Παρόλο που η απόδοση των ποδοσφαιριστών του Μάκη Χάβου ήταν εξαιρετική, ο Παναιτωλικός πλήρωσε τα δύο από τα λάθη που έκανε κατά την διάρκεια του αγώνα. Το κόρνερ του γκολ της ισοφάρισης προέρχεται από λάθος αλλαγή παιχνιδιού του Γοδόι, ενώ το δεύτερο από χέρι – πέναλτι του Μιχάλη Μπακάκη. Ο διαιτητής του αγώνα φρόντισε πρώτα να εκνευρίσει τους παίκτες – κλειδιά του Παναιτωλικού και να τους δώσει κίτρινη κάρτα, αποφεύγοντας τις μονομαχίες σε όλο το δεύτερο ημίχρονο.
Σφακιανάκης και Θεοδωρίδης σε όλο το δεύτερο ημίχρονο απέφευγαν τις δυνατές κότρες, έχοντας κίτρινη κάρτα. Ο Ολυμπιακός έκανε πολύ πιο εύκολα παιχνίδι χωρίς τα μαρκαρίσματα αυτών των δύο, ενώ και το πέναλτι (εάν όντως υπάρχει) είναι από αυτά που δεν θα τα έδινε ποτέ ο Μήτσιος και ο κάθε Μήτσιος κατά του Ολυμπιακού.
Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο Παναιτωλικός θα μπορούσε να έχει πάρει κάτι καλό από το παιχνίδι αυτό αν είχε αποφύγει τα λάθη του.
Ο Μάκης Χάβος, άσχετα από το τι λέει ο «Πρωταθλητής» (για… πούλμαν) και αρκετοί Ολυμπιακοί, έπαιξε έξυπνα το παιχνίδι στο «Γ. Καραϊσκάκης». Κατάφερε να αιφνιδιάσει τον Ολυμπιακό με τις αντεπιθέσεις του, στην πρώτη από τις οποίες ευτήχησε να σκοράρει με τον Καμαρά. Από εκεί και πέρα η διπλή ζώνη άμυνας όταν αμυνόταν ο Παναιτωλικός ήταν ο μοναδικός τρόπος να μπλοκάρει μία ομάδα όπως ο Τίτορμος τον Ολυμπιακό των εκατομμυρίων. Το θέμα είναι ότι στο πρώτο ημίχρονο οι Αγρινιώτες ήταν πολύ καλύτεροι των Πρωταθλητών.
Κατάφεραν όχι μόνο να μπλοκάρουν τους «ερυθρόλευκους», αλλά και να βγαίνουν στις αντεπιθέσεις πολύ επικίνδυνα. Το μόνο λάθος των παικτών του Παναιτωλικού ήταν ότι παραχωρούσαν πολλά κόρνερ. Ωστόσο, κάπου από το 35 και μετά, ο Ολυμπιακός έχοντας κάνει μόλις 4-5 τελικές προσπάθειες, χρειαζόταν λίγο σπρώξιμο. Και αυτό δεν θα μπορούσε να έρθει από τον κόσμο του γηπέδου, καθώς η απουσία του ήταν εμφανέστατη στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Συνεπώς «επιστρατεύτηκε» ο 12ος παίκτης κ. Μήτσιος. Λάθος σφυρίγματα που στο μάτι ενός απλού φιλάθλου μπορεί να φαίνονται απλά, αλλά επηρεάζουν όλη την ψυχολογία ενός ποδοσφαιριστή. Είναι χαρακτηριστικός ο εκνευρισμός του Γιώργου Θεοδωρίδη σε μία φάση στο πρώτο ημίχρονο, όπου ο Μήτσιος κάνει τα «στραβά μάτια» σε τρία συνεχόμενα φάουλ σε παίκτες του Παναιτωλικού που δεν δόθηκαν.
Δεν χρειάζεται βέβαια να μπούμε σε λεπτομέρειες για το ποια σφυρίγματα είναι αυτά που άλλαξαν την ψυχολογία των παικτών του Χάβου, καθώς τα πράγματα είναι πολύ απλά. Ο Ολυμπιακός δεν γινόταν να κάνει δεύτερη σερί γκέλα στην έδρα του μετά τον Ατρόμητο. Ειδικά με τον τρόπο που πήρε το 0-0 η ομάδα του Περιστερίου (ακυρωθέν γκολ του Σαβιόλα και οφσάιντ), έπρεπε η διαιτησία να… αποκαταστήσει την Ελληνική πραγματικότητα.
Περαιτέρω κουβέντα όμως για το παιχνίδι αυτό θα αποπροσανατολίσει τον Παναιτωλικό από τον στόχο του, συνεπώς κάπου εδώ πρέπει να τελειώνει αυτό το παραμύθι και να κρατηθούν τα θετικά που έβγαλε η ομάδα στο γήπεδο. Επίσης θα πρέπει να δουλευτούν και τα λάθη που έκανε ο Τίτορμος, αλλά και η αδυναμία που είχε στο να παραχωρήσει τόσα πολλά κόρνερ στους «ερυθρόλευκους».
Το δεδομένο είναι ένα: Ο Παναιτωλικός αλλάζει επίπεδο σιγά σιγά. Κατάφερε να κοιτάξει στα ίσια Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ εντός και εκτός έδρας. Δεν φοβήθηκε να βγει στην επίθεση και – εκεί που του δόθηκε η ευκαιρία – να κάνει παιχνίδι.
ΥΓ: Κινήσεις όπως η κατάθεση λουλουδιών στην μνήμη των θυμάτων της Θύρας7, αλλά και η συγκέντρωση των χρημάτων για την μικρή Αναστασία είναι από αυτές που σε μεγαλώνουν σαν Σύλλογο. Ο Παναιτωλικός φέτος έχει αλλάξει επίπεδο, όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και έξω από τα γήπεδα. Η αναγνώριση που δέχεται από όλη την Ελλάδα για τις κινήσεις αυτές είναι συγκινητική και αποδεικνύουν ότι ο Τίτορμος βρίσκεται σε καλό δρόμο.
