Το ραπάνι ανήκει στην οικογένεια cruciferae και αναπτύσσεται καλά τόσο στις τροπικές όσο και στις υποτροπικές περιοχές. Είναι καλή πηγή βιταμίνης C αλλά και ανόργανων στοιχείων. Τα φύλλα του ραπανιού αποτελούν πηγή πρωτεϊνών, ωστόσο το φυτό καλλιεργείται για το υπόγειο μέρος τους και πιο συγκεκριμένα για τις βολβώδεις ρίζες τους, οι οποίες και τρώγονται είτε ωμές σε σαλάτες ή μαγειρεμένες. Το ίδιο ισχύει και για τα φύλλα. Η καλλιέργεια μπορεί να είναι είτε ετήσια είτε διετής.
Κλίμα και έδαφος
Το ραπάνι καλλιεργείται καλύτερα σε εύκρατα και σε υποτροπικά κλίματα άν και υπάρχουν ορισμένες ποικιλίες οι οποίες αντέχουν ακομα και σε θερμοκρασίες της τροπικής ζώνης. Η κατάλληλη θερμοκρασία είναι 15-25ο C. Όσον αφορά το έδαφος, το ραπάνι προτιμά τα αργιλλοπηλώδη ή αμμοπηλώδη εδάφη με καλή αποστράγγιση και πλούσια σε οργανική ουσία με ουδέτερο ΡΗ. Τα βαριά εδάφη, άν και θεωρούνται πιό πλουσια και με μεγαλύτερες αποδοσεις, ωστόσο θα πρέπει να αποφεύγονται διότι οδηγούν σε παραμορφωμένο υπόγειο τμήμα που αποτελεί και το κυρίως εδώδιμο τμήμα του φυτού.
Σπορά και μεταχείριση του σπόρου
Η σπορά γίνεται κυρίως τέλος του χειμώνα με αρχές της άνοιξης με την πάροδο των χαμηλών θερμοκρασίων. Πιο συγκεκριμένα, μπορεί να καλλιεργηθεί απο φεβρουάριο εως και Ιούνιο. Οι αποστάσεις σποράς είναι περίπου 10χ40 εκατοστά και το βάθος σποράς απο 2-3εκατοστά. Συνολικά για την σπορά 10 στρεμμάτων, χρειαζόμαστε περιπου 10 κιλά σπορο.
Ανάγκες σε φως. Είναι φυτό φωτόφιλο και για αυτό το λόγο θα πρέπει να καλλιεργείται σε περιοχές με άπλετο ηλιακό φως καθόλη την διάρκεια της ημέρας.
Λίπανση
Για την επίτευξη υψηλών αποδόσεων και καλής ποιότητας υπόγειου τμήματος, συνίσταται τοσο η προσθηκη οργανικής λίπανσης (κοπριά ) , η οποία και ενσωματώνεται συνηθως πρίν απο την σπορα και κατα την διάρκεια της άροσης, οσο και ανόργανης λίπανσης . Οσον αφορά την προσθήκη κοπριάς, αυτή θα πρέπει να είναι καλά χωνεμένη ειδάλλως θα παραχθούν παραμορφωμενοι βολβοί. Χορήγηση 50 κιλών αζώτου, 25 κιλών φώσφορου συνίσταται για την καλλιέργεια του ραπανιού. Η ποσοτητα του αζωτου προστίθεται σε δύο δόσεις, η μία κατα την σπορά και η επόμενη έναν μήνα μετά την σπορά.
Άρδευση
Η καλλιέργεια του ραπανιού απαιτεί σταθερή και συνεχόμενη παροχή νερού για καλύτερη ανάπτυξη του ριζικού συστήματος. Επιπλέον , το πότισμα βοηθά στην παραγωγή καλού βολβού και ρίζας. Κατα την σπορά, θα πρέπει το έδαφος να έχει επαρκή υγρασία. Σε ξηροθερμικές συνθήκες, το πότισμα είναι αναγκαίο. Έλλειψη νερού οδηγεί σε σκληρούς και μή εμπορεύσιμους βολβούς.
Ζιζανιοκτονία
Αποτελεί σημαντική καλλιεργητικη ενέργεια ιδιαίτερα κατα το πρώτα σταδια ανάπτυξης της καλλιέργειας. Για την καταπολέμηση των ζιζανιών , συνισταται η μηχανική καλλιέργεια ή η χρησιμοποιήση των καταλληλων ζιζανιοκτόνων. Συνήθως με την άροση πρίν απο την σπορά, καταστρέφονται οι σπόροι των ζιζανιων ενώ συχνά εφαρμοζεται και η αχυροκάλυψη του εδάφους για να παρεμποδίζεται η βλάστηση των σπόρων των ζιζανίων.
Συγκομιδή
Συνήθως λαμβάνει χώρα σε λιγότερους απο δύο μήνες απο την ημερομηνία σποράς. Η καθυστέρηση της συγκομιδής οδηγεί σε άγευστους και μη εμπορεύσιμους βολβούς(σπογγώδεις βολβοί). Η ελαφρά άρδευση πρίν απο την συγκομιδή , οδηγεί σε πιο ευκολη συγκομιδή των βολβών.
Αποδόσεις
Η μεση απόδοση μίας καλλιέργειας με ραπανάκια ανα στρέμμα είναι 2-2,5 τόνους.
