Οι προστατευόμενες περιοχές επεκτείνονται σε όλη την Ελλάδα και αυτή τη στιγμή διευθύνονται από 28 φορείς – Ο Νομός Αιτωλοακαρνανίας στεγάζει περιοχές που έχουν επισημανθεί ως προστατευόμενες
Στην Ελλάδα έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε πανέμορφα οικοσυστήματα υψίστης σημασίας για την ισορροπία της φύσης αλλά και την ίδια την ανθρώπινη ζωή. Οι προστατευόμενες περιοχές επεκτείνονται σε όλη την Ελλάδα και αυτή τη στιγμή διευθύνονται από 28 φορείς καθώς οι εκτάσεις είναι τεράστιες. Δυστυχώς πολλές από αυτές δεν εντάσσονται ακόμη σε κανένα φορέα, καθιστώντας το έργο της προστασίας τους από την ανθρώπινη δραστηριότητα πολύ δύσκολη.
Τι αποκαλούμε μία προστατευόμενη περιοχή;
Προστατευόμενη περιοχή ορίζεται ένα οποιοδήποτε τύπου οικοσύστημα, το οποίο αντιπροσωπεύεται από κάποια κριτήρια που δηλώνουν την ευαισθησία τους προς τις διάφορες ενοχλήσεις από το ανθρώπινο περιβάλλον, το αισθητικό και φυσικό τους τοπίο, τη φιλοξενία ειδών πανίδας και χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση και όχι μόνο.
Στην περιοχή μας υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό που δεν γνωρίζει ότι ο Νομός Αιτωλοακαρνανίας στεγάζει περιοχές που έχουν επισημανθεί ως προστατευόμενες. Το Εθνικό Πάρκο λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου καταλαμβάνει την μεγαλύτερη έκταση και ένα μικρότερο κομμάτι του Νομού μας εντάσσεται στο Εθνικό Πάρκο υγροτόπων Αμβρακικού. Η συνολική έκταση της προστατευόμενης περιοχής του Εθνικού πάρκου λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου καταλαμβάνει τα 250.000 στρέμματα από τα οποία τα 2/3 χωρίζεται στις εξής χωρικές ενότητες:
- Λιμνοθάλασσα Βορείου Διαύλου Κλείσοβας
- Λιμνοθάλασσα Κλείσοβας
- Κεντρική λιμνοθάλασσα (όπου στο μέτωπο της υπάρχουν τα ιχθυοτροφεία: Τουρλίδα, Βασιλάδι, Σχοινιάς και Προκοπάνιστος)
- Λιμνοθάλασσα Θολής
- Λιμνοθάλασσα Παλαιοποτάμου
- Λιμνοθάλασσα Αιτωλικού (Κανάλι Αιτωλικού)
Το υπόλοιπο 1/3 καταλαμβάνει το Δάσος Φράξου στην περιοχή Λεσίνι, το φαράγγι της Κλεισούρας και της Κρεμαστής, το όρος Βαράσοβα, το συγκρότημα των Εχινάδων, οι περιοχές και οι εκβολές που περιλαμβάνονται στους ποταμούς Αχελώος και Εύηνος, οι Αλυκές, τη λίμνη Λυσιμαχεία και γεωργικές εκτάσεις που εμπεριέχονται στις περιοχές που έχουν προαναφερθεί συμπεριλαμβανομένου και των ενοτήτων της λιμνοθάλασσας.
Το Εθνικό Πάρκο στην περιοχή μας διοικείται από το Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου. Ο Φορέας αυτός δημιουργήθηκε πριν 10 περίπου χρόνια. Απασχολεί 7 άτομα προσωπικού, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου επί δεκαετίας, οι οποίοι παραβλέποντας το και ξεκινώντας από το μηδέν έχτισαν το φορέα που όλοι γνωρίζουν σήμερα. Οι συγκρούσεις με πολίτες, δημόσιους ή πολιτικούς φορείς δεν εμπόδισαν το έργο τους έτσι ώστε να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις και το σεβασμό που όλοι οφείλουμε να έχουμε προς μία προστατευόμενη περιοχή καθώς είναι και άμεσα συνδεδεμένη με τη ανθρώπινη ποιότητα ζωής.
Οι εκτάσεις που διοικούνται όπως προαναφέρθηκε είναι τόσο μεγάλες που είναι προφανές ότι ένα προσωπικό 7 ατόμων δεν είναι καθόλου επαρκές. Στην πραγματικότητα για να οργανωθεί πιο αποτελεσματικά απαιτούνται επαρκεί φύλακες για την καταγραφή παρανομιών και την περιπολία της περιοχής, καθώς και εξτρά προσωπικό όπου θα δίνεται η δυνατότητα αποτελεσματικότερης και συστηματικής μελέτης όλων των ειδών και των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η περιοχή αυτή.
Ένα σχέδιο νόμου ξεπροβάλει να δυσκολέψει ακόμα περισσότερο το έργο του φορέα, όχι μόνο του νομού μας αλλά και των φορέων της υπόλοιπης Ελλάδας. Σε πρώτη φάση φαίνεται να αναγνωρίζει το σημαντικό έργο των φορέων παραχωρώντας έτσι τη διοίκηση των προστατευόμενων περιοχών στους ίδιους φορείς όπως και τη τελευταία δεκαετία. Η προσθήκη όμως εκατοντάδων στρεμμάτων ξεκινά να καθιστά αδύνατη την διοίκηση των περιοχών αυτών. Επικαλώντας τη λογική οι αντιπρόσωποι του φορέα ζητούν την ενίσχυση του προσωπικού τους, την προσθήκη περισσότερων αρμοδιοτήτων και δικαιωμάτων ως προς την διευκόλυνση και την εξασφάλιση της μέγιστης λειτουργικότητας του φορέα αλλά και την μονιμοποίησής τους έπειτα από ένα σημαντικό δεκαετές έργο.
Το ευχαριστώ του ελληνικού συστήματος προς τους ανθρώπους που συνέβαλλαν με τόση προσπάθεια στην ίδρυση όλων των φορέων στην Ελλάδα και προσφέροντας μια ισορροπία μεταξύ φύσης και ανθρώπινης δραστηριότητας είναι η συνέχιση της μετέωρης θέσης εργασίας τους καθώς και η μελλοντική έκθεσή τους σε μία ήδη προβληματική και με μεγάλο ποσοστό ανεργίας κοινωνία!
Τα συμπεράσματα δικά σας…
