ΣΤΑ ΔΩΔΕΚΑ χρόνια κυκλοφορίας της η «Αναγγελία» έχει δημοσιεύσει αμέτρητα άρθρα για την επιτακτική ανάγκη επανίδρυσης του ΠαΣοΚ, κίνηση, την οποία θεωρούσαμε εξυγιαντική για ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.
ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ένταση αρθρογραφούσαμε απανωτά ενάντια στην απαξίωση της Πολιτικής. Είχαμε επισημάνει εδώ και πολλά χρόνια τον κίνδυνο ενός τραγικού πολιτικού και πολιτειακού αδιεξόδου.
ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ επιμονή, με το ίδιο πάθος, αρθρογραφούσαμε για την ανάγκη επιστροφής στην παραγωγή που είχαμε ως λαός εγκαταλείψει.
ΚΑΝΕΙΣ δεν συγκινήθηκε ποτέ. Ηδονισμένοι από την ευμάρεια και την απόλαυση των καταναλωτικών αγαθών, οι συμπολίτες άκουγαν αυτές τις φωνές ως ζουζουνίσματα κάποιων ιδιόμορφων ή “κολλημένων” τύπων…
ΟΤΙ ΟΙ μισθοί του Δημοσίου, τα επιδόματα και οι συντάξεις πληρώνονταν με δανεικά, δεν το ήξερε κανείς, δεν ήθελε να τ’ ακούσει.
ΠΗΓΑΜΕ στα μπουζούκια ένα βράδυ. Και “τα σπάσαμε”. Την άλλη μέρα τ’ αφεντικό έστειλε στο σπίτι το λογαριασμό με τον σερβιτόρο.
ΘΥΜΩΜΕΝΟΙ με τον αγύρτη που ζητούσε τα λεφτά του, σπάσαμε στο ξύλο τον σερβιτόρο, επειδή την προηγούμενη νύχτα κουβάλαγε στο τραπέζι μας τις σαμπάνιες…
