Και, ας υποθέσουμε ότι σηκώνεται ο Πατροκοσμάς απ’ τον τάφο του για να κυβερνήσει την Ελλάδα.
Μια και δεν έχουμε καλύτερο, αφού όλοι οι σημερινοί είναι προδότες, μηδέ εξαιρουμένων ημών, ας αναστήσουμε εκείνον. Δεδομένου ότι κάποιοι άλλοι περιμένουν την ανάσταση του Μεγαλέξανδρου.
Που λες, σύντροφε, θα προκαλούσε ρίγη συγκίνησης όχι μόνο με την ανάστασή του, αλλά με τα σπουδαία και τα σοφά του λόγια.
Διότι, το πρώτο ξεσηκωτικό που θα έλεγε, θα ήταν: «Δεν είμαστε Έλληνες. Είμαστε χριστιανοί».
Κι επειδή κανείς δεν θ’ αμφισβητούσε την αξιοσύνη του να κυβερνήσει την Ελλάδα, οι χριστιανοί (που δεν αισθάνονται Έλληνες) θα τον έκαναν πρωθυπουργό στις αμέσως επόμενες εκλογές.
Κι έχω αυτή την απορία, σύντροφε:
Τι θα έκανε τάχα ο Πατροκοσμάς αν τον κάναμε πρωθυπουργό της ελεύθερης πια Ελλάδας;
Αυτός που παρομοίασε τους Τούρκους με μαντρόσκυλα που τα όρισε ο Θεός να φυλάνε την Ελλάδα για να μην πέσει στα χέρια του πάπα, τι θα έκανε ως ο καλύτερος, ο τιμιότερος και ο αξιότερος των χριστιανών;
Ερωτώ:
Θα περιέκοπτε ή όχι τους μισθούς και τις συντάξεις, αφού, για να πληρώνει το κράτος τους υπαλλήλους του, θα έπαιρνε συνεχώς δανεικά από τους τοκογλύφους;
Θα απέλυε ή όχι τους περισσευούμενους δημόσιους υπαλλήλους, αφού το ταμείο του κράτους δεν θα έφτανε για να πληρώνει τους μειωμένους μισθούς τους;
Εγώ νομίζω ότι ο Πατροκοσμάς θα έκανε αυτό και κάτι ακόμα χειρότερο:
Θα έβαζε τη Μέρκελ αφεντικό για «να μας βάλει σε σειρά». Θα την έκανε μαντρόσκυλο των χριστιανών (που δεν αισθάνονται Έλληνες) για να μας φυλάει από την τεμπελιά, τη λαμογιά και τη διαφθορά. Αν δεν έβαζε τη Μέρκελ, θα έβαζε το Δ.Ν.Τ. Για να μη σου πω ότι θα έφερνε πάλι τον Τούρκο. Όπως ακριβώς το έκαμε ο Γιώργος. Όπως ακριβώς το έκαμε ο Αντώνης.
Θα το έκανε κι ο Πατροκοσμάς, μα την Παναΐα, όπως το έκανε τότε με τους Τούρκους:
“Και διατί έφερεν ο Θεός τον Τούρκον και δεν έφερεν άλλο γένος; Δια ιδικόν μας συμφέρον. Διότι τα άλλα έθνη θα μας έβλαπτον εις την πίστιν, ο δε Τούρκος άσπρα (χρήματα) άμα του δώσης, κάμνεις ό,τι θέλεις. Και δια να μη κολασθώμεν, το έδωσε του Τούρκου. Και τον έχει ο Θεός τον Τούρκον ωσάν σκύλον να μας φυλάει”.
Τα άγια λόγια του Πατροκοσμά, του Αιτωλού, είναι τόσο διδακτικά, σύντροφε! Τι άλλο έκαναν οι πιστές στο Θεό κυβερνήσεις της χώρας από τότε που ελευθερώθηκε το Γένος; Έβαζαν πάντα ένα μαντρόσκυλο να μας φυλάει. Πότε τον Άγγλο, πότε τον Γάλλο, πότε τον Ρώσο, πότε τον Αμερικανό, τελευταία το Γερμανό. Κάποιοι θέλουν τώρα και τον Κινέζο. Να το δω κι αυτό… κι ας πεθάνω.
Έτσι που λες…
Ακόμα κι αν σηκωνόταν ο άγιος Πατροκοσμάς απ’ τον τάφο, σύμφωνα με τα άγια λεγόμενά του, τίποτα διαφορετικό δεν θα έκανε ως πρωθυπουργός απ’ ό,τι κάνουν ετούτοι. Κι εγώ τώρα που ψάχνω απεγνωσμένα την αλήθεια, αισθάνομαι να μην είναι όπως τα λέει ο Αντώνης, ο Γιώργος, ο Βαγγέλης, ο Φώτης, ο Αλέξης, η Αλέκα, ο Αλέκος, ο Πάνος, ο Πατροκοσμάς και οι χριστιανοί που δεν αισθάνονται Έλληνες.
Αισθάνομαι ότι η αλήθεια που αναζητώ, δεν είναι ούτε στους αγίους που τα έκαναν όλα καλά, ούτε στους αμαρτωλούς που τα κάνουν όλα σμπαράλια. Η αλήθεια δεν είναι ούτε σ’ αυτούς που υπέγραψαν το «μνημόνιο», ούτε σ’ αυτούς που το αφορίζουν. Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Ή, μάλλον, πέρα μακριά, έξω από κάθε κύκλο λογικής που επέβαλαν στους Έλληνες οι άγιοι και οι αμαρτωλοί αντάμα.
Τύμπανο 2 / Μάρτιος 2013