Το πρωτάθλημα της Super league ξεκίνησε από την τρίτη αγωνιστική και ο Παναιτωλικός γνώρισε την ήττα στη Θεσσαλονίκη, σε ένα παιχνίδι όπου προβλημάτισε με την απόδοσή του. Μπορεί λόγω του ονόματος και της δυναμικής του αντιπάλου να μην ήταν ένα αποτέλεσμα απαγορευτικό ή εκτός προγράμματος, όμως η αγωνιστική παρουσία του «Τίτορμου» ήταν αυτή που χρίζει κριτικής και κυρίως η αμυντική του λειτουργία.
Παρά το γεγονός ότι φέτος η ομάδα έκανε προετοιμασία με το σύνολο σχεδόν των ποδοσφαιριστών στους οποίους θα στηριχτεί. Παρά το ότι έδωσε αρκετά φιλικά προετοιμασίας, απαραίτητα για τη συνοχή της και την απόκτηση συγκεκριμένων χαρακτηριστικών. Παρά το ότι ο κόουτς Μαντζουράκης είχε συμμετοχή στον σχεδιασμό για το «χτίσιμο» αυτής της ομάδας. Στην πρεμιέρα παρουσιάστηκε με χτυπητές αδυναμίες, έστω κι αν έπαιζε στην έδρα ενός ισχυρού αντιπάλου με ξεχωριστές δυνατότητες που αναμένεται να πρωταγωνιστήσει στο φετινό πρωτάθλημα.
Ειδικά η αμυντική λειτουργία προβλημάτισε ιδιαίτερα, καταδεικνύοντας πως αποτελεί τον «αδύναμο κρίκο» στο «οικοδόμημα» και του φετινού Παναιτωλικού και μόνο από τύχη δεν δέχτηκε περισσότερα γκολ και ένα τελικό σκορ καθόλου τιμητικό. Πολλά τα κενά και οι αδυναμίες που υπήρχαν. Ευάλωτη η άμυνα στις κάθετες μπαλιές και σε αυτές στην πλάτη της. Ευάλωτη και στους περίτεχνους συνδυασμούς των αντιπάλων αλλά και στις επελάσεις των γρήγορων επιθετικών του ΠΑΟΚ. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο οι αντίπαλοι «έκαναν πάρτι» ειδικά από την δεξιά αμυντική πλευρά του Παναιτωλικού και «φρέναραν» μόνο στον εξαιρετικό Κυριακίδη που συνέβαλε σημαντικά στο να κρατηθεί σε χαμηλά επίπεδα το σκορ.
Για να ακριβολογούμε ή μάλλον για να είναι πιο δίκαιη αυτή η κριτική, ευθύνη στη συγκεκριμένη αμυντική λειτουργία δεν έχουν μόνο οι αμυντικοί αλλά και οι ανασταλτικοί μέσοι. Μία θέση στην οποία κατά γενική ομολογία χρειάζονταν ίσως μεγαλύτερη μεταγραφική ενίσχυση και ήρθε και ο τραυματισμός του Παπάζογλου να μειώσει ακόμη πιο δραματικά τις επιλογές. Αν βγει η περίπτωση του Καμαβουάκα έχει καλώς, διαφορετικά θα υπάρχει εδώ μεγάλο πρόβλημα που θα στοιχίσει σίγουρα τόσο στις αγωνιστικές επιδόσεις όσο και στα αποτελέσματα.
Οι εναλλακτικές που υπάρχουν στην άμυνα είναι πιο πολλές, έστω κι αν στην παρούσα φάση κάποιοι πρόσφατοι τραυματισμοί δεν άφησαν περιθώρια για περισσότερες επιλογές τουλάχιστον στον αγώνα της πρεμιέρας. Είτε ο Ρότσα, είτε ο Ροντρίγκες, είτε ακόμη και ο Κουτρομάνος μπορούν να δώσουν περισσότερες λύσεις σε αυτή τη γραμμή, όταν κληθούν να το κάνουν. Βέβαια κι εδώ ίσως αποδειχτεί πως στην πορεία θα χρειαστεί επιπλέον ενίσχυση, όμως θα έχει περάσει ένας ολόκληρος γύρος πρωταθλήματος όταν θα είναι εφικτό, με ότι μπορεί να σημαίνει το γεγονός αυτό.
Στα θετικά της πρεμιέρας πλην της επιβεβαίωσης της σταθερής αξίας που λέγεται Κυριακίδης, η πολλά υποσχόμενη εμφάνιση του Λεντέσμα που μπήκε ως αλλαγή και η παρουσία του Ουάρντα, που έδειξε ότι μπορεί να δώσει λύσεις από το πουθενά, ακόμη και όταν το παιχνίδι δεν τον ευνοεί.
