζητούμενο την επικράτηση, χρειάζεται σθένος για να πετύχει κανείς. Σθένος, σχέδιο και πίστη στις δυνατότητές σου. Χωρίς αυτά δε γίνεται τίποτα.
Ο φετινός Παναιτωλικός, ενώ θεωρητικά είχε τις προϋποθέσεις να κάνει πράγματα, δεν είχε δείξει μέχρι τώρα το πρόσωπο που πρέπει. Με εξαίρεση το προηγούμενο ματς απέναντι στον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, δεν έπειθε σε καμία περίπτωση και φυσικά εκτός του ότι δεν έπαιρνε το καλύτερο από τα παιχνίδια, προβλημάτιζε με την εικόνα της. Το ζητούμενο λοιπόν ήταν να βγάλει η ομάδα στον αγωνιστικό χώρο τη διάθεση και την μαχητικότητα που της έλειπε. Αυτό ακριβώς που έβγαλε στην αναμέτρηση με την ΑΕΚ.
Αυτό χρειάζεται ο Παναιτωλικός για να πετύχει τους στόχους του. Αυτό θέλει να βλέπει και ο κόσμος για να στηρίξει ακόμη περισσότερο την ομάδα. Απέναντι σε κάθε αντίπαλο, ανεξαρτήτου δυναμικότητας και ονόματος, να παλεύει με όλες της τις δυνάμεις και να μη καταθέτει τα όπλα ποτέ. Να συμπληρώνει τον παράγοντα ικανότητα-ποιότητα με τα δύο ακόμη απαραίτητα συστατικά για την επιτυχία, το σχέδιο (διάβασμα του αντιπάλου και σαφής και δουλεμένος αγωνιστικός προσανατολισμός), και διάθεση-μαχητικότητα σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Με λίγα λόγια να παίζει σε κάθε ματς όπως ακριβώς έπαιξε στον αγώνα με την ΑΕΚ.
Προσοχή, η διάρκεια είναι ένας παράγοντας απαραίτητος που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής. Αν υπάρξει εφησυχασμός μετά την σπουδαία νίκη και υποτιμηθούν αντίπαλοι μικρότερης δυναμικότητας από την περσινή πρωταθλήτρια, τότε απλά θα έχει γίνει «μία τρύπα στο νερό». Με όλους ανεξαιρέτως τους αντιπάλους, αυτή την εικόνα θα πρέπει να έχει η ομάδα. Μπορεί και είναι φυσιολογικό να μην έρθουν καλά αποτελέσματα σε όλα τα παιχνίδια, όμως η διάθεση θα πρέπει να είναι αμείωτη και η προσπάθεια συνεχής, αλλιώς θα επανέλθουμε στην πρότερη κατάσταση. Πήρε και σε άλλα παιχνίδια καλό αποτέλεσμα (π.χ. στα Γιάννενα) όμως η συνέχεια ήταν απογοητευτική.
Αν συνεχίσει με αυτή την εικόνα ο Παναιτωλικός, το σίγουρο είναι πως και ψηλά θα τερματίσει στον βαθμολογικό πίνακα και τον κόσμο του θα ξαναφέρει στο γήπεδο θυμίζοντας παλιότερες καλές εποχές.
Υ.Γ. «Θεούλης» ο Αλχασάν Καμαρά. Όχι μόνο λόγω των γκολ που σημείωσε και της μαχητικότητας που τον διακρίνει, αλλά και λόγω των χαρακτηριστικών αντιδράσεων που έχει και του δεσίματος που έχει αποκτήσει ήδη με τον κόσμο. Ένας ποδοσφαιριστής που άρχισε να προβληματίζει πολύ. Όχι την διοίκηση της ομάδας όπως ανέφεραν πρόσφατα δημοσιεύματα, αλλά τις αντίπαλες άμυνες και τους προπονητές που ψάχνουν να βρουν τρόπο να τον αντιμετωπίσουν!
