Διακοπή για το πρωτάθλημα της Super League το περασμένο Σαββατοκύριακο, με την προσοχή των φιλάθλων να στρέφεται μοιραία στις προσπάθειες των Εθνικών Ομάδων ποδοσφαίρου και μπάσκετ αντίστοιχα. Εθνικές ομάδες οι οποίες αμφότερες μας έχουν χαρίσει μεγάλες χαρές και διακρίσεις και μας έχουν κάνει να ριγήσουμε, ή ακόμη γιατί όχι, και να δακρύσουμε από περηφάνια κάποιες φορές.
Δυστυχώς στη χώρα μας οι όποιες διακρίσεις και επιτυχίες, αντί να αποτελέσουν εφαλτήριο για αναβάθμιση του αθλητισμού μας και απαρχή για μια ανάπτυξη βασισμένη στην οργάνωση και τον σωστό προγραμματισμό, όχι μόνο δεν αξιοποιήθηκαν, αλλά ούτε καν συγκίνησαν στη λογική μιας τέτοιας αναγκαιότητας. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν είχαν καμία εντέλει προσφορά στον έλληνα φίλαθλο και πολίτη γενικότερα.
Μπορεί να μην έγιναν αφορμή αυτές οι διακρίσεις για το μαζικό χτίσιμο μοντέρνων και λειτουργικών αθλητικών χώρων για παράδειγμα, που θα προορίζονταν να στεγάσουν τις ανάγκες της αθλούμενης νεολαίας, όμως έφεραν νέα παιδιά στον αθλητισμό με όνειρα και φιλοδοξίες. Έστω κι αν αυτά τα όνειρα έπρεπε να πάρουν σάρκα και οστά, είτε σε ξερά γήπεδα ποδοσφαίρου είτε σε ανοιχτά ή ακατάλληλα γήπεδα και γυμναστήρια άλλων αθλημάτων, με ότι αρνητικό συνεπάγεται αυτό.
Πέτυχαν όμως αυτές οι μεγάλες διακρίσεις και επιτυχίες και κάτι ακόμη, ιδιαίτερα σημαντικό. Εξύψωσαν το ηθικό του έλληνα, τον έκαναν εθνικά περήφανο και τον τόνωσαν σε δύσκολες στιγμές. Υπάρχει και αυτή η παράμετρος του αθλητισμού η οποία σε βάθος χρόνου, καθόλου απαρατήρητη δεν έχει περάσει στα ιστορικά δεδομένα, τόσο τα δικά μας όσο και παγκοσμίως.
Για να έρθουμε πάλι στα των ημερών, το ίδιο ισχύει με τα δύο εθνικά μας αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα, που κάνουν τη δική τους προσπάθεια για διάκριση αυτό τον καιρό. Δεν μπορώ να ξέρω κατά πόσο θα πετύχει τον στόχο κατάκτησης ενός μεταλλίου η ομάδα του μπάσκετ στο ευρωπαϊκό ή αν θα προκριθεί στα τελικά του μουντιάλ της Βραζιλίας η αντίστοιχη ποδοσφαιρική. Το σίγουρο είναι πως αν τα καταφέρουν τελικά, θα μας χαρίσουν για μία ακόμη φορά τα συναισθήματα που ανάφερα πριν.
Το πιο πιθανό είναι να μην οδηγήσουν ούτε αυτές οι ενδεχόμενες επιτυχίες στην αλλαγή νοοτροπίας του έλληνα, αναφορικά με την ανάπτυξη στον αθλητισμό και τις υποδομές. Θα τον κάνουν όμως ξανά περήφανο και θα τον τονώσουν ψυχολογικά αυτές τις δύσκολες εποχές. Μέσα στην μαυρίλα της οικονομικής κρίσης, των τόσων κοινωνικών προβλημάτων που απορρέουν από αυτή και της διεθνούς απαξίωσης σε ότι έχει να κάνει με τη χώρα, ο αθλητισμός μπορεί να δώσει μια ανάσα ψυχολογική και ελπίδα μέσα στην γενική απογοήτευση.
Οπωσδήποτε δεν θα λύσουν τα προβλήματα οι αθλητικές επιτυχίες, ποτέ δεν το έκαναν. Τις χρειαζόμαστε όμως, για να επαναφέρουν έστω και για λίγο τα χαμόγελα σε εκατομμύρια πρόσωπα. Είναι τόσο σημαντικό και πολύτιμο κάτι τέτοιο αυτόν τον καιρό!
Υ.Γ. Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφέρω, πως η τελευταία μεγάλη διάκριση των ελληνικών χρωμάτων ήρθε μόλις πριν από λίγες ημέρες. H Εθνική ομάδα πόλο των Νεανίδων πήρε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Κωνσταντινούπολης!
