Το καλύτερο φετινό παιχνίδι του Παναιτωλικού και ένα από τα καλύτερα συνολικά του φετινού πρωταθλήματος, ήταν αυτό απέναντι στην Ξάνθη στο Αγρίνιο. Δεν ήταν μόνο τα πολλά γκολ αυτά που χαρακτήρισαν την αναμέτρηση, αλλά η συνολική εικόνα των ομάδων που οδήγησε σε αυτό το αποτέλεσμα. Όσοι παρακολούθησαν τον αγώνα, σίγουρα χάρηκαν το ποδόσφαιρο.
Η θρακιώτικη ομάδα δεν ήρθε στο Αγρίνιο για να παίξει ρόλο κομπάρσου και το έδειξε αυτό από νωρίς. Προηγήθηκε με το καλημέρα στο σκορ και έδειξε διάθεση να παίξει ανοιχτά και όχι ταμπούρι και αντιποδόσφαιρο. Ίσως σε αυτό βοήθησε και η νοοτροπία του πολύ καλού προπονητή της, όμως σίγουρα δεν στάθηκε εμπόδιο στον Παναιτωλικό να «ζωγραφίσει» μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Το ότι τα «καναρίνια» γύρισαν το παιχνίδι και το έκαναν να φαίνεται εύκολο απέναντι σε έναν πολύ καλό αντίπαλο, λέει πολλά.
Τι να πρωτοπεί κανείς για τον Παναιτωλικό σε αυτό το ματς. Κατ’ αρχήν οι ποιοτικοί ποδοσφαιριστές που διαθέτει, έκρυψαν κυριολεκτικά τη μπάλα κατά διαστήματα. Πέρα από τις τεχνικές αρετές έδειξαν χαρακτήρα και σωστές αντιδράσεις, παρά το γεγονός ότι ο αντίπαλος προηγήθηκε νωρίς και ισοφάρισε σε κρίσιμο χρονικά σημείο. Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο ήταν απολαυστικός στην κυριολεξία και για ένα γκολ ακόμη (που θα μπορούσε να έχει πετύχει) δεν κατάφερε να σημειώσει την πιο ευρεία σε σκορ νίκη του στη Super League.
Δεν μπορεί εδώ να μη γίνει ειδική αναφορά στον Λούκας Βιγιαφάνιες που έδειξε την μεγάλη του κλάση και μέρος του τι μπορεί να κάνει και να προσφέρει. Κορυφαίος με τα δύο γκολ που πέτυχε και την ασίστ στο γκολ του Εντζεγκέλε, αλλά και με τη συνολική του συμβολή στο δημιουργικό κομμάτι. Πολυτιμότατος και ο Εντζεγκέλε αφού όχι μόνο σκόραρε, όχι μόνο ήταν απροσπέλαστος αμυντικά, αλλά ενώ είχε ένα γεμάτο ενενηντάλεπτο συμμετοχής πριν τρεις μόλις μέρες απέναντι στον Παναθηναϊκό, με αντοχή εφήβου και μεστή αγωνιστική παρουσία πρόσθεσε στο παιχνίδι της ομάδας του. Ο Μαρτίνες για μία ακόμη φορά ήταν ο γνωστός Μαρτίνες, αυτός από τον οποίο ξεκινάνε σχεδόν τα πάντα και μαεστρικά δημιουργεί για τους συμπαίκτες του. Αυτή τη φορά χρίστηκε και σκόρερ. Εξαιρετικός ήταν και ο Μπεχεράνο, από τους καλύτερους και πιο σημαντικούς παίκτες, παρότι δεν πέτυχε κάποιο γκολ. Αποτελεσματικός αυτή τη φορά ο Κάπελ, ανεβασμένος και χρησιμότατος ο Φωτάκης, όλη η ομάδα πήγε καλά. Γεγονός είναι ότι δεν υστέρησε κανείς ή σχεδόν κανείς.
Με τέτοια αγωνιστική παρουσία οπωσδήποτε αυτή η ομάδα δεν μπορεί να ανησυχεί για τον στόχο της παραμονής. Οι δυνατότητές της είναι για πιο ψηλά κάτι που περιμένουμε να φανεί στην πορεία. Πάντως προς το παρόν, όσοι βρέθηκαν την Κυριακή στο γήπεδο χόρτασαν αν μη τι άλλο ποδόσφαιρο. Από έναν Παναιτωλικό που ήταν απλά απολαυστικός!
