Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδιζε τις εκλογές στις ΗΠΑ το 2016, η συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές ήταν 59,2%. Στις εκλογές του 2020, το ποσοστό συμμετοχής ανέβηκε στο 66,9% και ήταν το υψηλότερο των τελευταίων 120 ετών.
Για την ιστορία, η χειρότερη προσέλευση τα τελευταία χρόνια (49%) σημειώθηκε το 1996, όταν ο Μπιλ Κλίντον κέρδισε δεύτερη θητεία νικώντας τον Μπομπ Ντολ.
Έχει ενδιαφέρον να δούμε τις εκλογές του 2024. Όχι για το ποιος θα εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ, αλλά για το ποσοστό συμμετοχής των πολιτών στις εκλογές. Έχει ενδιαφέρον για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο. Δεν αφορά μόνο τις ΗΠΑ αλλά, από σπόντα, αφορά την Ελλάδα.
Ο λόγος που κρατάει το ενδιαφέρον μας ζεστό για τις προεδρικές εκλογές στην Αμερική και τις ευρωεκλογές στην Ελλάδα, είναι ο Τραμπ στην Αμερική και ο… Κασσελάκης στην Ελλάδα. Να τα πάρουμε όμως με τη σειρά:
Ο Τραμπισμός κινητοποίησε μια μεγάλη απολίτικη μάζα στις ΗΠΑ, μία μάζα που, όσο περνούσε ο καιρός, μεγάλωνε. Ο Τραμπισμός βρήκε οπαδούς όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά σε όλο τον κόσμο, και στην Ελλάδα φυσικά.
Η εισβολή των Τραμπίστας στο Καπιτώλιο τον Ιανουάριο του 2021 έβγαλε στον πολιτικό αφρό το συνωμοτικό σκεπτικό του απολίτικου όχλου. Ο Τραμπ είχε καταφέρει να χτίσει μία φανατισμένη στρατιά οπαδών. Τους ψάρεψε δε όλους στην απολίτικη μάζα.
Η ατζέντα του Τραμπ ήταν στοχευμένη: Δεν απευθυνόταν στο εκλογικό σώμα, αλλά στο… μη εκλογικό σώμα, δεν στόχευε στους πολίτες που συμμετείχαν, αλλά στους πολίτες που απείχαν. Και τους συγκίνησε χρησιμοποιώντας μια εύηχη, όσο και εύπεπτη ρητορική, η οποία, αποδεδειγμένα, συγκινεί πάντα τους “φλου” τύπους ανάμεσά μας.
«Ο ΣΥΡΙΖΑ που ξέραμε, πέθανε τη μέρα που παραιτήθηκε ο Τσίπρας από την ηγεσία του»
Ο Τραμπ πέτυχε το 2016 να εκλεγεί πρόεδρος. Έχασε στον πόντο την προεδρία το 2020, πέτυχε όμως να σύρει αυξητικά στην κάλπη έναν κόσμο που απείχε από τις εκλογές. Δε νοιαζόταν για την ουσία. Νοιαζόταν μόνο για την εξουσία. Το ίδιο κάνει και το 2024, θέλει να επανέλθει στον Λευκό Οίκο.
Αυτά στην Αμερική. Τα ίδια όμως κάνει ο… Κασσελάκης στην Ελλάδα. Ήρθε από το πουθενά, υπέκλεψε ένα κόμμα της αριστεράς από την αδύναμη Αχτσιόγλου και άνοιξε την Τραμπική του ατζέντα στο απολίτικο κοινό.
Οι συνειδητοποιημένοι Συριζαίοι λάκισαν. Όχι μόνο σε κεντρικό, αλλά και σε τοπικό επίπεδο. Κάποιοι κάνουν υπομονή μέχρι τις ευρωεκλογές του Ιουνίου. Απρίλη μήνα “κάνουν την πάπια” στελέχη που νομίζουν ότι ο Κασσελάκης θα συντριβεί τον Ιούνιο, ζουν για τη στιγμή που θα τον στείλουν από κει που ήρθε.
Δεν είναι βέβαιο ότι ο συλλογισμός τους είναι σωστός, ούτε είναι βέβαιο ότι ο Κασσελάκης θα χάσει. Ο Τραμπισμός του Κασσελάκη έχει όλα τα επικοινωνιακά εχέγγυα για να κερδίσει. Μόνο που, αν κερδίσει, ο ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνιο, δεν θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ένα Τραμπικό μόρφωμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που ξέραμε, πέθανε τη μέρα που παραιτήθηκε ο Τσίπρας από την ηγεσία του, 29 Ιουνίου 2023. Ο Κασσελάκης που τον διαδέχτηκε στην ηγεσία, εδώ και μερικούς μήνες ξηλώνει το κόμμα της αριστεράς που ξέραμε, χτίζει ένα κόμμα τσιχλόφουσκας.
Ένα κόμμα τσιχλόφουσκας μπορεί, ναι, μπορεί – και βέβαια μπορεί να πάρει την εξουσία. Και βέβαια θα την πάρει, όταν οι ελαφρόμυαλοι και οι “φλου” αυτού του τόπου γίνουν πολλοί.
