Τα πολιτικά κόμματα έχασαν τη νεολαία. Γνωστό. Αλλά… σε τι μεταφράζεται αυτό; Πώς εκφράζεται; Και τι γεννά; Πώς θα σκέπτονται και πώς θα ψηφίζουν οι σαραντάρηδες του 2026;
Ο συνομιλητής μου είναι νέος, 24 ετών. Κυνηγάει το μεροκάματο όπου το βρει. Πήγε στην Κύπρο για δουλειά τριών μηνών, πάει τώρα στην Ολλανδία για δουλειά έξι μηνών. Κάνει ό,τι βρει.
Είναι αυτό που λέμε “καλό παιδί”. Φιλότιμος, “να του πάρεις και το βρακί”… Δεν είναι ιδιαίτερα θρήσκος, αλλά νηστεύει για να πάει να μεταλάβει. Δεν διαβάζει εφημερίδες, ούτε καν sites. Ενημερώνεται από την τηλεόραση.
Ο νεαρός που έχω απέναντί μου και η παρέα του, πενήντα περίπου νέοι, αγόρια και κορίτσια, που βγαίνουν παρέα στα μπαράκια, στις εκλογές του 2015 ψήφισαν, όπως μου λέει, Σύριζα οι περισσότεροι, Χρυσή Αυγή οι υπόλοιποι.
Ρωτώ: Τι λένε τώρα;
“Λένε ότι δεν θα ξαναψηφίσουν ποτέ”, μου απαντά. “Θα κάνουν αποχή”. Προσθέτει δε ότι ισχύει το ίδιο όχι μόνο για κείνους που ψήφισαν Σύριζα και απογοητεύτηκαν, αλλά και για τους άλλους (από τους πενήντα φίλους του) που ψήφισαν Χρυσή Αυγή. Γιατί; “Μα, επειδή κανείς τους δεν κάνει τίποτα στη Βουλή”, εξηγεί.
Νέα ερώτηση: Ας υποθέσουμε ότι γινόσουν εσύ βουλευτής ή ένας από τους πενήντα φίλους σου. Τι θα έκανες στη Βουλή;
Απάντηση: “Το πρώτο που θα έκανα, θα ήταν να μειώσω τους μισθούς των βουλευτών”. Μάλιστα. Γιατί; Επειδή, λέει, “αυτοί έβγαλαν τα δισεκατομμύρια στο εξωτερικό. Τα έκλεψαν από μας”.
Σκέπτεσαι ότι, αν είναι όντως αυτοί που έβγαλαν τα δισεκατομμύρια στο εξωτερικό, δεν πρέπει να τους μειώσεις το μισθό, αλλά να τους βάλεις φυλακή. Κι αν είναι να βάλεις φυλακή τους “300”, θα τη γλιτώσουν εκείνοι… που δεν εκλέχτηκαν στην τελευταία βουλή… Λεπτομέρειες! Σε μια τέτοια συζήτηση, ναι, λεπτομέρειες! Ρωτάς ξανά επί της ουσίας: Πόσο να μειωθεί ο μισθός τους; “Να παίρνουν κι αυτοί όσα παίρνει κάθε εργαζόμενος”. Μάλιστα. Κι αγανακτεί: “Δεν είναι δυνατόν να παίρνουν 20.000 ευρώ το μήνα μισθό”…
Εντάξει! Και του λέω: Ας πούμε ότι παίρνουν τώρα 20.000 ευρώ το μήνα μισθό. Πόσο κοστίζουν οι “300” το χρόνο; 20.000 χ 300 χ 12 = 72 εκατομμύρια. Πόσο να τους μειώσουμε; Εγώ λέω να κάνουμε κάτι ακόμα καλύτερο. Να καταργήσουμε το μισθό των βουλευτών. Τι μπορεί να κάνει ένα κράτος με 72 εκατομμύρια που κέρδισε από την κατάργηση του μισθού των βουλευτών; Απαντά: “Θα βοηθάγαμε τους άνεργους. Που δεν έχουν ψωμί να φάνε”.
Μάλιστα. Και ποιος θα ήθελε τότε να πάει στη Βουλή; Γιατί να γίνει κάποιος βουλευτής; Για την ψυχή του παππούλη του; Απαντά: “Δεν χρειάζονται οι βουλευτές. Εγώ λέω ότι πρέπει να βρεθεί ένας στρατιωτικός. Να πιστεύει στην πατρίδα, την θρησκεία, την οικογένεια. Να βάλει σειρά στο κράτος. Να δώσει δουλειά στους νέους”…
Θέλεις χούντα δηλαδή…
“Γιατί; Αυτό που ζούμε… χούντα δεν είναι; Δεν τα βλέπεις; Δεν τα ξέρεις;”.
Αρχίζω και “φορτώνω”. Για να μην ουρλιάξω, το ρίχνω στην ειρωνεία. “Πού να τα ξέρω εγώ αγόρι μου… Πες μου για να μάθω…”. Καταλαβαίνει την ειρωνεία και θυμώνει. Αρχίζει επίθεση. Την τροδοδοτώ σκόπιμα. Κάνω νέα προβοκατόρικη ερώτηση: Πώς φαντάζεσαι ότι θα είναι για σένα και τους πενήντα φίλους σου αν έρθει χούντα;
Απάντηση: “Θα έχω δουλειά. Θα είμαι ελεύθερος”.
Άσπρισαν τα μαλλιά μου, έπεσαν, αλλά πρώτη φορά στη ζωή μου ακούω κάποιον να λέει ότι θέλει να έρθει χούντα για να είναι ελεύθερος. Κοιτάω αυτό το καλό παιδί απέναντί μου και ξέρω ότι συνομιλώ με τον μελλοντικό μου καταδότη. Όμως έχω μια ερώτηση ακόμα:
Και πώς θα έρθει αυτή η καλή χούντα; Ποιος θα την κάνει;
Απάντηση: “Η λύση είναι ν’ απέχουμε όλοι από τις εκλογές. Αν το κάνουμε αυτό, θα έρθει”.
Η λύση είναι ν’ απέχουμε όλοι από τις εκλογές. Να καταργηθούν τα πολιτικά κόμματα. Να έρθει ένας στρατιωτικός. Ούτε καν η Χρυσή Αυγή. Διότι κι αυτή μέρος του σάπιου συστήματος είναι.
Η παρέα του νεαρού συνομιλητή μου, πενήντα νέοι, αγόρια και κορίτσια, με την ατελείωτη αγωνία να βρουν μια δουλειά, κυνηγοί του μεροκάματου ήδη, δεν διαβάζουν εφημερίδα, δεν διαβάζουν βιβλία, δεν είναι θρήσκοι, αλλά νηστεύουν για να μεταλάβουν, κι αποφάσισαν ήδη να απέχουν από τις εκλογές, όποτε γίνουν. Δεν θα ψηφίσουν ποτέ πια κανένα κερατά. Ούτε Σύριζα, ούτε Χρυσή Αυγή. Ούτε τον Κούλη.
Ρε πουλάκια μου, γέρασα, δεν θέλω ν’ αποσυρθώ από τη ζωή με μια τέτοια εικόνα, μη μου το κάνετε αυτό! Μην απέχετε, ψηφίστε κάτι… Ό,τι νά ‘ναι. Ας είναι και Χρυσή Αυγή. Τουλάχιστον ν’ ανέβει στην εξουσία με την ψήφο σας. Όχι με τα τανκς.
